پنجشنبه ۳۰ شهریور ۱۴۰۲ - ۱۲:۰۵

كار، ارگان سازمان فداييان خلق ايران (اكثريت)

پنجشنبه ۳۰ شهریور ۱۴۰۲ - ۱۲:۰۵

شکنجه فقط در ارتباط با زندانیان سیاسی نیست

جمهوری اسلامی از يک طرف می خواهد نامش جزو امضا کنندگان اعضای اين کنوانسيون ها باشد برای اين که ۸۰ تا ۹۵ درصد کشورهای دنيا عضو اين کنوانسيون ها هستند و همين هاست که برای يک کشور کسب اعتبار می کند ولی از سوی ديگر می خواهد آن ها را اجرا نکند برای اين که متاسفانه نقض حقوق بشر در ايران يک حالت استمراری پيدا کرده است.

 توضیح: در روز جهانی حقوق بشر، سالگشت تصویب اعلامیه جهانی حقوق بشر، رادیو فردا گزارشی تهیه کرده و در آن با عبدالکریم لاهیجی، نایب رئیس فدراسیون بین المللی جامعه های حقوق بشر و رییس جامعه دفاع از حقوق بشر در ایران، و چند تن از فعالان دیگر گفتگو کرده است. در زیر گفته های آقای لاهیجی و آقای رضا معینی را می خوانید. متن کامل گزارش را در اینجا ببینید:

http://www.radiofarda.com/content/f3_humanrights_iran_report/24794030.html

 

۶۴ سال از تصویب اعلامیه جهانی حقوق بشر می گذرد، اعلامیه ای شامل حقوق بنیادی سیاسی، مدنی، فرهنگی و اجتماعی انسان ها که کشورهای عضو سازمان ملل متحد در سال ۱۹۴۸ میلادی ، یعنی سه سال پس از پایان جنگ جهانی دوم، تصمیم به پایه گذاری آن گرفتند.

شصت و چهار سال پیش در چنین روزی اعلامیه جهانی حقوق بشر با اکثریت آراء در مجمع عمومی سازمان ملل متحد به تصویب رسید، تا معیاری جهانی باشد برای احترام به حقوق بنیادی انسان ها.

از آن روز به بعد دهم دسامبر، برابر با بیستم آذرماه به عنوان روز جهانی حقوق بشر نامگذاری شده است.

آزادی و برابری انسان ها از هر رنگ و نژآد، حق برگزاری تجمع های مسالمت آمیز، حق آزادی اندیشه، حق آزادی بیان، و حق انتخاب مذهب از جمله حقوقی است که بر اساس اعلامیه جهانی حقوق بشر به هر انسانی روی کره خاکی تعلق می گیرد.

همچنین برابر این اعلامیه جهانی، هیچ انسانی نباید به طور خودسرانه بازداشت و زندانی شود.

هیچ کس نباید مورد آزار، شکنجه و هر نوع آزاری قرار گیرد و هر انسانی باید به روند دادرسی عادلانه، علنی و مستقل دسترسی داشته باشد.

۱۸ سال پس از تصویب اعلامیه جهانی حقوق بشر، چند میثاق بین المللی از جمله میثاق حقوق مدنی و سیاسی ، بر اساس این اعلامیه تصویب شد و ایران هم در سال ۱۳۵۴ خورشیدی به آنها پیوست و از ۳۷ سال پیش تا کنون عضو آنهاست.

 

ایران و میثاق های بین المللی حقوق مدنی

عبدالکریم لاهیجی، حقوقدان و نایب رئیس فدراسیون بین المللی جامعه های حقوق بشر در پاریس و توضیحات بیشتر درباره اعلامیه جهانی حقوق بشر و میثاق های بین المللی حقوق مدنی و سیاسی:

این ۳۰ ماده اعلامیه جهانی حقوق بشر، یک مجموعه حقوق است؛ حقوق مدنی، سیاسی، اجتماعی و اقتصادی و فرهنگی که در این ۳۰ ماده تدوین شده است.

بر اساس و محور این ۳۰ ماده ، بعدها عهدنامه های بین المللی تنظیم شده و یک رشته جدیدی را در حقوق بین الملل به وجود آورده است ، به عنوان حقوق بین الملل حقوق بشر.

با توجه به اینکه اصلا عنوان اعلامیه هم «اعلامیه جهانی حقوق بشر» است، اولا حقوق بشر یک مقوله جهانشمول است و تمام دنیا را در بر می گیرد و دوم این که این حقوق قابل تجزیه نیستند. یعنی نمی شود یک قسمتی از این حقوق را قبول کرد و قسمت دیگرش را قبول نداشت.

