غرفه مشترک سه سازمان چپ ایرانی، میعادگاه بخش قابل توجهی از هموطنان ایرانی با گرایشات مختلف بود. این سه سازمان، در این جشن دو هدف سیاسی را برجسته کرده بودند. نخستین هدف را نیرومند کردن خواست آزادی زندانیان سیاسی در ایران قرار داده بودند. به همین منظور در اعلامیه ای که به زبان فرانسوی منتشر شده بود در مورد زندانیان سیاسی ایران چنین تاکید نموده بودند:
جشن اومانیته ۲۰۱۱ در همبستگی با جنبش مزد و حقو بگیران، مبارزات آزادیخواهانه کشورهای عربی، خواست عضویت کشور مستقل فلسطین به سازمان ملل متحد،لغو حکم اعدام ” تروی دیویس”یک سیاه پوست متهم به مرگ پلیس سفید پوست آمریکائی در روزهای ۱۶، ۱۷ و ۱۸ سپتامبر با حضور بیش از ۵۰۰ هزار تن در پارک بسیار بزرگ “کورنوو” برگزار گردید.
جشن اومانیته که هشتاد و یک سال بعد از ایجاد آن، اکنون به یک جشن بزرگ ملی تبدیل شده است بار دیگر امید به مبارزه مشترک را در دل مبارزات کارگران، زنان و جوانان، برای عدالت اجتماعی و صلح و… در فرانسه زنده نمود. در جشن امسال نیز ” دهکده جهانی” محل دید و بازدید و ملاقات و حضور احزاب و سازمان های کمونیستی، سوسیالیستی، چپ، دموکرات و ترقیخواهان کشورهای مختلف در سراسر جهان با تنوعات فرهنگی و سیاسی بود.
در مکان های دیگر پارک “کورنوو”، احزاب چپ و سازمان های غیر دولتی فرانسوی و فدراسیونهای حزب کمونیست فرانسه از مناطق مختلف، غرفه داشتند و با برنامه های متنوع خود شور و شوق بازدیدکنندگان را دوچندان مینمودند. اومانیته و وجهه سیاسی آن در «دهکده جهانی» و در «فدراسیون های منطقه ای حزب کمونیست فرانسه» تنها یک جنبه آن است. برنامه های موسیقی و کنسرت مورد علاقه وسیع ترین قشر جوان فرانسه، امسال نیز با حضور هنرمندان مشهور پا بر جا بود. جنبه دیگر فعالیت فرهنگی، در «دهکده کتاب» است که به ارائه آخرین کتاب های منتشره می پردازد. اما در جوار این نمایشگاه از کتاب، گفتگوهای گوناگون در باره اخرین دست اوردهای ادبی با حضور ادیبان سر شناس صورت می گیرد و … و بالاخره خوردن و نوشیدن از خوردنی ها و نوشیدنی های مختلفی که مربوط به کشورهای مختلف جهان هستند، همگی با هم فستیوالی را تشکیل می دهند که از کوچک و بزرگ به این جشن علاقمند می شوند و از آن بهره می برند.
آقای پاتریک لو هایریک، دبیر هیئت تحریریه روز نامه اومانیته و نماینده حزب کمونیست فرانسه در پارلمان اروپا، در روز شنبه در افتتاح جشن در ” دهکده جهانی ” ضمن خوشآمد گوئی به مهمانان و نمایندگان احزاب و مسئولین ارگانهای مطبوعاتی کشورهای خارجی به وضعیت بحران اقتصادی و مالی و شرایط مشقت بار در کشورهای یونان ،اسپانیا، پرتغال، ایرلند و فرانسه اشاره نمود و سیاست های مخرب رهبران این کشورها را به باد انتقاد گرفت. او در بخش دیگری تحولات چند ماهه اخیر در کشورهای عربی را ستود و از نقش زیانمند دولت سرکوزی در زمان انقلاب تونس پرده برداشت. همچنین او ضمن تجلیل از مبارزات مردم فلسطین، خواهان حمایت همه جانبه از ابتکار سازمان آزادیبخش فلسطین در زمینه شناسائی کشور فلسطین توسط سازمان ملل متحد شد، کشوری در مرزهای ۱۹۶۷ که پایتحت آن بیت المقدس غربی است. حضار با کف زدن ممتد همراهی تائید آمیز خود را با این خواست نشان دادند و فضای سالن سخنرانی را که نماینده دولت خودگردان فلسطین نیز در آن حضور داشت به شدت متاثر نمودند.
