یکشنبه ۹ مهر ۱۴۰۲ - ۰۸:۴۶
خبر حمله عراق را در واقع ما با مشاهده بمباران اهواز و آبادان دریافت کردیم. هواپیماهای عراقی در همان ساعات اول، بسیاری از شهرهای خوزستان و جمعاً ده شهر کشور را بمباران کردند. البته هدف مقدم و اصلی آنها تسخیر برق آسای خرمشهر توسط نیروی زمینی بود که در نزدیکی مرز عراق قرار داشت. از قرار و طبق نقشه جنگی صدام، آبادان، اهواز، دزفول و سوسنگرد اهداف بعدی آنان بودند. ۱۲ لشکر زرهی عراق با همه تجهیزات بسوی خرمشهر سرازیر شده بودند.
یک سال از روزهایی که زنان به اعتراض به قتل حکومتی مهسا “ژینا” روسری های خود را بعنوان نماد و سمبل اقتدار جمهوری اسلامی به آتش کشیده و با شعار “زن، زندگی، آزادی” همبستگی عمیق جهانیان را بخود جلب کردند، گذشت. جنبشی که در یک سال گذشته شاهدش بودیم، یکباره آغاز نشده و پیش زمینه های آن به سال های سال قبل به خصوص بعد از انقلاب ۵۷ بر میگردد.
روزنامه اومانیته و پایهگذار آن ژان ژورس نه تنها از مبارزات روزمره طبقه کارگر فرانسه برای دسترسی به مطالبات بحق شان همواره بدون تزلزل حمایت کردهاند بلکه به طور موازی ضمن دفاع از صلح جهانی به اعتلای تمام جوانب فرهنگی و هنری از جمله ادبیات، موسیقی، رقص، تئاتر و سینما از دید زحمتکشان و طبقه کارگر توجه کرده و در جهت پایه گرفتن و رشد دائمی انها با تمام وجود شرکت و مبارزه کرده اند.
زمانی برای یک گفتگوی آغازین با نشستن رو در رو و تلاش برای نزدیک کردن نقطه نظرها جهت یافتن راه هائی برای یک اتحاد عمل که سال ها قبل باید صورت می گرفت. این است وظیفه بزرگی که امروز بر گردن تک تک ماست!
در سه روز برگزاری جشنواره، مسئولان سازمان دیدارها و گفتوگوهای متعددی با رفقای حزب توده ایران و حزب چپ ایران، سازمان اتحاد فداییان خلق ایران و دیگر نیروهای چپ ایرانی مقیم پاریس داشتند. همچنین رفقای ما دیدارهایی با رفقای چپ افغانستان و حزب کمونیست عراق داشتند.
جمعه خونین زاهدان همچون کشتار معترضان در جنبش های گذشته و جنبش ژینا مهسا در سراسر ایران حکایت از شکاف عمیق میان ملت ایران و حاکمیت جمهوری اسلامی دارد.
پاهایم را، به مانند علف، می گذارم، بر روی زمین
/
می بینم خود را، چون درختی در تب و تاب
/
می پیچم درخود، از آن هراس، که نگاهم بود و فراز
/
سرزمینی نشناخته، اما در خیال
/
آن کعبه آمال، چون مسلمانی در انتظار بهشت …
یک سال از روزهایی که زنان به اعتراض به قتل حکومتی مهسا “ژینا” روسری های خود را بعنوان نماد و سمبل اقتدار جمهوری اسلامی به آتش کشیده و با شعار “زن، زندگی، آزادی” همبستگی عمیق جهانیان را بخود جلب کردند، گذشت. جنبشی که در یک سال گذشته شاهدش بودیم، یکباره آغاز نشده و پیش زمینه های آن به سال های سال قبل به خصوص بعد از انقلاب ۵۷ بر میگردد.
جنبش «زن زندگی، آزادی»، در بطن جامعه حضور دارد و مطالبات بنیادین آن در حال تکوین است. خواست استقرار جمهوری مبتنی بر جدایی دین از حکومت، بر پایهٔ ارزشهای جهانشمول حقوق بشر و با تأکید ویژه بر آزادی، مردمسالاری (دموکراسی) و عدالت اجتماعی، بهیمن مبارزهٔ مردم ایران تحقق خواهد یافت!
جنبش «زن زندگی، آزادی»، در بطن جامعه حضور دارد و مطالبات بنیادین آن در حال تکوین است. خواست استقرار جمهوری مبتنی بر جدایی دین از حکومت، بر پایهٔ ارزشهای جهانشمول حقوق بشر و با تأکید ویژه بر آزادی، مردمسالاری (دموکراسی) و عدالت اجتماعی، بهیمن مبارزهٔ مردم ایران تحقق خواهد یافت!
جنبش «زن زندگی، آزادی»، در بطن جامعه حضور دارد و مطالبات بنیادین آن در حال تکوین است. خواست استقرار جمهوری مبتنی بر جدایی دین از حکومت، بر پایهٔ ارزشهای جهانشمول حقوق بشر و با تأکید ویژه بر آزادی، مردمسالاری (دموکراسی) و عدالت اجتماعی، بهیمن مبارزهٔ مردم ایران تحقق خواهد یافت!