شنبه ۲۸ تیر ۱۴۰۴ - ۰۲:۱۷

شنبه ۲۸ تیر ۱۴۰۴ - ۰۲:۱۷

L'expulsion des demandeurs d'asile afghans de notre pays est inhumaine et contraire à la culture et à la morale iraniennes.
L'Organisation des Fedaians du Peuple d’Iran  (Majoritaire) insiste sur le respect des droits humains universels et met en garde contre la politique décrite et actuellement mise en œuvre d'expulsion de...
۲۷ تیر, ۱۴۰۴
تصویر نویسنده: Conseil Politique-Exécutif de l'Organisation des Fédaians du Peuple d'Iran (Majoritaire)
نویسنده: Conseil Politique-Exécutif de l'Organisation des Fédaians du Peuple d'Iran (Majoritaire)
میهن‌دوستی جمهوری‌خواهانه یا ملی گرایی؟
مرزی روشن میان وطن‌دوستی جمهوری‌خواهانه و ملی‌گرایی وجود دارد. تجربۀ تاریخی منطقه نشان داده است که بسیاری از کسانی که با شعار استقلال و رهایی ملی به قدرت رسیده‌اند در...
۲۷ تیر, ۱۴۰۴
تصویر نویسنده: جابر حسینی
نویسنده: جابر حسینی
وطن‌دوستی به سبک پادگان: وقتی نژادپرستی، نام مستعار "وطن‌پرستی" می‌شود
آهای تو، ای "وطن‌پرستِ" نوکیسه! و موافق اخراج افغان‌ها از ایران! وقتی جمهوری اسلامی با لگد نیم میلیون آدم فقیر و زحمتکش رو از خونه و زندگی‌شون پرت می‌کنه بیرون،...
۲۷ تیر, ۱۴۰۴
تصویر نویسنده: بهروز ورزنده
نویسنده: بهروز ورزنده
هر سخن جایی و هر نکته مکانی دارد!
البته با تمام‌ نقدهایی که می‌توان به مسئلۀ رفراندم در شرایط کنونی داشت، باید گفت طرح آن توسط کسی چون‌ موسوی که سال‌ها خود جزیی از سیستم بوده است می‌تواند...
۲۷ تیر, ۱۴۰۴
تصویر نویسنده: کامران
نویسنده: کامران
تحلیل هفته: بیانیه موسوی؛ غنی‌سازی و رابطه با امریکا
تحلیل هفته همراه با فرخ نگهدار و گودرز اقتداری؛ در این هفته سه موضوع اصلی بررسی می‌شود: ۱. بیانیه مهندس موسوی درباره ضرورت تغییر رویکرد حاکمیت، آزادی زندانیان سیاسی و...
۲۶ تیر, ۱۴۰۴
تصویر نویسنده: تحلیل هفته، پرسش و پاسخ
نویسنده: تحلیل هفته، پرسش و پاسخ
میرحسین موسوی و تحول‌طلبی در راه تأمین حق حاکمیت مردم!
در طول حیات جمهوری اسلامی، بارها شاهد بوده‌ایم که هر وقت جامعه به صحنه آمده است، توانسته تغییراتی را به حکومت تحمیل کند اما پایداری این تغییرات منوط به تداوم...
۲۶ تیر, ۱۴۰۴
تصویر نویسنده: هیئت سیاسی ـ اجرایی سازمان فداییان خلق ایران (اکثریت)
نویسنده: هیئت سیاسی ـ اجرایی سازمان فداییان خلق ایران (اکثریت)
با تنش زدائی در منطقه و تعامل خردورزانه با جامعه جهانی، از مشتعل شدن مجدد آتش جنگ جلوگیری کنید
جبهه ملی ایران: جای تاسف بسیار است که کسانی به نام ایرانی و مدعی نجات ایران و رهبری اپوزیسیون، با دولت اسرائیل هماهنگ شده و مشوق این دولت برای حمله...
۲۶ تیر, ۱۴۰۴
تصویر نویسنده: جبهه ملی ایران
نویسنده: جبهه ملی ایران

در شانزدهم اذر چگونه حضور می یابیم؟

ریشه آوانتوریسم درآماتور بودن نیروها نهفته است. غالب هواداران جنبش سبز از حداقل آموزش های لازم برای یک مبارزه مدنی بی اطلاع هستند، تمامی آنها تنها دور نمایی از مبارزات هند و آفریقای جنوبی را دارند که آن هم به صورت اجمالی به دست آنها رسیده است. این آماتوریسم می تواند آوانتوریسمی را رشد دهد که در دل آن رادیکال بودن رشد می کند

دانشگاه ایرانی محل رشد آرمان گرایانی بوده است که معمولا صادقانه و شجاعانه در صحنه ها حاضر شده اند و از دل همین دانشگاه ها نظریه پردازانی ظهور کرده اند که در پارادایم ذهنی خود گاه غوطه ور بوده و گاهی نیز هنر نمایی کرده اند و در نهایت دانشگاه محل عرضه دستاورد هایی بوده که از مبارزان چریکی تا اکادپسین های تجدید نظر طلب را در خود جای می دهد.

