منو
دوشنبه ۱ مرداد ۱۴۰۳ - ۱۲:۵۹
منو
دوشنبه ۱ مرداد ۱۴۰۳ - ۱۲:۵۹
چشمان زیبای آرمیتا گراوند برای همیشه بسته شد و خانواده‌ای دیگر به سوگ فرزند نوجوان‌اش نشست، اما نام او سند دیگری شد بر بی‌اعتباری حکومتی که دروغ و سرکوب‌های بی‌شمارش مردم را هر روز بیشتر به این نتیجه می‌رساند که جمهوری اسلامی نه تنها حافظ جان و مال مردم که وظیفۀ هر حکومتی باید باشد، نیست، بلکه ناقض و برهم‌زنندۀ امنیت و آزادی مردم و اعمال خشونت بی‌رویه‌ای است که جان‌های عزیزی را بر خاک افکنده است.
همانطوریکه میدانید مذاکرات برجام مابین ایران و ایالات متحده مدتی ست که متوقف شده است. این توقف مدتها قبل از آغاز جنبش اعتراضی زن، زندگی، آزادی اعلام شده و بیشتر ناشی از رد تقاضای طرف ایرانی برای گرفتن تضمین هایی از طرف آمریکایی بود. در آن زمان پیش بینی برنده انتخابات میان دوره ای آمریکا بر ان بود که کلا دولت آقای بایدن اختیار کنگره را از دست خواهد داد و بنابرین هر تضمینی هم که بدهد چندان ارزش عینی نخواهد داشت.
در ادامهٔ حرکت‌های خیابانی جوانان و نوجوانان، زنان و مردان، گروه‌ها و اقشار دیگری از مردم و هم‌چنین نهادهای مدنی و صنفی، در حمایت از این جنبش وارد کارزار شده و بر خواست‌های بر حق جنبش خیابان و «زن، زندگی، آزادی!» تاکید کردند. گسترش این حضور زنگ‌های خطر را برای حاکمیت به صدا در آورده است و به همین خاطر حکومت با تمام توان در صدد سرکوب، خاموش کردن و منحرف کردن هر گونه حرکت خیابانی و هر گونه حمایت جوامع مدنی صنفی از این جنبش بر آمده است.
در یک سالی که گذشت شرایط سخت زندگی کارگران و مزدبگیران ایران سخت‌تر شد. علاوه بر پیامدهای موقتی کردن هر چه بیشتر مشاغل که منجر به فقر هر چه بیشتر طبقۀ کارگر شده، بالا رفتن نرخ تورم ارزش دستمزد کارگران و قدرت خرید آنان را بسیار ناچیز کرده است. در این شرایط، امنیت شغلی و ایمنی کارگران در محل‌های کارشان نیز در معرض خطر دائمی است. بر بستر چنین شرایطی نیروهای کار در سراسر کشور مرتب دست به تظاهرات و تجمع‌های اعتراضی می‌زنند. در چنین شرایطی اتحاد و همبستگی نیروهای کار با جامعۀ مدنی و دیگر زحمتکشان و تقویت تشکل های مستقل کارگری تنها راه رهایی مزدبگیران است …
شنیدستم غمم را میخوری، این هم غم دیگر،
دلت بر ماتمم می‌سوزد، این هم ماتم دیگر
بایدن می‌داند که باید برود، اما این بدان معنا نیست که از این موضوع خوشحال است. ننسی پلوسی کسی بود که با هوش و ذکاوت سیاسی به رئیس‌جمهور گفت که دورهٔ دومی در کار نخواهد بود. مهم‌ترین مسئله این است که اطمینان حاصل شود که بایدن فوراً تصمیم به کناره‌گیری از سمت خود و سپردن آن به هریس نمی‌گیرد.
کاش میشد چهره ها رنگ پریشانی نداشت،
برق تیز خنجر و کینه نداشت.
مثل دریا بود شفاف و زلال،
مثل ابریشم نرم لطیف
ایجاد، تقویت و توسعه و حفظ نهادهای مدنی و تشکل‌های صنفی و سیاسی باید در کانون برنامه های افراد، شخصیت ها و احزاب و سازمان ها قرار داشته باشد، چه این نهادها و تشکل‌ها، عامل اصلی و تعیین کننده در تحولات کشور برغم همه موانعی هستندکه بر سر راه توسعه و تکامل جامعه قرار داده می شود.
بر اساس بیانیۀ دادگاه بین‌المللی دادگستری، سیاست‌های شهرک‌سازی و بهره‌برداری اسرائیل از منابع طبیعی در سرزمین‌های فلسطینی نقض قوانین بین‌المللی است. دادگاه، گسترش قوانین اسرائیل به کرانۀ باختری و بیت‌المقدس شرقی را ناموجه می‌داند. دادگاه اخراج اجباری ساکنان سرزمین‌های اشغالی را از سرزمین‌های‌شان ناقض تعهدات اسرائیل دانسته است.
میزان توانایی کارگران برای برگزاری اقدامات مشترک، از جمله اعتصابات و عدم شرکت در امر تولید، مرتبط است با میزان دسترسی آنها به تشکل های صنفی مستقل و امکان ایجاد تشکل های جدید در مراکز کار. ولی در جمهوری اسلامی نه تنها حقوق پایه ای کارگران برای سازمان دهی و داشتن تشکل های مستقل رعایت نمیشود، بلکه فعالان کارگری، از جمله شریفه محمدی، مرتبا سرکوب و محکوم به حبس های طولانی مدت، ضربات شلاق و حتی اعدام میشوند.
ما بر این باوریم که با مبارزهٔ هم‌سوی همهٔ نیروهای مترقّی باورمند به آزادی، برابری، مردم‌سالاری (دموکراسی) و عدالت اجتماعی در زمینهٔ حکم منفور اعدام نیز می‌توان ارادهٔ حقوق بشری قاطبهٔ مردم را به این نظام جنایت‌کار تحمیل کرد. ما هم‌صدا با همهٔ این مبارزان لغو حکم اعدام شریفهٔ محمدی را خواهانیم و هم‌نوا با همهٔ نیروهای مترقّی ایران اعلام می‌کنیم جای مبارزان راه بهروزی مردم زندان نیست.
رفیق البرز شخصیتی آرام، فروتن و کم‌توقع داشت. بی‌ادعایی، رفتار اعتمادآفرین و لبخند ملایم‌اش آرام‌بخش جمع رفقای‌اش بود. فقدان این انسان نازنین، این رفیق باورمند، این رفیق به‌معنای واقعی رفیق، دردناک است و خسران بزرگی است برای سازمان‌مان، سازمان البرز و ما!
ما بر این باوریم که با مبارزهٔ هم‌سوی همهٔ نیروهای مترقّی باورمند به آزادی، برابری، مردم‌سالاری (دموکراسی) و عدالت اجتماعی در زمینهٔ حکم منفور اعدام نیز می‌توان ارادهٔ حقوق بشری قاطبهٔ مردم را به این نظام جنایت‌کار تحمیل کرد. ما هم‌صدا با همهٔ این مبارزان لغو حکم اعدام شریفهٔ محمدی را خواهانیم و هم‌نوا با همهٔ نیروهای مترقّی ایران اعلام می‌کنیم جای مبارزان راه بهروزی مردم زندان نیست.