میثاق بین المللی حقوق بشری و سیاسی و میثاق بین المللی حقوق اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی ، در ۱۹۶۶ به تصویب مجمع عمومی سازمان ملل رسید و ایران در ۱۳۵۴ به آنها ملحق شد. یعنی در مجلس ایران این میثاق ها به تصویب رسید.

یعنی اینکه حداقل در چهارچوب ماده نه قانون مدنی ایران این میثاق ها حکم قانون داخلی را دارند.

ولی از نظر اصول کلی حقوق بین الملل ، کنوانسیون های بین المللی مقدم بر قوانین داخلی و حتی قانون اساسی یک کشور هستند.

جمهوری اسلامی از یک طرف می خواهد نامش جزو امضا کنندگان اعضای این کنوانسیون ها باشد برای این که ۸۰ تا ۹۵ درصد کشورهای دنیا عضو این کنوانسیون ها هستند و همین هاست که برای یک کشور کسب اعتبار می کند ولی از سوی دیگر می خواهد آن ها را اجرا نکند برای این که متاسفانه نقض حقوق بشر در ایران یک حالت استمراری پیدا کرده است.

شماری از فعالان و نهادهای حقوق بشری، حکومت ایران را به این متهم می کنند که مواردی از مصادیق حقوق بشر را زیر پا می گذارد.

مواردی از قبیل حق آزادی بیان و اندیشه، حق آزادی مذاهب، حق برگزاری تجمعات مسالمت آمیز و حق برخورداری از روند دادرسی عادلانه در دادگاه هایی مستقل.

مواردی که به تفصیل در گزارش احمد شهید، گزارشگر ویژه سازمان ملل در امور حقوق بشر در ایران و همچنین در پیش نویس قطعنامه کمیته سوم سازمان ملل هم آمده است.

قطعنامه ای که پیش نویس آن دو هفته پیش در کمیته سوم سازمان ملل به تصویب رسید.

در این پیش نویس و همچنین گزارش احمد شهید، از شمار اعدام ها در ایران، وضعیت اقلیت های قومی و مذهبی و بازداشت و صدور احکام زندان برای وکلای دادگستری، روزنامه نگاران، وبلاگ نویسان و فعالان سیاسی و مدنی به شدت انتقاد شده است.

جمهوری اسلامی ایران همچنین سالهاست که متهم می شود به شکنجه و آزار و اذیت زندانیان و صدور احکامی که در قوانین بین المللی غیر انسانی خوانده می شود؛ مانند شلاق و قطع اعضای بدن.

عبدالکریم لاهیجی می گوید که احمد شهید در گزارش هایش بیشتر سعی کرده روی مواردی که با جان و روان انسانها سر و کار دارد، تاکید کند.

آقای احمد شهید ناگزیر شده است دنبال سرفصلهای مهمتر برود. به خاطر این که هر چند این حقوق قابل تجزیه نیستند، ولی مسلما آن حقوقی که در ارتباط با هستی و حیات انسانها هستند، در ارتباط با امنیت شخصی انسانها هستند، در ارتباط با تمامیت جسمی و روحی انسانها هستند، می توانند بر حقوق دیگری مقدم تلقی شوند.

به ویژه که ایران در صدر کشورهای نقض کننده حق زندگی قرار دارد. و متاسفانه مقام اول را دارد. بنابر این از مسئله اعدام شروع می کنیم و بعد به تجاوزهای دیگر به تمامیت جسمانی و روحیه آدمی می رسیم.

اینجا مسئله شکنجه و بدرفتاری مطرح می شود. متاسفانه بیش از سه دهه از عمر جمهوری اسلامی می گذرد هنوز هم می بینیم که ماجرای ستار بهشتی پیش می آید پس از قضایای کهریزک و بسیاری از قضایای دیگری که به گوش من و شما نمی رسد.

به خاطر این که مسئله شکنجه و بدرفتاری با زندانیان، فقط در ارتباط با زندانیان سیاسی نیست. بلکه در مورد هر زندانی و هر انسانی است که از حق آزادی خودش محروم شده است.

بنابر این مسئله شکنجه و بدرفتاری وجود  دارد. مسئله مجازاتهای بدنی وجود دارد که متاسفانه در قانون مجازات اسلامی جنبه قانونی به خود گرفته است. مثل شلاق زدن و قطع اعضای بدن و سنگسار و بعد از آن به مسئله سلب آزادی می رسیم که از آزادی شخصی شروع می شود، بازداشتهای خودسرانه و بخصوص بازداشتهایی که در ارتباط با حقوقی است که در اعلامیه حقوق جهانی پیش بینی شده است.

