در روزهای گذشته دامنه‌ی تنش میان آمریکا و کره شمالی افزایش چشم‌گیری یافته است . پس از بحران اتمی کوبا در آغاز دهه‌ی۶۰ و رویارویی شوروی و آمریکا ، دیگربار موضوع کاربرد سلاح اتمی به میان کشیده شده است . کره شمالی به رهبری کیم جونگ اون به‌رغم مخالفت‌های جدی بین‌المللی و قطعنامه‌های سازمان ملل و فشارها و تحریم‌های همه‌سویه آمریکا و متحدانش به آزمایش‌های هسته‌ای و پرتاب موشک‌های میان برد و دوربرد ادامه می‌دهد و نابخردانه و ابلهانه بر طبل جنگ می‌کوبد. حکومت استبدادی کره شمالی و رهبر دلقکش در ایجاد شرایط هراسناک کنونی نقش مهمی ایفا می‌کنند و برای ترامپ و جنگ‌طلبان و تندروهای آمریکایی که در دولت او جا خوش کرده‌اند خوراک و آتش تهیه فراهم می‌سازند.
پس از آخرین آزمایش موشکی این کشور، شورای امنیت سازمان ملل با پیشنهاد و فشار دولت آمریکا تحریم‌های جدیدی علیه کره شمالی وضع کرد، که با واکنش تند حکومت این کشور روبرو شد؛ و کره شمالی تهدید کرد که جزیره گوام را که سامانه‌های موشکی آمریکا در اقیانوس آرام در آن جای دارد، موردحمله موشکی قرار خواهد داد. ترامپ که گویی در انتظار چنین فرصتی بود گفت بهتر است کره شمالی دیگر آمریکا را تهدید نکند، در آن صورت این کشور با آتش و خشمی که جهان هرگز ندیده روبرو خواهد شد. پس‌ازآن هم با ادامه تهدیدها نوشت که چنانچه کره شمای نابخردانه عمل کند طرح‌های نظامی ما کاملاً آـماده است، حاضر و مهیا .او افزود که زرادخانه هسته‌ای آمریکا از هر زمان دیگری نیرومند تراست و امیدواریم که هیچ‌گاه ناچار به استفاده از آن نشویم. علاقه ترامپ به سلاح هسته‌ای و امکان استفاده از آن امر پوشیده‌ای نیست او در آوریل ۲۰۱۶ در پاسخ به پرسش خبرنگاری که از او پرسیده بود چرا کاربرد سلاح هسته‌ای را رد نمی‌کند گفته بود آیا زمانی خواهد رسید که بتوان از آن استفاده کرد ؟شاید، شاید. پس از همه‌ی این تهدیدها کره شمالی اعلام کرد که نیروی بازدارنده نظامی‌اش را به مذاکره نخواهد گذاشت و بدین‌سان همچنان بر دامنه بحران می‌افزاید و زمینه را برای واکنش‌های بعدی جنگ خواهان آمریکایی آماده می‌کند.
در دوره‌ی پسا جنگ سرد حکومت کره شمالی که بازمانده تعادل نیروها در دوران جنگ سرد بود یکی از آماج‌های برنامه ریزان استراتژیک آمریکا برای سرنگونی و تغییر بود جرج دبلیو بوش کره شمالی را در کنار جمهوری اسلامی به‌عنوان یکی از محورهای شر اعلام کرده بود. بی‌تردید این سیاست تغییر رژیم در کره شمالی همچنان در دستور کار آمریکا قرار دارد. با بر سرکار آمدن جنگ‌طلبان و تندروها در آمریکا این کار به موضوع روز ترامپ و شماری از همکارانش بدل شده است و در میان سیاستمداران آمریکایی طرفداری جدی دارد. سناتور جمهوری‌خواه لینری گراهام گفت چنانچه کره شمالی به تولید موشک‌های قاره‌پیما ادامه دهد ، جنگ با آن ناگزیر است و جنگ پیش رو باید در منطقه صورت بگیرد ونه در آمریکا. در ماه گذشته خبرهایی پخش شد مبنی بر اینکه کره شمالی به تعداد معینی بمب هسته‌ای دست‌یافته است مشخص نیست که این خبرها واقعی یا نادرست است اما بهر صورت زمینه‌ای برای فراهم‌سازی شرایط ذهنی برای جنگ با کره شمالی است. جنگ روانی و تهدیدهای متقابل آمریکا و کره شمالی فضای جنگی در شبه‌جزیره کره و آسیای شرقی به وجود آورده است.
دولت کره جنوبی ضمن آماده‌باش نیروهای نظامی‌اش اعلام کرده است که در برابر اقدام نظامی کره شمالی واکنش فوری نشان خواهد داد. ژاپن اعلام کرد سیستم دفاع موشکی خود را در برابر کره شمالی تقویت و سامانه موشکی پاتریوت در شماری از شهرهایش مستقر می‌کند. این کشور یک ناوشکن مجهز به سیستم راداری را به دریای ژاپن می‌فرستد.
چین بر یک‌راه حل مسالمت‌آمیز بر سر بحران کره شمالی تأکید دارد اما اعلام کرده است چنانچه آمریکا و کره جنوبی بخواهند حکومت کره شمالی را سرنگون کنند و ساختار کنونی شبه‌جزیره کره را دگرگون سازند چین وارد عمل خواهد شد.آمریکا در کره جنوبی نزدیک به ۳۰ هزار نیروی نظامی دارد و شمار نظامیان آمریکایی در ژاپن به ۵۰۰۰۰ نفر می‌رسد.
روسیه هم به این بحران واکنش نشان داده است . ویکتور اوزروف نماینده مجلس روسیه و رئیس پیشین کمیته دفاع و امنیت ملی روسیه گفت سیستم دفاع ضد موشکی روسیه به حالت آماده‌باش کامل درآمده است؛ او افزود آنچه در پیوند با کره شمالی در جریان است باعث نگرانی ماست و نمی‌تواند ما را به فکر تدارکات ویژه در راستای حفظ امنیت کشورمان نیندازد.
آمریکا افزون بر تهدیدهای یادشده بمب‌افکن‌های ب۱ وب۲ را از پایگاه نظامی جزیره گوام به پرواز درآورد.
رویدادهای یکی دو هفته گذشته نشان می‌دهد که ثبات کنونی شبه‌جزیره کره و شرق آسیا در معرض تهدید قرار دارد و جهان با خطر جنگی جدید روبروست جنگی که ترامپ و تندروهای آمریکایی آن را تدارک می‌بینند و سران کره شمالی هم آتش بیار معرکه‌اند. باید امیدوار بود که نیروهایی که در آمریکا خواهان جنگ نیستند با واکنش‌های بهنگام به مخالفت با جنگ افروزان بپردازند و اتحادیه اروپا که مخالفتش را با آغاز جنگی جدید اعلام داشته است بتواند در نقش میانجی عمل کند و چین با توجه به پیوندهای نزدیکش با پیونگ‌یانگ از موشک‌پرانی‌های کره شمالی جلوگیری نماید و دیگر کشورها و گروه‌های صلح‌دوست هم با همه‌ی توان به مخالفت با جنگ بپردازند تا شاید همه‌ی این اقدامات نای شوم جنگ را خاموش کند.