تمامی این ها نشان می دهد که دانشگاه زمینی دارد فراگیر که با وجود تمام نقد های وارد برآن، منطقه مشترکی می سازد تا هر فردی یا هرگروهی بتوانند خود را در ان عرضه کنند.

شانزدهم آذر سال ۱۳۳۲ دانشگاه یک صدا فریادی بود بر سر معامله نفت و اسلحه که طناب دموکراسی را نیز در ایران پاره کرده بود، اعتراض دانشجویان در دانشگاه در دخالت عنصر خارجی و کودتا علیه یک دولت قانونی (با تمام انتقادات وارد بر ان دولت) و تحمیل یک دولت رانتی- نظامی با گلوله پاسخ داده شد که این روش از پاسخگویی ایران را در مسیر یک مبارزه فرسایشی منتهی به یک انقلاب رهایی بخش و توده ای و در پس ان سیزدهم آبان و اشغال سفارت آمریکا قرار داد .

از ۱۶ آذر سال ۱۳۳۲ تا پیش از انقلاب دانشگاه در پارادایم های ارمانی زیست می کرد و مدینه فاضله ای از برابری، سوسیالیزم و عدالت رامی خواست ، این آرمان خواهی در بعد از انقلاب با تضاد بین خواسته ها و دستاورد های یک انقلاب در اواخر دهه شصت دانشگاهیان را به متفکرانی انتزاعی تبدیل کرد. آنها بیشتر رویکرد آکادمیک داشتند و جامعه را در ورای واقعیت ها تقسیم بندی می کردند. بدون توجه به این موضوع که از ابتدای نهضت مشروطه تا به حال خواسته های عمومی در جهت عدالت خانه ،پارلمان و عایده نفت برای ملت و برگزاری انتخابات آزاد بوده است.

روشن فکران بر آمده از دانشگاه در ایران در دو سوی انقلاب حزب تشکیل داده اند و دانشگاه از آنها تاثیر گرفته اما همین تاثیر گیری باعث شد تادانشگاه نتواند مطالبات خود را تحققی بروز دهد، به عنوان مثال فریاد های کلی دانشگاه با وجود بر حق بودن کلی و پر ابهام بوده است و لذا به صورت دائم در دور اعتراض و سرکوب گرفتار شده است، یعنی اعتراضات بر حق دانشجویان به علت مشخص نبودن خواسته ها با سرعت سرکوب شده و تمام دستاورد ها در میانه راه رها شده است. دانشجویان در ۱۳۳۲خواسته های مشخصی داشتند؛ آنها به براندازی یک دولت قانونی اعتراض کردند دولتی که معتقد به گفتمان آزادی، استقلال بود و در خود گفتمان معامله برای حفظ ایران را نداشت و برای اولین بار رانت و دولت امنیتی کنار رفته بود.

بعد از آذر ۱۳۳۲ چه آرمان گرایان پیش و چه اکادمیسین های پس از انقلاب برای اهداف رهاورد عینی نداشته اند. و تنها شعار اسلام در مسیر جامعه بدون طبقه توحیدی را به اسلام عقلی و نقلی تبدیل کردند. هر دو گروه ناب خواه بوده اند بدون آنکه تحققی بیاندیشند. علت نیز آن است که بعد ازآذر سی و دو بیشتر تمایل دانشجویان و روشن فکران از “چگونه حکومت کردن به سمت چه کسی حکومت کند” تغییر فاز پیدا کرد در حالی که محتوای اعتراض آذر ماه ۱۳۳۲ بر نوع تغییر حکومت کردن از یک حکومت میانه دموکراتیک به راست نظامی بوده است. این نوع از نگاه نشان می دهد که بعد از سرکوب سی و دو معا یب میدان مبارزه جدی تر از حد معمولی است که تا به حال به آن پرداخته اند.

