صدمین اجلاس سالانه سازمان جهانی کار در روز ۹ ژوئن در شهر ژنو برگزار میشود. در اجلاس سازمان جهانی کار، روابط و اجرای قوانین کار در کشورهای مختلف توسط نمایندگان دولتها، کارفرمایان و کارگران به بحث و گفتگو گذاشته میشود. کارگران ایران در اجلاس سالانه سازمان جهانی کار نماینده ندارند تا از حقوق آنها دفاع کند. رژیم ایران نمایندگان خود را به عنوان نمایندگان کارگران ایران به اجلاس اعزام میکند، در اجلاس به دروغگوئی و وعدههای دروغین متوسل میشود و باز در طول سال به نقض حقوق کارگران و بیاعتنائی به مقاولهنامههای سازمان جهانی کار ادامه میدهد. کارگران و مزدبگیران کشورمان به علل مختلف و بهویژه تشدید بحران اقتصادی، در شرایط دشواری به سر میبرند. اقتصاد کشور با بحران رکود، تورم و بیکاری فزاینده روبرو است. رشد اقتصادی به کمتر از یک درصد رسیده است. واحدهای تولیدی با مشکلات فراوانی مواجهند. تعداد زیادی از آنها ورشکست شده و یا در معرض ورشکستی قرار دارند. باندهای ثروت ـ قدرت به واردات بیرویه روی آوردهاند. بخش ساختمان در وضعیت رکود بهسر میبرد. اجرای قانون هدفمند کردن یارانهها به افزایش تورم و وخیمتر شدن زندگی کارگران و مزدبگیران کشور ما منجر گشته است. با تعمیق بحران اقتصادی، سرمایهداران و مدیران دولتی کارگران را دسته دسته از واحدهای تولیدی و خدماتی بیرون میریزند و کارگران و خانوادههایشان را بدون هرگونه پشتوانه اقتصادی و اجتماعی، در جامعه رها میسازند. کارگران و مزدبگیران کشور ما فاقد سندیکاهای مستقل هستند و بهطور سازمانیافته نمیتوانند از مطالبات و خواستههای خود دفاع کنند و اجازه ندهند که رژیم ایران و سرمایهداران، بار اصلی بحران اقتصادی را به روی دوش کارگران و مزدبگیران منتقل سازند. کارگران نه دارای تریبون هستند، نه از تشکل صنفی برخوردارند که مطالباتشان را مطرح کند و نه از حقوق دوران بیکاری و تأمین اجتماعی مناسب بهرهمندند تا در مقابل پیآمدهای مخرب بحران اقتصادی متحمل آسیبهای کمتری شوند. کارگران ایران به اشکال مختلف علیه استبداد و استثمار به اعتراض بر میخیزند. اما ارگانهای امنیتی رژیم حاکم بر کشور به صفوف کارگران و زحمتکشان یورش برده و فعالین کارگری را دستگیر و روانه زندانها میسازند. هم اکنون عدهای از فعالین کارگری در زندان به سر میرند. کارگران ایران در مبارزه برای تامین حقوق و مطالبات خود به حمایت کارگران کشورهای دیگر نیازمندند. همبسنگی جهانی میتواند به تقویت مبارزه کارگران یاری رساند. با تلاش مدافعان جنبش کارگری ایران در فرانسه و به کوشش دو سندیکای “س.ژ.ت” و همبستگی “سولیدر”، اتحاد عملی به نام “کلکتیو حمایت از کارگران مغرب و خاورمیانه” در فرانسه تشکیل شده و اعلام نموده است: “ما سندیکاهای فرانسوی در حمایت از سندیکالیستهای زندانی در ایران، در روز ۹ ژوئن همه را به شرکت در یک تظاهرات ایستاده در برابر دفتر سازمان جهانی کار در ژنو فرا میخوانیم. اقدامات سرکوبگرانه علیه مبارزین سندیکایی در اول ماه مه امسال در ایران و دستگیری سندیکالیستها در کردستان، عدم رعایت و لگدمال کردن آشکار حقوق اولیه کارگران است. ما سندیکالیست های فرانسوی، همراه با جنبش بینالمللی سندیکائی، همبستگی خود را نسبت به این مبارزان ایرانی اعلام میداریم، زنان و مردان مبارزی که علیرغم تمام خطراتی که فعالیتهای سندیکایی در ایران به همراه دارد، درگیر مبارزه برای دفاع از کارگران ایران شدهاند. ما به کلیه مبارزین زندانی که در طی ماهها و سال های گذشته، به جرم مبارزه برای احقاق حقوق ابتدائی سندیکایی زندانی شدهاند، میاندیشیم. مبارزه آنان بسیار تحسین آمیز و موجب افتخار آنان و خانوادههایشان کە انها را در مبارزاتشان حمایت میکنند، میباشد”. ما سه سازمان چپ ایرانی به عنوان سازمانهای مدافع حقوق کارگران و زحمتکشان ایران، اقدام سندیکاهای فرانسوی و تلاش مدافعین جنبش کارگری ایران در فرانسه را پاس میداریم و از نیروهای آزادیخواه میخواهیم به حمایت از این فراخوان برخیزند. بیتردید اگر تلاشها و همبستگیهای بین المللی نبود، دایرە سرکوب کارگران و زحمتکشان کشورمان بسی فراتر از این بود. کارگران و زحمتکشان، احزاب و سازمانهای کارگری، هرگز این همبستگیها را از یاد نخواهند برد. زندە باد همبستگی بینالمللی کارگران و زحمتکشان سازمان اتحاد فدائیان خلق ایران سازمان فدائیان خلق ایران (اکثریت) شورای موقت سوسیالیستهای چپ ایران ۵ خرداد ۱۳۹۰ (۲۶ ماه مه ۲۰۱۱)
