یکشنبه ۱۵ تیر ۱۴۰۴ - ۰۲:۵۱
سازمان ما صدور و اجرای احکام قتل حکومتی اعدام علیه فرزندان سرفراز مردم و میهن را به شدیدترین وجه محکوم میکند و به مسئولان نظام و به تصمیم گیرندگان آشکار و پنهان آن، نسبت به صدور احکام اعدام در بیدادگاههای جمهوری اسلامی و اجرای این احکام و عواقب آن هشدار میدهد. تصور این که محاکمههای صحرایی و صدور و اجرای قتلهای حکومتی، موجب آن شود که نظام سلطه و ستم شما مثل گذشته به بقای خویش ادامه دهد، خطایی بزرگ است که جبران آن هر روز که بگذرد، سختتر خواهد شد. این قتلها برای شما سرنوشتی دشوارتر رقم خواهد زد! این چرخۀ خشونت را متوقف کنید!
هیچکدام از مقامات امریکایی حرفی از جنگ با جمهوری اسلامی نزده اند و صحبت شان فقط اعمال تحریم های نفتی و مالی است, اما چرا عوامل دلسوز “نظام” این قدر عز و جز می کنند! مرتب صحبت از جنگ می کنند و به امریکا هشدار می دهند که با دم شیر بازی نکن! در واقع جمهوری اسلامی بازی ر در منطقه باخته است و این همه های و هوی آقای روحانی و سرداران فربه سپاه پوشش برای عقب نشینی های عنقریب است تا مثل همیشه علل بی خردی های “نظام” در دشمن سازی های منطقه ای و جهانی را بی پاسخ بگذارند، و مشمول زمان کنند.
آقای جهانگیری، معاون اول روحانی، در همایش رؤسای نمایندگیهای جمهوری اسلامی ایران در خارج از کشور، گفت کە برای جلوگیری از آسیب پذیری اقشار متوسط و ضعیف، دولت درصدد است کە با یارانە و کالابرگ (بخوان کوپن)، نیازهای اساسی آنان را در شرایط فشار آمریکا تامین کند.
بدین ترتیب کشور بە شرایط دوران جنگ هشت سالە و البتە این بار بدون هیچ گونە جنگی، باز می گردد، شرایطی کە در آن دوبارە فضای کسب و کار بشدت افت می کند، و مردم باید در خانەهایشان نشستە و بە امید گرفتن قوت از طرف دولت، زندگی بگذرانند!
دستکم دو دهه است که تغییر جغرافیای سیاسی منطقۀ ما بخشی از اهداف امریکا و اسراییلاند . نتانیاهو بارها بیپرده و باافتخار از هدفاش برای «تغییر چهرۀ خاورمیانه» سخن گفته است. در اولین دیدارش با دونالد ترامپ در آغاز دور دوم ریاست جمهوری نیز مدعی شد که اسراییل و امریکا به طور مشترک در حال مبارزه با دشمنان مشترک و «تغییر چهرۀ خاورمیانه»اند.
از چند روز، قبل از حمله یکی از اکانتهای مرتبط با رژیم اسرائیل، این پیام را گذاشته بود که زدن سردر اوین، منتفی نیست. مسئلهای که نگرانیهای ما را دوچندان کرد. چرا که انجام چنین اقداماتی از سوی آن رژیم بعید نبود و از آن برمیآمد که برای گرفتن پویایی و ایجاد حس ناامنی و ناتوانی برای کل جامعه ما دست به حمله به زندان بزند و شد، آنچه شد!
این شعار نهتنها فراگیر نبوده، بلکه هم از نظر تعداد موارد وقوع و هم از نظر عمق پذیرش در میان تودههای معترض، شعاری حاشیهای و ناپایدار بهشمار میآید. با وجود این، جریان سلطنتطلب با بزرگنمایی رسانهای و بازنشر مکرر همان چند ویدیو، میکوشد آن را چونان صدای غالب و اصیل جنبش معرفی کند.
مردم نشان دادند که وطن خود را دوست دارند و حاضرند برای بقای میهن، حتی از جان خود نیز بگذرند و با تمام مشکلات بسازند ولی با دشمن و خائنان به وطن همکاری نکنند. ولی آیا میتوان پذیرفت که برای همیشه میشود بدون توجه به خواستههایشان در زمینههای مختلف، آنها را در مقام حامیان خود در تقابل با دشمن دید؟
گوشهایتان را مهر و موم کردید!؟- صدای مردم را نشنیدید!- از شما کاری ساخته نیست!- خیلی کارها کردید!- اما از بهار بویی نبردید- از شکفتن گلها در دامنه هایِ فلات- و نسلی در عبور از تاریکی- در آرزویِ آزادی
هنوز چشم بر درگاه روشنایی دوخته
و صدایِ زحمتکشان و… مردم را
خفه کردید
مادران صلح ایران ضمن محکومیت اقدامات غیر انسانی اسراییل، از جنابعالی بهعنوان ریاست قوۀ قضاییه مصرانه تقاضا دارند در این شرایط بحرانی بنا بر اصل مدارا با رعایت عدل و انصاف، زندانیان را که به منزلۀ امانت مردم نزد شما هستند را طبق موازین حقوقی، آزاد و مرخص کنید.
آخرین پاراگراف بیانیه که بخودی خود خطرناکترین گزاره این بیانیه است آنجایی است که میگویند: ” ما از سازمان ملل و جامعهی بینالمللی میخواهیم که با برداشتن گامهای فوری و قاطع، جمهوری اسلامی را به توقف غنیسازی، و هر دوطرف جنگ را به توقف حملات نظامی به زیرساختهای حیاتی یکدیگر، و توقف کشتار غیرنظامیان در هر دو سرزمین وادار نمایند.” مفهوم حقوقی این جملات اجرای مواد ۴۱ و ۴۲ ذیل فصل هفتم اساسنامه ملل متحد است.
در ۸ تیر امسال و در روزهایی که تجاوز جنایتکارانهٔ حکومت نژادپرست و نسلکش اسراییل و دولت امپریالیستی آمریکا به میهن عزیمان ایران باز ردّ پای خونینی از جان و هستی عزیز هممیهنانمان در جایجای ایران از خود به جا گذاشته است، یادی از رفقای عزیزی نیز ضروریست که در جریان دقاع از میهنمان در برابر تجاوز نطامی عراق طی دو سال دفاع میهنی در راه میهنی که تا پای جان دوستش داشتند، جان باختند.
ما بر این باوریم که چپ اگر نتواند در برابر ماشین جنگی سرمایهداری بایستد، اگر چپ صدای رنج مردمان بیپناه نباشد، اگر چپ در خیابانها، کارخانهها، اردوگاهها و مناطق جنگزده حضور نداشته باشد، از رسالت تاریخی خود فاصله گرفته است. ما برای بنای جهانی دیگر مبارزه میکنیم – جهانی فارغ از استثمار، از سلطه، از مرزهای ساختگی، از جنگ و نژادپرستی.
در ۸ تیر امسال و در روزهایی که تجاوز جنایتکارانهٔ حکومت نژادپرست و نسلکش اسراییل و دولت امپریالیستی آمریکا به میهن عزیمان ایران باز ردّ پای خونینی از جان و هستی عزیز هممیهنانمان در جایجای ایران از خود به جا گذاشته است، یادی از رفقای عزیزی نیز ضروریست که در جریان دقاع از میهنمان در برابر تجاوز نطامی عراق طی دو سال دفاع میهنی در راه میهنی که تا پای جان دوستش داشتند، جان باختند.