تاریخ یکصد ساله ایران در مبارزه علیه استبداد و تلاش برای استقرارٍ استقلال ,آزادی و جمهوریت و برابری سرشار از صفحات درخشانی است که روشنفکران، نویسندگان و اندیشمندان در آن نقشی غیرقابل انکار ایفا کردهاند. غلامحسین ساعدی، یکی از برجستهترین چهرههای فرهنگی ایران، از دهه ۴۰ خورشیدی تا پایان عمر خود، همواره به نقد دو نظام دیکتاتوری شاهنشاهی و ولایت فقیه پرداخت. برنتافتن استبداد، شاخصهای بارز در زندگی و آثار این نویسنده بزرگ بود. متأسفانه، سرکوب و استبداد ، فساد و رانتخواری در جمهوری اسلامی، شرایطی را فراهم کرده که فجایع نظام سلطنتی برخواسته از دو کودتای انگلیسی ۱۲۹۹ و کودتای آمریکائی ۱۳۳۲ نهتنها بخشا فراموش شده، بلکه در مواردی به الگویی برای برخی افراد تبدیل گشته است. در این میان، تعرض به نمادهای اندیشهورزی و روشنفکری نیز شدت یافته است. نمونهای آشکار از این تهاجم، بیاحترامی به مزار غلامحسین ساعدی در گورستان پرلاشز پاریس است. این اقدام غیرانسانی، حملهای مستقیم به آزاداندیشی و میراث فرهنگی ملت ایران به شمار میرود.
غلامحسین ساعدی نه فقط یک نویسنده، بلکه صدای رنج و امید مردم ایران بود. هرگونه بیاحترامی به او یا دیگر چهرههای فرهنگی، بیاعتنایی به میراثی است که هویت ما را شکل داده است. احترام به بزرگان هنر و ادبیات، وظیفهای ملی و تاریخی است که پاسداشت فرهنگ و تاریخ ما را تضمین میکند. در همین راستا، جمعی از ایرانیان برای گرامیداشت یاد غلامحسین ساعدی، روز یکشنبه ۲۹ دسامبر، ساعت ۳ بعدازظهر، در گورستان پرلاشز پاریس گرد هم خواهند آمد. سازمان فدائیان خلق ایران (اکثریت)، ضمن محکوم کردن رفتار ناشایست علیه مزار این نویسنده بزرگ، از این مراسم بزرگداشت حمایت کرده و در آن شرکت خواهد کرد. از هممیهنانی که امکان حضور دارند دعوت میکنیم تا در این اقدام مدنی و مسالمتآمیز مشارکت کنند و یاد این بزرگمرد فرهنگ و ادب ایران را گرامی دارند.
شنبه ۸ دی ۱۴۰۳ (۲۸ دسامبر ۲۰۲۴ میلادی)
هیئت سیاسی – اجرایی سازمان فداییان خلق ایران (اکثریت)
1 Comment
رفقا! عمده سازیه یک عملِ نابخردانه و مبتذل و متاثر از فقر فرهنگی از یکسوی ،و نادانی و تکرار افکار و اعمالِ شعبان بی مخ محور،،هیچ نیازی به ارائه تحلیل و بازنمایی و بزرگنمایی ندارد،که حتا ضرورت دارد،این زشتکاری،بعنوانِ حرکتی از قبل طراحی شده از سویِ ساواکی های بی اصل و نسب و چرک مسلک،به هیچ گرفته شود.زیرا، با زیر رو کردنِ گندچاله،بوی عفن آن ،فضای بیشتری را،به گند میکشد