در ارتباط با آزادی بیان، آزادی گردهمایی ، تمام کسانی که بعد از انتخابات ریاست جمهوری گذشته دستگیر شدند درهمین رابطه بودند.

متاسفانه جمهوری اسلامی در کارنامه عمل خود همه این حقوق و یا اکثر آنها را نقض می کند و بنابر این در گزارش آقای احمد شهید از این موارد یاد می شود.

***

روزنامه نگاران زندانی

رضا معینی، مسئول بخش ایران در سازمان گزارشگران بدون مرز در پاریس ، بیشتر در این باره می گوید: بنابر آمار گزارشگران بدون مرز در دهم دسامبر ۲۰۱۲ ، ما ۲۴ روزنامه نگار زندانی و ۱۸ شهروند وب نگار در زندان داریم.

ازاین مجموعه تقریبا به جز سه نفر، بقیه به احکامی بین یک تا ۱۵ سال زندان محکوم شده اند که این محکومیت ها قطعی شده و این تعداد از روزنامه نگاران و وب نگاران که در زندان هستند، مشغول به سر بردن مدت محکومیتشان هستند.

لازم است تاکید کنم که از نظر سازمان گزارشگران بدون مرز، بازداشت و محاکمه و زندانی کردن این روزنامه نگاران و وب نگاران، مغایر با قوانین ملی و بین المللی بوده است.

واقعیت این است که در کشورهایی که عملا بنابر سیستم حکومتی شان، با اطلاع رسانی آزاد مخالفند، و یا از اطلاع رسانی آزاد و مستقل ممانعت به عمل می آورند، دستگیری ها ، بازداشت ها و فشارها علیه دست اندرکاران رسانه ها بسیار بیشتر است.

در کل ایران از جمله کشورهایی است که سازمان گزارشگران بدون مرز این کشور را در لیست دشمنان آزادی مطبوعات و اینترنت قرار داده است.

تاریخ انتشار : ۲۱ آذر, ۱۳۹۱ ۰:۵۵ ق٫ظ
لینک کوتاه
مطالب بیشتر

نظرات

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

سخن روز
اتحادیه سراسری کانونهای وکلای دادگستری ایران

کارزار علیه انحلال قانونی نهاد وکالت در برنامه هفتم توسعه را امضا کنید!

طبق مصوبه مجلس شورای اسلامی، کانون وکلا باید صدور و ابطال پروانه وکالت را از طریق درگاه ملی مجوزهای وزارت اقتصاد انجام دهد. به گفته رئیس کانون وکلای گلستان “ماده ۴ لایحه برنامه هفتم توسعه، خسارت‌بارترین مقرره پس از انقلاب و به منزله انحلال قانونی نهاد وکالت است.”
امضا کنید: کارزار اعتراض به طرح‌ها و لوایح ضد استقلال کانون‌های وکلا و امنیت قضائی (karzar.net)

مطالعه »
یادداشت

جنبش زن زندگی آزادی، به مثابه جنبش علیه سلطه و استبداد

یک سال از روزهایی که زنان به اعتراض به قتل حکومتی مهسا “ژینا” روسری های خود را بعنوان نماد و  سمبل اقتدار جمهوری اسلامی به آتش کشیده و با شعار “زن، زندگی، آزادی” همبستگی عمیق جهانیان را بخود جلب کردند،  گذشت. جنبشی که در یک سال گذشته شاهدش بودیم، یکباره آغاز نشده و پیش زمینه های آن به سال های سال قبل به  خصوص بعد از انقلاب ۵۷ بر میگردد.

مطالعه »
آخرین مطالب

نامه ناصر زرافشان به زندانیان سیاسی منتقل شده به زندان قزل‌حصار که در اعتصاب غذا به سر می برند

از روزی که این ماراتن مرگ را آغاز کردید، مبارزه و مقاومت شما را در بند دنبال کرده ایم. این را درک می کنیم که وقتی همه راههای مبارزه و مقاومت را بر آدمی بستند و او جز جان و هستی  خود چیز دیگری نداشته باشد، ناگزیر است با همین وسیله ای که در اختیار دارد، به مقاومت ادامه دهد.

تعبیر گویای ویتگنشتاین

قصه‌ی مردی که هرگاه در خلوتِ قبرستان و «اهل قبور» می دیدمش؛ پرسش‌هایم را بی‌پاسخ نمی‌گذاشت…

بزرگ‌داشت سال‌روز جنبش «زن، زندگی، آزادی»: سلامی و کلامی بر آن آبی بیکرانه

یک سال از جنبش «زن، زندگی، آزادی» که با جان باختن خانم مهسا (ژینا) امینی آغاز شد و اوج گرفت، گذشت. جنبشی که سپهر میهن را در نوردید و در گسترهٔ جهانی پژواک یافت. در بزرگداشت سال‌روز این جنبش، بررسی فراز و فرودها و تاثیر و دستاوردهای ماندگار آن، در بستر رخداد یکساله، تجربه‌ای گرانبها برای فعالان مدنی، کنشگران سیاسی، احزاب و سازمان‌های ایرانی است در راستای ترسیم افق آینده و تداوم آن.