به نظر می رسد که ایراد اصلی در بعد از آذر ۳۲ ان است که ظرف ارمان و عقاید در ایران نا مشخص شد به عنوان مثال اگر ما امروز دموکراسی می خواهیم مشخص نمی کنیم که چگونه باید به این دموکراسی مطلوب (سوسیالیستی، لیبرالیستی، مذهبی و غیر آن) رسید. در واقع ایراد اول عدم تفکیک خواسته ها و عقیده ها می باشد زیرا با قبول هر آرمانی روشن فکران باید بپذیرند که دموکراسی در سایه یک دولت قانو ن مند به دست می آید، دولتی که انتخابات را حق مردم بداند و راه تحقق دولت قانونمند هم طبقه متوسط مولد میباشد. و طبقه متوسط نیز جامعه مدنی قوی می خواهد.

در حالی که عدم تفکیک عقیده – آرمان، با راه تحقق باعث گردیده است که بعد از یک قرن همچنان دولت حاکم در ایران نفتی ،بروکراتیک و نظامی باشد. شاید مثال واضح تری بتواند بحث را روشن تر کند.

در طی چند روز ما قبل شانزدهم آذر امسال بیانیه های صادر شده از سوی گرو های مختلف سیاسی (دریک مطالعه تطبیقی) نشان می دهد تفسیر ارائه شده از شانزدهم آذر تنها یک قرائت نوستالوژیک از یک گذشته آرمانی با تلفیق خواسته های ایدئولوژیک است که در بر دارنده تلفیق آرمان و عقیده می باشد، در حالی که در هیچ کدام از آنها استخراجی از دستاورد های مورد نیاز برای زمان حال صورت نگرفته است، در برخی تنها شعار قابل برداشت، درخواست براندازی نظام حاکم می باشد و برخی حامل سری مطالبات کلی می باشند. و گفتمان ساز نیستند. در حالی که جنبش سبز به عنوان یک جنبش مدنی و ملی در هر لحظه نیازمند مشخص شدن چهار چوب مبارزات می باشد، و بایستی نوع مطالبات را برای عموم تشریح کرد و مطالبات حاشیه ای را به صورت اقناعی برای دیگران توضیح داد و همه را قانع کرد. هر چند در اینجا نقش رهبری منسجم درجنبش عیان تر می شود.

با تمامی نقد هاو مواردذکر شده موجود باید پاسخ در خوری برای سوال طرح شده در ابتدای نوشتارنیز پیدا کرد.

چگونه در شانزدهم آذر حاضر شویم؟

دانشگاه محل تبادل گفتمان های مختلف است که در صورت بر داشته شدن تیغ سانسور از روی ان می تواند از چپ کارگری تا راست حزب الله را در خود نمایندگی کند، لذا نمی توان محیط دانشگاه را گلخانه ای کرد و آن را مجبور کرد که تنها یک شعار و مطالبه مشخص را بخواهد، تجربه نگه داری مصنوعی سازمان های دانشجویی مثل انجمن های اسلامی نشان داد که در صورت برداشته شدن فضای حد اقلی، پتانسیل بزرگی آزاد می شود و این پیش بینی دور از دسترس نیست که اگر سازمانی مثل بسیج را در محیط آزاد و غیر گلخانه ای رها کنند، قاعد تا نحوه رفتار آن با شرایط اسف بار فعلی بسیار متفاوت خواهد بود.

با وجود چنین استعدادی در دانشگاه احتمال اینکه در شانزدهم آذر منطقه خاکستری ایجاد شود که درآن هر نوع شعاری (حتی شعار های خشونت زا و مرگ طلب) داده شود محتمل است، هر چند شعار های دانشگاه در سیزدهم آبان بسیار نزدیک تر به محتوای اصلی جنبش سبز بوده است. ولی از سوی دیگرمی دانیم رادیکالیسم متصاعد از سوی حاکمیت و برخورد های بدون توجیه زمینه رادیکالیزم چه در دانشگاه و چه خارج آن را بالا خواهد برد و کار را به مرحله ای وارد می کند که جنبش سبز وارد یک بازی باخت – باخت با حاکمیت شود.

حاکمیت می خواهد اشتباهات خود را تکرار کند. یکی از این موارد سرکوب حضور میلیونی جنبش سبز بود زیرا هر چه حضور پر شور تر باشد، احتمال انحراف از اصول یک مبارزه مدنی کمتر می شود؛ لذا پیشنهاد به جریان حاکم آن است که حق قانونی دانشجویان را که برگزاری مراسم شانزدهم آذر می باشد و نیز تجمعات مردم را به رسمیت بشناسد. این نحوه برخورد باعث خواهد شد که موج تحقیرشدن افراد به سمت پرخاش حرکت نکند.

