مطابق معمول, شهر برلین شاهد برگزاری جشن و جنبش اعتراضی کارگران و زحمتکشان و دیگر نیروهای کار در روز اول ماه مه بود. هزاران نفر به دعوت اتحادیه‌ها و سندیکاهای کارگری علیه نابرابری‌های جاری و ناشی از سیاست‌های نئولیبرالیزم لجام گسیخته دولت‌های سرمایه‌داری، تسلط روز افزون بانک‌ها بر منابع ملی کشورها، قدرت‌گرفتن روزافزون بورس‌بازان، بانک‌ها، کنسرن‌ها و ساختارهای جدید الیگارشی‌های مالی و انتقال غیرعادلانه فشارهای مضاعف بر دوش کارگران و دیگر اقشار کم درآمد و همچنین سعی روزافزون در تضعیف تشکل‌های کارگری و حقوق مساوی برای زنان و مردان در برابر کار معین و مشخص به میدان آمده و دست به تظاهرات زدند و حضور پررنگ و همبستگی جهانی خود را به نمایش گذاشتند.
در کشور ما هم شرایط و مشکلات کار و کارگری همچنان لاینحل مانده و مطالبات کارگران و دیگر اقشار مزدبگیر, همچنان بی پاسخ مانده‌اند. با توجه به مخالفت حکومت با تشکل‌های کارگری مستقل, خطر از هم‌پاشیدگی صنایع و از دست‌دادن شغل, بحران روحی و جسمی شدیدی بر کارگران و خانواده‌هایشان را تهدید می‌نماید. در پیام گروه کار کارگری سازمان ما آمده است: “در یک سالی که گذشت شرایط سخت زندگی کارگران و مزدبگیران ایران سخت‌تر شد. علاوه بر پیامدهای موقتی کردن هر چه بیشتر مشاغل که منجر به فقر هر چه بیشتر طبقۀ کارگر شده، بالا رفتن نرخ تورم ارزش دستمزد کارگران و قدرت خرید آنان را بسیار ناچیز کرده است. در این شرایط، امنیت شغلی و ایمنی کارگران در محل‌های کارشان نیز در معرض خطر دائمی است. بر بستر چنین شرایطی نیروهای کار در سراسر کشور مرتب دست به تظاهرات و تجمع‌های اعتراضی می‌زنند. در چنین شرایطی اتحاد و همبستگی نیروهای کار با جامعۀ مدنی و دیگر زحمتکشان و تقویت تشکل‌های مستقل کارگری تنها راه رهایی مزدبگیران است”.
ده‌ها هزار نفر در اجتماعات اعتراضی نسبت به دستمزد, قرار‌دادهای کوتاه مدت, ساعت کار اضافی و برای کاهش ساعت کار, رفاه بیشتر کارگران, فراغت بیشتر برای خانواده‌های کارگری , مبارزه و اعتراض نسبت به صنعت زدایی در آلمان, عدم توجه به مناسبت شغلی کارگران شرکت‌های زنجیره‌ای که سود سرشار سالانه آنها و سختی محیط کار و دستمزد ناعادلانه ارتباط مستقیم دارد, در پاسخ به دعوت اتحادیه‌های کارگری دست به اعتراض زدند. ضمنا نسبت به رشد و قدرت‌گیری احزاب راست و بی‌توجهی و اقدام جدی دولت آلمان, از طرف رهبران اتحادیه‌های کارگری اخطار داده شد و نگرانی خود را اعلام نمودند.
امسال نیز سازمان ما در برلین, در کنار دیگر تشکل‌های کارگری و سیاسی, اقدام به برپایی چادر تبلیغاتی خود نمود و با انتشار پیام هییت سیاسی و گروه کار کارگری سازمان فداییان خلق ایران (اکثریت), و انتشار پوسترها و پلاکاردهای مطالبات کارگران, معلمین, بازنشستگان و فعالان سیاسی و صنفی گرفتار در زندان های جمهوری اسلامی ایران توجه مراجعین به چادر سازمان جلب کرد. همچنین انتشار پوستر خواننده مشهور و محبوب رپ ایران (توماج صالحی) که توسط قوه قضاییه جمهوری اسلامی حکم اعدام گرفته است را در معرض افکار عمومی قرار داد که مورد توجه افراد زیادی قرار گرفت.
شهر برلین به دلیل موقعیت ویژه خود، همه ساله به مناسبت اول ماه مه ، مورد توجه فعالان کارگری و جنبش چپ قرار می گیرد و مهماندار هزاران نفر از دیگر کشورها و شهرهای آلمان است که برای اعلام همبستگی خود با اتحادیه‌های کارگری و احزاب چپ آلمان، حضور پیدا می‌کنند. میزان حضور ایرانیان ساکن برلین در مراسم ماه مه امسال چشمگیر بود و رفقا و دوستداران سازمان این امکان را پیدا کردند تا در بسیاری موارد به تبادل نظر و گفتگو بپردازند. در واقع مراسم اول ماه مه, امکانی برای تجدید دیدار ایرانیان ساکن برلین و همچنین دوستانی است که از دیگر کشورها, برلین را برای مشارکت خود در اول ماه انتخاب می‌کنند. شهروندان کنجکاو برلین, بطور معمول نسبت به وضعیت اسفبار حقوق بشر در ایران و سرکوب مطالبات زنان ایران, همدردی می‌کنند.
در پایان, از همکاری رفقای “گروه کار کارگری سازمان فداییان خلق ایران (اکثریت )”, سپاسگزاریم.
به امید بهروزی کارگران ایران!
رضا کاویانی،
سازمان فداییان خلق ایران (اکثریت) برلین
