هفته‌ای که گذشت، برگ سیاه دیگری در تقویم نه تنها مردم غزه و فلسطینیان، بلکه تمامی وجدانهای بیدار، در همه جهان، حتی در اسرائیل نیز، به ثبت رسید. بمباران مردم بیدفاع غزه، توسط جنگنده ها و بالگردهای اسرائیل، جز جنایت علیه بشریت، و نسل کشی از فلسطینیان نام دیگری ندارد. استفاده از سلاحهای مرگبار در برابر مردمی که از زن و مرد، کوچک و بزرگ، هدف این حمله قرار دارند، همانقدر جنایت است، که پرتاب موشک به شهرها ی کوچک و بزرگ اسرائیل. هر دو این اعمال از نگاه صلح و بشر دوستی، محکوم اند. بهانه ای که موجب این موج جدید کشتارها شد، قتل فجیع سه نوجوان یهودی و در تداوم آن نیز، یک نوجوان فلسطینی بود، که توسط نیروهای معینی از هر دو سو، با استفاده از فاکتور مذهب و نقش مخرب آن در هر دو جامعه یهودی و فلسطینی، با آگاهی کامل از پیامدهای این قتلها، صورت گرفتند. هم نتانیاهو و هم رهبران حماس، بخوبی بر این امر وقوف داشتند که اگر بر فراز آسمان تل آویو، سپر ضد موشکی عمل می کند، اما در غزه، چنین سپری وجود ندارد، و قطعا کشتار و ویرانی فراوان، به همراه خواهد داشت. اگر جامعه بشری و افکار عمومی جهان، بتوانند رهبران اسرائیل ، بویژه آمرین و عاملین این کشتارها را در دادگاهی بین‌المللی، محاکمه کنند، مردم فلسطین و نوار غزه نیز، باید رهبران حماس را بخاطر استفاده از ابزار «زندگی هزاران انسان»، در پیشبرد سیاستهای‌‌شان، به دادگاه کشانده و به عنوان متهم، پشت میز محاکمه بنشانند. قطعا پس از مدتی، این کشتارها و ویرانی‌ها، متوقف خواهند شد، اما تا زمانی که روشنفکران و وجدانهای بیدار، چه در اسرائیل و چه در غزه، در برابر حامیان جنگ و استفاده از مذهب و باورهای مذهبی مردم از جانب نیروهای افراطی، سکوت کنند، جنایاتی از اینگونه را پایانی نخواهد بود.
تدوام جنگ در عراق، با بحران سیاسی عمیق در بغداد، همراه گردید. سخنان نوری مالکی در رابطه با دولت اقلیم کردستان عراق، موجب خروج وزرای کرد و دیگر مقامات کرد عراق، از دولت و دستگاه حکومتی نوری مالکی، گشت. هرچند اخبار و اطلاعات در مورد جنگها در مناطق مختلف عراق، که در دسترس افکار عمومی جهان قرار می گیرند، به شدت ضد و نقیض‌اند، اما از میان همین اخبار نیز می توان برخی روندها را مشاهده کرد. آیا نوری مالکی جای خود را به احمد چلبی، و یا یک «چلبی نوین»، واگذار خواهد کرد؟ آیا کردها در قاموس دولت اقلیم، در صورت کناره گیری نوری مالکی، و شکلگیری دولت احتمالی «تفاهم ملی» در عراق، همچنان در اعلام استقلال پافشاری خواهند کرد؟ با توجه به امکان استخراج و فروش نفت از جانب دولت اقلیم، آیا «کرکوک»، موضوع تنش میان دولت مرکزی از یکسو و دولت اقلیم از سوی دیگر، نخواهد بود؟ و در نهایت موردی که منشاء آن سیاست بغایت ویرانگر و دشمن‌زای هم آمریکا و هم ۶۰ درصد شیعه حاکم بر عراق است، مبنی بر وجود «ورود ممنوع» در برابر بازماندگان حزب بعث به عرصه سیاست و دستگاه دولتی عراق. آیا برای اقلیت سنی، در قاموس نمایندگان سیاسی‌اش، جائی در دولت احتمالی تفاهم ملی، در نظر گرفته خواهد شد؟ آینده عراق و وضعیت منطقه ما در گرو پاسخ همه بازیگران داخلی و خارجی صحنه سیاست در عراق، به این پرسشها قرار دارند. بنا بر گزارشهائی از بغداد، هفته گذشته، نزدیک به ۲۵۰ نفر از زندانیان سنی در بغداد، اعدام شده‌اند. تداوم چنین برخوردهای خشونت‌بار و خشونت‌زا، هرگز زمینه را برای ایجاد دولت تفاهم ملی در عراق آماده نخواهند کرد.
در هفته‌ای که گذشت، جنگ داخلی در شرق اکرائین با شدت هرچه تمامتر ادامه داشت. بمباران شهرهای مناطق دانتسک و لوگانسک، از زمین و هوا، توسط ارتش اکرائین، تاکنون صدها کشته، هزاران زخمی و دهها هزار آواره از شهرها و روستاها، در این مناطق را به همراه داشته اند. تلاشهای بسیاری از جانب آلمان، فرانسه و روسیه، برای اعلام آتش بس و نشاندن طرفین، پشت میز مذاکره، صورت گرفته‌اند که تا کنون همگی به دلیل مخالفت کیف، با شکست مواجه شده اند. تنها در هفته گذشته بود که گروه بزرگی از نمایندگان رسانه‌های گروهی بین‌المللی، توانستند از مناطق مرزی روسیه با اکرائین دیدار کرده و به دنبال شرح وقایع از دهان آوارگان، در انتقال فجایع انسانی در شهرها و روستاهای درگیر در جنگ، گزارشاتی تهیه و در اختیار رسانه ها و افکار عمومی در جهان، قرار دهند.
چگونگی اعلام نتایج انتخابات در افغانستان، همچنان در صدر اخبار این کشور، قرار دارند. در همین رابطه، جان کری، وزیر خارجه آمریکا، دیروز به افغانستان سفر کرد و در نهایت توانست عبدالله عبدالله و اشرف‌غنی‌احمدزی را پشت میز مذاکره بنشاند. به دنبال این مذاکرات بود که اعلام شد، کلیه آرای شمارش شده با نظارت کامل هر دو طرف، بازشماری خواهند شد. تا قبل از اعلام این توافق، قرار بود که در تاریخ اول مرداد ( ۲۳ ژوئیه)، نتایج نهائی شمارش آرا، رسما اعلام گردند؛ اما با توجه به مذاکرات و توافق صورت گرفته، احتمال تعویق نتایج آرا، و یا به دیگر سخن، اعلام نتایج تقسیم قدرت و مقامهای کشوری و لشکری در کابل، به تعویق بیانجامد.
