همان گونه که انتظار می رفت، به دنبال سخنان علی خامنه ای در نماز جمعه ۲۹ خرداد و گسترش کشتار مردم معترض از ۰ ٣ خرداد، دستگاه امنیتی رژیم زندانیان سیاسی را به شدت تحت فشار قرار داده است. خود ارگانهای رژیم از ۶۰۰ دستگیرشده در جریان اعتراضات روزهای اخیر سخن می گویند. احتمالاً شمار بازداشت شدگان، سر به هزاران میزند. در تلویزیون حکومتی، شوهایی به راه انداخته اند که در آن، افرادی به عنوان شرکت کنندگان در تظاهرات، به اعمال خشونت “اعتراف” می کنند، در حالی که فیلمهای منتشرشده در سراسر جهان، نشان می دهد که مأموران حکومت با چه قساوتی مردم را مورد یورش قرار می دهند و گزمگان اونیفورم دار، با چه توحشی اموال مردم مانند اتومبیلها را تخریب می کنند. سیمای جمهوری اسلامی عکسهایی را که از برخی معترضان گرفته اند منتشر کرده و خواهان لو دادن هویت آنها شده است. می توان با قطعیت گفت که زندانیان تحت شکنجه قرار گرفته اند.
خیل بازداشت شدگان اخیر، به زندانیان سیاسی حکومتی پیوسته اند که زندان سیاسی آن در طول سی سال هرگز خالی نبوده است. از پیش از آغاز تظاهرات کنونی نیز بسیاری از دگراندیشان، فعالان جنبشهای دانشجویان، قومی-ملی، زنان و کارگران و اقلیت های دینی و مذهبی در زندان بوده اند. همچنین در روزهای پس از ۲۲ خرداد، ده ها روزنامه نگار و فعال سیاسی دستگیر شده اند.
حکومت در مورد همه این زندانیان، ابتدایی ترین موازین بین المللی حقوق بشر و حتی قوانین خود جمهوری اسلامی و از جمله قانون اساسی را نقض می کند. زندانیان سیاسی از حقوقی که قوانین ایران و میثاقهای بین المللی امضاشده از سوی دولت ایران برای آنها در نظر گرفته است، مانند مصونیت از بازداشت خودسرانه، صدور قرار بازداشت و تفهیم اتهام ظرف ۴ ۲ ساعت پس از دستگیری و حق برخورداری از وکیل محرومند. حکومت ایران در خشمی که از اعتراض میلیونی مردم بدان دچار شده، چنان همه ژستهای دروغین پایبندی به قانون را فراموش کرده است که حتی افراد دارای معلولیت درجه بالا را به زندان انفرادی فرستاده است.
اکنون که جهان به ایران می نگرد و توجه رسانه ها، افکار عمومی، سازمانهای غیردولتی و دولتها در سراسر دنیا به کشور ما معطوف شده است، باید کوشید آزادی زندانیان سیاسی به خواستی جهانی تبدیل شود. در این راستا ما به هموطنانمان این اقدامات را پیشنهاد می کنیم:
•از طریق تلفن و اینترنت، با مراجعه به منابع مختلف و به ویژه خانواده های زندانیان سیاسی، اسامی زندانیان را گرد آوریم تا حکومت نتواند در خفا علیه آنان اقدام کند.
•با رسانه ها، نهادهای مدافع حقوق بشر، سازمانهای غیردولتی، احزاب، نمایندگان پارلمانها و غیره تماس بگیریم و آنان را پیوسته در جریان اسامی و آخرین اخبار مربوط به بازداشت شدگان قرار دهیم.
•بیانیه هایی به امضای نهادها و شخصیتهایی که با آنها تماس می گیریم برسانیم که در آن خواست زندانیان سیاسی مطرح شده باشد.
•در تظاهرات گسترده ای که در سراسر جهان جریان دارد به خواست آزادی زندانیان سیاسی توجه کنیم و آن را به یکی از محورهای این اعتراضات مبدل سازیم.
•به اشکال متنوع مانند اعتصاب غذا، تحصن، زنجیره پیامهای اینترنتی و غیره خواهان آزادی زندانیان سیاسی شویم.
حزب دموکرات کردستان ایران حزب کومه له کردستان ایران سازمان اتحاد فداییان خلق ایران سازمان فداییان خلق ایران (اکثریت) شورای موقت سوسیالیست های چپ ایران شورای هماهنگی جنبش جمهوریخواهان دمکرات و لائیک ایران
پنجشنبه ۴ تیر ۱٣٨٨ – ۲۵ ژوئن ۲۰۰۹