عصای عیسی

اولین تصویری که از او داشتم مربوط به روزهایی می شد که شانزده سالم بود. نجف مخزن ساز بود و تابستان ها که مدارس تعطیل بود خرده کارهایی به من می داد. آن روز گرما داشت بیداد می کرد که پیدایش شد. پرسان پرسان در بیابان های اطراف بوارده، مخزن شماره دو را پیدا کرده بود. شلوار مشکی و پیراهن سفیدش نشان نمی داد دنبال کار آمده باشد. بدون این که با کسی حرف بزند مستقیم از محوطه خاکی دور مخازن بالا آمد و یکراست بالای سر نجف ایستاد.

یادداشت

جنبش زن زندگی آزادی، به مثابه جنبش علیه سلطه و استبداد

یک سال از روزهایی که زنان به اعتراض به قتل حکومتی مهسا “ژینا” روسری های خود را بعنوان نماد و  سمبل اقتدار جمهوری اسلامی به آتش کشیده و با شعار “زن، زندگی، آزادی” همبستگی عمیق جهانیان را بخود جلب کردند،  گذشت. جنبشی که در یک سال گذشته شاهدش بودیم، یکباره آغاز نشده و پیش زمینه های آن به سال های سال قبل به  خصوص بعد از انقلاب ۵۷ بر میگردد.

مطالعه »
بیانیه ها

در سالگرد قتل حکومتی مهسا (ژینا) امینی: ایران به پیش از جنبش تنیده در جان مردم و میهن برنمی‌گردد!

جنبش «زن‌ زندگی، آزادی»، در بطن جامعه حضور دارد و مطالبات بنیادین آن در حال تکوین است. خواست استقرار جمهوری مبتنی بر جدایی دین از حکومت، بر پایهٔ ارزش‌های جهان‌شمول حقوق بشر و با تأکید ویژه بر آزادی، مردم‌سالاری (دموکراسی) و عدالت اجتماعی، به‌یمن مبارزهٔ مردم ایران تحقق خواهد یافت!

مطالعه »
پيام ها

در سالگرد قتل حکومتی مهسا (ژینا) امینی: ایران به پیش از جنبش تنیده در جان مردم و میهن برنمی‌گردد!

جنبش «زن‌ زندگی، آزادی»، در بطن جامعه حضور دارد و مطالبات بنیادین آن در حال تکوین است. خواست استقرار جمهوری مبتنی بر جدایی دین از حکومت، بر پایهٔ ارزش‌های جهان‌شمول حقوق بشر و با تأکید ویژه بر آزادی، مردم‌سالاری (دموکراسی) و عدالت اجتماعی، به‌یمن مبارزهٔ مردم ایران تحقق خواهد یافت!

مطالعه »
بیانیه ها

در سالگرد قتل حکومتی مهسا (ژینا) امینی: ایران به پیش از جنبش تنیده در جان مردم و میهن برنمی‌گردد!

جنبش «زن‌ زندگی، آزادی»، در بطن جامعه حضور دارد و مطالبات بنیادین آن در حال تکوین است. خواست استقرار جمهوری مبتنی بر جدایی دین از حکومت، بر پایهٔ ارزش‌های جهان‌شمول حقوق بشر و با تأکید ویژه بر آزادی، مردم‌سالاری (دموکراسی) و عدالت اجتماعی، به‌یمن مبارزهٔ مردم ایران تحقق خواهد یافت!

مطالعه »
برنامه و اساسنامه
برنامه سازمان فدائیان خلق ایران (اکثریت)
اساسنامه
اساسنامه سازمان فدائیان خلق ایران (اکثریت)
بولتن کارگری
شبکه های اجتماعی سازمان
آخرین مطالب

نامه ناصر زرافشان به زندانیان سیاسی منتقل شده به زندان قزل‌حصار که در اعتصاب غذا به سر می برند

تعبیر گویای ویتگنشتاین

بزرگ‌داشت سال‌روز جنبش «زن، زندگی، آزادی»: سلامی و کلامی بر آن آبی بیکرانه

عصای عیسی

جنبش «زن زندگی آزادی»: شکست یا فروکش نسبی و موقت؟

فرانسیس بیکن: فیلسوف تجربه گرا ولی بی خبر از اختلافات طبقاتی