موثر ترین عرصه برای حضور در شانزدهم آذری که با یک جنبش مدنی پیوند خورده است آن است که بین نیروهای موجودبا مطالبات رنگارنگ فاصله ایجاد نشود و هر چه شعار ها مدنی تر باشد همه حاضران را بهترمی توان جذب کرد. به عنوان مثال تا هر جا شعار ها بروی فصل سوم قانون اساسی تمرکز داشته باشد، میزان منطقه مشاع آن برای همه بیشتر می شود. اما هر جا شعار ها جنبه رهایی بخش بگیرد و یا اینکه به گسترش خشونت طلبی دامن بزند، نمی تواند فرا گیر شود و باعث می شود جناح حاکم نیز برای اعمال ناروای خود متحد تر شود و توجیه پیدا کند.

جلوگیری از آوانتوریسم و رد رادیکالیزم:

ریشه آوانتوریسم درآماتور بودن نیروها نهفته است. غالب هواداران جنبش سبز از حداقل آموزش های لازم برای یک مبارزه مدنی بی اطلاع هستند، تمامی آنها تنها دور نمایی از مبارزات هند و آفریقای جنوبی را دارند که آن هم به صورت اجمالی به دست آنها رسیده است. این آماتوریسم می تواند آوانتوریسمی را رشد دهد که در دل آن رادیکال بودن رشد می کند. لذا بالاترین مسئولیت در این بخش بر عهده رهبران این جنبش می باشد. رهبران اخلاقی و قرار دادی این جنبش مدنی باید توجه داشته باشند که به هر ترتیب تمام کسانی که در این تجمعات حاضر می شوند دوباره می خواهند به زندگی عادی خود باز گردند، آنها گاهی با خانواده های خود در میدان حاضر می باشند لذا رهبری باید به صورت مشخص و دائمی به هواداران این جنبش ابعاد مبارزه را تذکر بدهد و خود نیز مطالبات و شعار ها را فراتر از ظرفیت جنبش سبز نبرند، زیرا این جنبش با امید به پیروزی در میدان حاضر است و هر استراتژی نا صحیح ممکن است کل دستاورد های جنبش را به انحراف بکشاند.

در نهایت باید گفت تنها تفسیر مطابق با ابعاد جنبش سبز، رد گفتمان اعتراض به پر خاش و جایگزینی گفتمان اعتراض و مدارا مداری می باشد. مدارا مداری که در دل آن صبوری و مقاومت نهان است زیرا دور اعتراض، پر خاش و سرکوب به دموکراسی منتهی نمی شود، فریاد اعتراض منتهی به پر خاش، با وجود برحق بودن به دموکراسی نمی رسد و نیز هدف این جنبش آن نیست که پر خاش کند؛ هدف این جنبش مواردی است که به ایران الزام دموکراسی خواهی را می دهد، زیرا تجربه نشان می دهد اعتراض به تحقیر های مکرر و سرکوب های مداوم رژیم پهلوی، دموکراسی آور نبوده است. از این منظر می توان به تمام دستاورد های ۵۶ ساله جنبش دانشجویی بعد از ۱۳۳۲ و نیز روشن فکران، به سود مبارزات مدنی جنبش سبز نقد منصفانه وارد کرد. زیرا توسعه گفتمان اعتراض و پر خاش حتی می تواند به جایی برسد که راست، چپ را حذف کند و چپ، ملی ها را و در نهایت حکومتی نظامی وارد شود و همه را حذف کند .

تاریخ انتشار : ۹ آذر, ۱۳۸۸ ۱۰:۳۷ ب٫ظ
لینک کوتاه
مطالب بیشتر

نظرات

Comments are closed.

بیانیه‌های هیئت‌ سیاسی‌ـ‌اجرایی

میرحسین موسوی و تحول‌طلبی در راه تأمین حق حاکمیت مردم!

در طول حیات جمهوری اسلامی، بارها شاهد بوده‌ایم که هر وقت جامعه به صحنه آمده است، توانسته تغییراتی را به حکومت تحمیل کند اما پایداری این تغییرات منوط به تداوم حضور مردم در صحنه بوده است. هم‌اینک نیز با توجه به روبه‌رو شدن کشور با یک تجاوز نظامی می‌توان انتظار فراروییدن تغییرات مشابهی را داشت. در چنین شرایطی رهبرانی نظیر آقای موسوی که مورد اعتماد و وثوق ملی باشند، می‌توانند در پایداری خواست‌های مردمی نقشی حیاتی بازی کنند.

