رفقای گرامی! برگزارى یازدهمین کنگره سازمان فداییان خلق ایران (اکثریت) را به همه اعضاى سازمان شما تبریک مىگوییم و موفقیت این کنگره، در پاسخ به ضرورتهاى گسترش مبارزه در راه استقلال، آزادی، عدالت اجتماعی و سوسیالیسم را از صمیم قلب آرزو مىکنیم. رفقا! کنگره شما در شرایطی حساس و در نابسامانی شدید اوضاع داخلی ایران و درحالی که تعرضات رژیم جمهوری اسلامی علیه مردم و جنبشهای اجتماعی و طبقاتی موجود شدت یافته، برگزار میشود. سیاستهای دولت احمدی نژاد در طول چهار سال گذشته در عرصههای مختلف اقتصادی، سیاسی، اجتماعی و فرهنگی و بحران سازیهای داخلی و خارجی آن، نتایج ویرانگر خود را در گسترش خفقان و سرکوب و فشارهای سنگین ناشی از گرانی و تورم فزاینده بر مردم و در ایجاد اختلالات و عوارض اجتماعی و روانی جامعه، هر روز بیشتر نشان میدهد. اقشار و طبقات پائینی و میانی جامعه، کارگران، معلمان، تهیدستان، زنان و جوانان، قربانیان اصلی این سیاستاند. مقاومت و پیکارهای کارگران و زحمتکشان در برابر تعرض بیوقفه رژیم و سرمایهداران، همچنان ادامه دارد. جنبش دانشجویی ایران، با تحمل فشار طاقت فرسای رژیم، مبارزه خود را پی میگیرد و تشکلها و نشریات دانشجویی به مقاومت و مبارزهشان ادامه میدهند. جنبش مقاومت و مبارزه زنان ایران که همچنان پایدارترین جنبشهای اجتماعی و فرهنگی دوره حاکمیت رژیم اسلامی به حساب میآید، در این دوره نیز برای پاسداری و مطالبه حقوق انسانی و پایهای زنان جامعه ما از پای نایستاده است. اعتراضات و تظاهرات جمعی و تودهای علیه تبعیضات، تضییقات و سلب حقوق ملیتهای ساکن ایران، به اشکال مختلف ادامه دارد. دانشگاهیان، وکلا و حقوقدانان، نویسندگان و روزنامهنگاران، هنرمندان و فعالان فرهنگی و اجتماعی، به مقابله با سدهای سانسور و خفقان برخاسته و بر مطالبات آزادیخواهانه و عدالتطلبانه خود پافشردهاند. صدای آزادیخواهی تودهها و خواست استقرار دموکراسی، هرچند پراکنده، هر روز رساتر گشته است. تلاشهای رژیم در چند سال گذشته برای بسیج افکار عمومی با شعار «انرژی هستهای، حق مسلم ماست!» در نهایت به مسئلهای «حیثیتی» برای خود رژیم و طرفداران آن تبدیل گردید. واقعیتهای عینی، دغلبازیهای حکومتی در این زمینه را برملا نمود و بر اکثریت وسیع مردم آشکار کرد که اگر دستیابی به استفاده صلحآمیز از انرژی هستهای حق همه ملتها و از جمله ایران است، برخورداری از آزادی، دمکراسی، نان، کار، مسکن، بهداشت و… نیز حق اولیه و اساسی همه آنها است. ماجراجوییهای اتمی چیزی جز انزوای بینالمللی بیشتر برای رژیم و تحریم اقتصادی و نابسامانی داخلی برای مردم ما به ارمغان نیاورده است. آزادىها و حقوق اولیه مردم کشورما، بهطور مداوم مورد تهاجم قرار گرفته است. فعالین نهادهاى مدنى و صنفى، بیش از پیش در معرض پیگرد و بازداشت و بازجوئى قرار دارند و عرصه بر نویسندگان، روزنامهنگاران و اندیشمندان کشور، هر چه تنگتر شده