«پییر لوران»، دبیر کل حزب کمونیست فرانسه و پرزیدنت حزب چپ اروپا، در هنگام پذیرائی از سران احزاب و سندیکاهای فرانسوی، خطاب به رهبران حزب سوسیالیست و «اروپای اکولوژی- سبز» بیان داشت: «آیا می خواهیم برای مدیریت رکود یا برای آزاد کردن مردم قدرت را بدست آوریم؟ … سی سال قبل، شما به ما می گفتید که دگماتیک نباشیم. ما دیگر نیستیم. بیست سال پیش، به ما می گفتید که بیشتر دموکراتیک باشیم. ما این چنین هستیم. ده سال قبل، به ما می گفتید که اکولوژیک باشیم. ما این چنین هستیم. امروزه، من به شما می گویم چپ باشید. چپ باشید.»
در محل مباحثات وتبادل نظر در «دهکده جهانی»، گفتگوهای بسیار مفیدی در باره مسائل مهم جهان بخصوص منطقه انجام شد. استقبال از این گفتگوها چشم گیر و فراتر از سال های پیش بود. در اولین سخنرانی، تحت عنوان «رهائی جهان بدون نقش و آزادی زنان غیر ممکن است» نمایندگانی از جنبش زنان مصر، تونس و ایران سخنرانی کردند. ایرانداخت انصاری، نماینده انجمنی از فعالین زن در فرانسه، بعنوان یک ایرانی در این بحث شرکت داشت و از تجارب جنبش زنان ایران صحبت کرد. نمایندگان مصر و تونس نیز شرایط عمومی جنبش آزادیخواهانه و انقلاب در کشور خود را طرح و نسبت به وضعیت زنان و مطالبات انان برای حاضرین توضیح دادند. ایرانیان، در این گفتگوها بسیار فعال مشارکت نمودند تا تجربه خود را با کشورهای عربی در حال مبارزه در میان گذارند و بخصوص از ضرورت جدائی دین از دولت صحبت کنند. متقابلا شایان توجه است که در میان سخنرانان بوضوح می شد مشاهده کرد که آنان نسبت به تجربه ایران بی اطلاع نیستند و ان را ندیده نمی گیرند. دو سخنران از تونس، از جمله خانم «نادیا شبان»، که لیست نیروهای دموکراتیک دوازده گانه تونس را رهبری می کند برای تونسی های مقیم فرانسه، در طی سخنان خود مطرح کرد که ما نه در سال ۱۹۷۹ قرار داریم و نه نسبت به تجربه ایران بی توجه.
در «دهکده جهانی»، برای چهارمین سال متوالی، غرفه مشترک سه سازمان چپ ایرانی، متشکل از سازمان اتحاد فدائیان خلق ایران، سازمان فدائیان خلق ایران( اکثریت) و شورای موقت سوسیالیست های چپ ایران با شعار “برای یک ایران آزاد، جمهوریخواه، دموکراتیک و لائیک” قرار داشت. در «دهکده جهانی»، حزب توده ایران و سازمان فدائیان ـ اقلیت هم هریک غرفه مستقل خود را داشتند.
غرفه مشترک سه سازمان چپ ایرانی، میعادگاه بخش قابل توجهی از هموطنان ایرانی با گرایشات مختلف بود. این سه سازمان، در این جشن دو هدف سیاسی را برجسته کرده بودند. نخستین هدف را نیرومند کردن خواست آزادی زندانیان سیاسی در ایران قرار داده بودند. به همین منظور در اعلامیه ای که به زبان فرانسوی منتشر شده بود در مورد زندانیان سیاسی ایران چنین تاکید نموده بودند: « ابعاد فشار در زندان ها، به اعتصاب غذای های پیاپی زندانیان انجامیده است. صدور احکام اعدام و زندان برای فعالین سیاسی و مدنی در دادگاه های نمایشی و غیر عادلانه تشدید شده است. کار را این حکومت به جائی کشانده است که وکلای مدافع زندانیان مدنی و سیاسی نیز از سرکوب در امان نمانده اند. آنان با اتهاماتی واهی دستگیر و زندانی شده اند. هدف این اقدامات، ایجاد ترس و وحشت در جامعه بوده است. مبارزه آزادیخواهانه مردم ایران، برای پیشرفت نیازمند حمایت جامعه بین المللی، بویژه حمایت افکار عمومی از این مبارزات، برای آزادی تمامی زندانیان سیاسی، مدنی و مذهبی است. ما سه جریان چپ مدافع دموکراسی و عدالت اجتماعی، این سرکوب ها را محکوم می دانیم و خواهان آزادی همه زندانیان سیاسی و عقیدتی هستیم.»
