به نام جاودان رهروان آزادی
به یاد بی‌کران خوش‌رهان آزادی
به شوق جاری بیژن
به یاد شعر عزیز
به یاد نبض محمد
به کهکشان حسن
به عهد شامخ کاظم
به یاد سبز سعید
به شور بی‌حد عباس
به رسم خوش دم احمد
و مصطفی و قیامش
به راه شادی خلق
به راه این همه آتش
به یاد این همه آرش
که ره‌سپار ره شادی مردم ز دیو ظلم بوًدند
و جان‌فشاندهٔ هستی به راه خلق شدند
ز داستان شقایق
ز الفت تب فائق
ز آرزوی سپیده نهفته در دمشان
که «پرنیان شفق» شد طلوع آخرشان
در این چکامهٔ کوچک
در این سرودهٔ خًرد
به سوگ و وصف و دریغی ز جنس بغضی تلخ
به شرح رزم عظیمی به راه آزادی
به شأن این همه یل، «سر به پای آزادی»
نسیم یاد نشاندم به جان ناب صبا
نشانه‌ای ز شکوه حضور هستی‌بار
نشانه‌ای ز نشان یلان آزاده
آدینه، ۲۹ فروردین ۱۴۰۴