ادامه »
سرمقاله

اسراییل در پی تحقق رؤیای خونین «تغییر چهرۀ خاورمیانه»!

دست‌کم دو دهه است که تغییر جغرافیای سیاسی منطقۀ ما بخشی از اهداف امریکا و اسراییل‌اند . نتانیاهو بارها بی‌پرده و باافتخار از هدف‌اش برای «تغییر چهرۀ خاورمیانه» سخن گفته است. در اولین دیدارش با دونالد ترامپ در آغاز دور دوم ریاست جمهوری نیز مدعی شد که اسراییل و امریکا به طور مشترک در حال مبارزه با دشمنان مشترک و «تغییر چهرۀ خاورمیانه»‌اند.

مطالعه »
سخن روز و مرور اخبارهفته

سیمور هرش: آنچه به من گفته شده است در ایران اتفاق خواهد افتاد.

یک مقام آگاه امروز به من گفت: «این فرصتی است برای از بین بردن این رژیم برای همیشه، و بنابراین بهتر است که ما به سراغ بمباران گسترده برویم.» … بمباران برنامه‌ریزی‌شده آخر هفته اهداف جدیدی نیز خواهد داشت: پایگاه‌های سپاه انقلاب اسلامی، که از زمان سرنگونی خشونت‌آمیز شاه ایران در اوایل سال ۱۹۷۹ با کسانی که علیه رهبری انقلاب مبارزه می‌کنند، مقابله کرده‌اند.

مطالعه »
یادداشت

در نقد بیانیه فعالین مدنی بشمول برندگان نوبل صلح درباره جنگ…

آخرین پاراگراف بیانیه که بخودی خود خطرناک‌ترین گزاره این بیانیه است آنجایی است که میگویند: ” ما از سازمان ملل و جامعه‌ی بین‌المللی می‌خواهیم که با برداشتن گام‌های فوری و قاطع، جمهوری اسلامی را به توقف غنی‌سازی، و هر دو‌طرف جنگ را به توقف حملات نظامی به زیرساخت‌های حیاتی یکدیگر، و توقف کشتار غیرنظامیان در هر دو سرزمین وادار نمایند.” مفهوم حقوقی این جملات اجرای مواد ۴۱ و ۴۲ ذیل فصل هفتم اساسنامه ملل متحد است.

مطالعه »
بیانیه ها

میرحسین موسوی و تحول‌طلبی در راه تأمین حق حاکمیت مردم!

در طول حیات جمهوری اسلامی، بارها شاهد بوده‌ایم که هر وقت جامعه به صحنه آمده است، توانسته تغییراتی را به حکومت تحمیل کند اما پایداری این تغییرات منوط به تداوم حضور مردم در صحنه بوده است. هم‌اینک نیز با توجه به روبه‌رو شدن کشور با یک تجاوز نظامی می‌توان انتظار فراروییدن تغییرات مشابهی را داشت. در چنین شرایطی رهبرانی نظیر آقای موسوی که مورد اعتماد و وثوق ملی باشند، می‌توانند در پایداری خواست‌های مردمی نقشی حیاتی بازی کنند.

مطالعه »
پيام ها

کرامت کارگران افغانستانی را پاس بدارید؛ آنان پناهنده‌اند نه جاسوس!

کارگران افغانستانی مانند بسیاری دیگر از کارگران مهاجر غیرقانونی، قربانی سیاست‌های غلط مهاجرتی دولت میزبان، به مثابه یک نیروی کار ارزان، از سوی سرمایه‌داران در شرایطی به کار گرفته می‌شوند که از کم‌ترین حقوق برخوردارند و نماد بهره‌کشی عریان سیستم سرمایه‌داری‌اند.

مطالعه »
شبکه های اجتماعی سازمان
آخرین مطالب

L’expulsion des demandeurs d’asile afghans de notre pays est inhumaine et contraire à la culture et à la morale iraniennes.

میهن‌دوستی جمهوری‌خواهانه یا ملی گرایی؟

وطن‌دوستی به سبک پادگان: وقتی نژادپرستی، نام مستعار “وطن‌پرستی” می‌شود

هر سخن جایی و هر نکته مکانی دارد!

تحلیل هفته: بیانیه موسوی؛ غنی‌سازی و رابطه با امریکا

میرحسین موسوی و تحول‌طلبی در راه تأمین حق حاکمیت مردم!