هدف دومی که برجسته شده بود اعلام همبستگی با مردم کشورهای همسایه، همرزم و دوست عرب در مبارزه ازادیخواهانه شان بود. این مساله نیز در اعلامیه مشترک مورد تاکید قرار گرفته بود. در این باره در اعلامیه چنین آمده بود: « این همه، این بیراهه ها، این دهه های مصیبت و فقر و بدبختی برای جامعه ما، محصول چیزی نیست جز سر بر آوردن یک حکومت مذهبی در جامعه ما و امیزش دین و دولت و برقراری روحانی سالاری و ولایت فقیه. امروز برای بسیاری از مردم روشن گشته است که سرنوشت جامعه ما، سرنوشت آزادی و عدالت، به جدائی دین از دولت وابسته است. ما علاقه داریم که جامعه روشنفکری و سیاسی و فرهنگی کشورهای عربی تجربه ما را مورد مطالعه و توجه قرار دهد. پیروزی مبارزات ضد دیکتاتوری در این کشورها، در پی سقوط دیکتاتورها، با دشواری راه گذار روبرو خواهد شد. ما صمیمانه آرزو می کنیم که راهی را که در کشور خود شاهد بوده ایم و مصایبی را که زندگی کرده ایم، در این کشورها تکرار نشوند. ما برای ملل مبارز دوست و همسایه و هم رزم، آزادی و عدالت و حکومت های غیر مذهبی و انتخابی آرزو می کنیم.»
غرفه سه سازمان، با مساعی و فعالیت مشترک اعضا، بنحو مناسبی در جهت انعکاس پیام های سیاسی مورد نظر تزئین شده و با پوستر ها و پرده هایی در دفاع از جنبش کارگری، جنبش های آزادیخواهانه،زنان، ملیت ها و … آراسته شده بود. همچنین همبستگی با مردم کشورهای منطقه نیز از جمله شعارهائی بود که به شکل برجسته ای به چشم می خورد. افزون بر این در پشتیبانی از تصمیم ۲۴ مارس ۲۰۱۱ شورای حقوق بشر سازمان ملل دایر بر انتخاب نماینده ویژه برای اعزام به ایران یعنی آقای احمد شهید طوماری تهیه شده بود. در این طومار درخواست اجازه مسافرت او به ایران که حکومت ایران از آن سر باز زده است مورد تاکید قرار گرفته بود. این طومار را صدها نفر با ذکر نام و نشانی و شغل خود امضا نمودند و در جریان امضا بین گردانندگان غرفه و امضا کنندگان گفتگوهای دائمی و مفیدی در مورد وضعیت ایران و چگونگی حمایت از آزادی زندانیان سیاسی و جنبش آزادیخواهانه مردم ایران صورت گرفت. دو پوستر توسط غرفه سه سازمان منتشر شده بود که یکی از آن ها به دفاع از وکلای زندانی که دفاع از زندانیان سیاسی یکی از جرایم آنان بود، اختصاص داشت. تصویر خانم نسرین ستوده با دست های دستنبد زده، توجه بسیاری از امضا کنندگان طومار را جلب کرد. گفتگوهای انجام شده نشان می دهند که مجموعه اثار و فعالیت انجام شده فرهنگی و مطبوعاتی و سینمائی در فرانسه، شناخت خوب و نظر مثبتی نسبت به ایرانیان را در جامعه فرانسوی برانگیخته است.
میز کتاب، اعلامیه ها، نشریات نیز گوشه دیگری از غرفه را بخود اختصاص داده بود که مراجعه کنندگان و علاقه مندان انتشارات جدید در باره ایران، چه به زبان فارسی و چه به زبان فرانسوی به آن مراجعه می کردند و آثار مورد علاقه خود را تهیه می کردند. در میان کتاب های فارسی جدید، کتاب «بازخوانی جنبش فدائیان خلق – بمناسبت چهلمین سالگرد نوزده بهمن» ارائه شده بود.
کارهای دستی ایرانی نیز بخش دیگری از غرفه ما را به خود اختصاص داده بود.
رقص و پایکوبی و موزیک و نیز گفتگوهای چند جانبه میان شرکت کنندگان در مورد وضع ایران، ضرورت اتحاد و هماهنگی نیروهای ایرانی، تلاش برای وحدت چپ و اهمیت ان نیز شور و زندگی را در مقر ایجاد کرده بود.
مجموعه کار و فعالیت اعضا و دوستان سه سازمان از جمله دوستان جوان ما ، طی این سه روزه اثر مثبتی را در میان ایرانیان و غیر ایرانیان شرکت کننده در جشن به جا گذاشت. موفقیت این برنامه، باعث نیرومند تر شدن همگی دست اندر کاران برای تلاش های وسیع تر اینده می باشد.
از طرف کمیته بر گزارکننده جشن
۱۹ سپتامبر ۲۰۱۱ – ۲۸ شهریور ۱۳۹۰
