یکشنبه ۲ مهر ۱۴۰۲ - ۰۵:۰۴
خبر حمله عراق را در واقع ما با مشاهده بمباران اهواز و آبادان دریافت کردیم. هواپیماهای عراقی در همان ساعات اول، بسیاری از شهرهای خوزستان و جمعاً ده شهر کشور را بمباران کردند. البته هدف مقدم و اصلی آنها تسخیر برق آسای خرمشهر توسط نیروی زمینی بود که در نزدیکی مرز عراق قرار داشت. از قرار و طبق نقشه جنگی صدام، آبادان، اهواز، دزفول و سوسنگرد اهداف بعدی آنان بودند. ۱۲ لشکر زرهی عراق با همه تجهیزات بسوی خرمشهر سرازیر شده بودند.
یک سال از روزهایی که زنان به اعتراض به قتل حکومتی مهسا “ژینا” روسری های خود را بعنوان نماد و سمبل اقتدار جمهوری اسلامی به آتش کشیده و با شعار “زن، زندگی، آزادی” همبستگی عمیق جهانیان را بخود جلب کردند، گذشت. جنبشی که در یک سال گذشته شاهدش بودیم، یکباره آغاز نشده و پیش زمینه های آن به سال های سال قبل به خصوص بعد از انقلاب ۵۷ بر میگردد.
باری با همهٔ این دردها و آلام ما به این نوباوگان باهوش و مبتکر که سازندهٔ آیندهٔ زیبا و معطر ایران رنگارنگند، باورمندیم و بیش از حد امیدواریم و مطمئنیم که با فداکاری و ایثار والدینی که با «دلی خونین، لبی خندان» و آغوشی گشاده در مقابل فرزندانشان دارند، روزهای بسیار شادابی را پیش رو داریم و همچنین با پیوستگی و تمرکز بر خواستهای بر حق، کودکان و نوجوانان میهنمان در جهان کاملاً متفاوت آینده نقشهای مثبتی بر عهده خواهند گرفت.
ما ضمن محکوم کردن آنچه بر ما رفت و میرود، با صدای بلند اعلام میکنیم که آنها، آرزوی انفعال و سکوت دانشگاه و ما دانشجویان را به گور خواهند برد. دانشگاه خانهٔ ماست، ما در این خانه میمانیم و با آثار و حضور موثرمان، همراه سایر مردم و دانشجویان و هنرمندان بیرون از دانشگاه، برای آزادی خواهیم آفرید و به مبارزه ادامه خواهیم داد و «نهگویان» فریاد خواهیم زد:
«ما هنوز زندهایم!»
در آغاز سال تحصیلی جدید، شورای هماهنگی تشکلهای صنفی معلمان توجه خوانندگان را به ۶ ماده از لایحه حجاب، در خصوص وظایف آموزش و پرورش جلب میکند.
بررسی آماری سازمان حقوق بشر ایران درباره آسیبدیدگان از ناحیه چشم در جریان سرکوب اعتراضات سراسری سال ۱۴۰۱، و مقایسه آن با فهرست کشتهشدگان، نشان میدهد که شلیک نیروهای سرکوبگر به صورت و چشم زنان، با تقریب بسیار بالایی «سیستماتیک و هدفمند» بوده است.
نعمت احمدی, آنی که در وکالت خیلی ها دوستش داشتند، در سیاست منتقد و در تحلیل هم گروهی البته معترض او بودند درگذشت…
یک سال از روزهایی که زنان به اعتراض به قتل حکومتی مهسا “ژینا” روسری های خود را بعنوان نماد و سمبل اقتدار جمهوری اسلامی به آتش کشیده و با شعار “زن، زندگی، آزادی” همبستگی عمیق جهانیان را بخود جلب کردند، گذشت. جنبشی که در یک سال گذشته شاهدش بودیم، یکباره آغاز نشده و پیش زمینه های آن به سال های سال قبل به خصوص بعد از انقلاب ۵۷ بر میگردد.
جنبش «زن زندگی، آزادی»، در بطن جامعه حضور دارد و مطالبات بنیادین آن در حال تکوین است. خواست استقرار جمهوری مبتنی بر جدایی دین از حکومت، بر پایهٔ ارزشهای جهانشمول حقوق بشر و با تأکید ویژه بر آزادی، مردمسالاری (دموکراسی) و عدالت اجتماعی، بهیمن مبارزهٔ مردم ایران تحقق خواهد یافت!
جنبش «زن زندگی، آزادی»، در بطن جامعه حضور دارد و مطالبات بنیادین آن در حال تکوین است. خواست استقرار جمهوری مبتنی بر جدایی دین از حکومت، بر پایهٔ ارزشهای جهانشمول حقوق بشر و با تأکید ویژه بر آزادی، مردمسالاری (دموکراسی) و عدالت اجتماعی، بهیمن مبارزهٔ مردم ایران تحقق خواهد یافت!
جنبش «زن زندگی، آزادی»، در بطن جامعه حضور دارد و مطالبات بنیادین آن در حال تکوین است. خواست استقرار جمهوری مبتنی بر جدایی دین از حکومت، بر پایهٔ ارزشهای جهانشمول حقوق بشر و با تأکید ویژه بر آزادی، مردمسالاری (دموکراسی) و عدالت اجتماعی، بهیمن مبارزهٔ مردم ایران تحقق خواهد یافت!