است. مخالفین سیاسى حکومت، همچنان از هرگونه امکان فعالیت محروم هستند. ماهیت و تجربه عملکرد جمهوری اسلامی، به همه کسانی که در اندیشه تحولات سیاسی پایدار در ایران و استقرار یک حکومت دموکراتیک بجای جمهوری اسلامی هستند، نشان داده است که یک تحول دموکراتیک و پایدار در ایران، بدون تغییر اساس نظام کنونی امکانپذیر نیست. دموکراسى، آزادى و عدالت اجتماعى، تنها از طریق به ثمر نشستن مبارزات مردم علیه جمهورى اسلامى و جایگزینی یک جمهوری دموکراتیک و لائیک تحقق مییابد. هدف همه ما باید تقویت این مبارزات و گشودن چشماندازهاى روشن براى آن باشد. مناسبات دمکراتیک، در جریان مبارزه براى استقرار آن ایجاد و نهادینه مىشود. حقوق و آزادىهاى مدنى نه با توپ و تانک قدرتهاى جهانى، بلکه با سازمان دادن جنبشهاى اجتماعى و ایجاد نهادهاى مدنى است که کسب و پایدار مىشوند. رفقاى گرامى! برای تحقق این امر، همکاری و اتحاد همه نیروهای دموکرات، چپ و آزادیخواه ضرورتی است انکارناپذیر. ما نیازمند سامان دادن اتحادی گسترده و وسیع در میان جمهوریخواهان دموکرات و چپ برای کمک به شکل دادن یک آلترناتیو در جهت پیریزی آیندهای امیدبخش برای مردم ایران هستیم. در عین حال کنگره هشتم سازمان ما با اعتقاد به این که اتحاد و همکاری نیروهای چپ برای استقرار جامعهای آزاد و عادلانه یک ضرورت است و مبارزه متحدانه چپ، در خدمت آزادی، دموکراسی، عدالت اجتماعی و سوسیالیسم قرار دارد، تقویت همسوئیها و همگرائیها در بین نیروهای چپ را در جهت پیشبرد اهداف تاریخی جنبش چپ ایران و فرارویاندن آن به نیروئی تاثیرگذار در تحولات سیاسی ایران، ضروری میداند. رفقاى گرامى! کسترش مبارزات حق طلبانه مردم و شرایط انفجاری جامعه ما، خط بطلان بر اصلاح و استحاله استبداد مذهبی حاکم کشیده است. ادامه مقاومت و مبارزه تودهها برای دستیابی به آزادی، دموکراسی و عدالت اجتماعی، حکم میکند که ما نیز بهعنوان بخشی از چپ، که از یک سو با دلبستگان به بخشهائی از قدرت حاکمه و از سوی دیگر با آنهائی که بدون درنظرگرفتن واقعیتهای جامعه بر طبل فرقهگرائی میکوبند، مرزبندی دارد، گردهمآئیم تا ضمن دفاع از خواستههای برحق کارگران و زحمتکشان، زنان، جوانان و ملیتهای ستمدیده و دریک کلام، مبارزه پیگیر و مصمم برای ایرانی آباد و آزاد و دمکراتیک، مهر خود را بر تحولات آتی بکوبیم. اسناد کنونی سازمان شما و همچنین شورای موقت سوسیالیستهای چپ ایران، این امکان را طی دوره اخیر بوجود آورده است تا برمبنای آن، گفتگوهای خود در جهت غلبه بر پراکندگی این بخش از چپ را علنی کرده و در ایجاد آیندهی روشنتری برای چپ، فعال و سازنده مشارکت داشتهباشیم. ما امیدواریم که در این عرصه، کنگره شما تصمیمات راهگشائى اتخاذ نماید. بار دیگر براى کنگره یازدهم شما آرزوى موفقیت مىکنیم و به گرمى دست شما را مىفشاریم. کمیته مرکزى سازمان اتحاد فدائیان خلق ایران ۱۹ فروردین ۱۳۸۸ – ۸ آوریل ۲۰۰۹
