کودتای انتخاباتی در حال گذر به کودتای نظامی است. سازمان دهندگان کودتا نیروهای ضدشورش و امنیتی را در خیابانها مستقر کرده و به سرکوب تظاهرکنندگان و دستگیری گسترده فعالین سیاسی و جنبشهای اجتماعی پرداختهاند. فضای کشور به شدت امنیتی و نظامی شده است. نیروهای سرکوب درمواردی بی محابا مردم را به گلوله بستهاند. در طی دو روز گذشته تعدادی از تظاهرکنندگان و دانشجویان جان خود را از دست دادهاند. کودتاگران پیامکها و تلفنهای دستی را قطع کرده، سایتهای غیردولتی را بسته، روزنامهها را تحت کنترل شدید در آورده، خبرنگاران خارجی را از کشور بیرون نموده و امکانات ارتباطی را به شدت محدود کردهاند. تمام تلاش کودتاگران آن است که با سرکوب و کشتار در بین مردم جو وحشت به وجود آورند، ارتباط فعالین سیاسی و اجتماعی را با مردم مختل سازند، تا بدین ترتیب بتوانند مردم را به خانههای خود برگردانند و حرکت اعتراضی مردم را خاموش سازند. در این چالش سنگینی که بین سازمانگران کودتای انتخاباتی و مردم جریان دارد، تداوم اعتراضات امر حیاتی است. چرا که تداوم اعتراضات، احتمال پیروزی مردم و شکست جریان حاکم را افزایش میدهد. برای تدوام اعتراضات لازم است به آن شیوههای مبارزاتی توسل جست که موثر و کارا بوده و هزینه کمتری را داشته باشد. دولت کودتا به جهت دارا بودن ارگان های متعدد “ضد شورش” از امکانات بیشتری برای سرکوب در خیابانها برخوردار است. ولی آنها امکان حضور در محلهای کار و در مناطق مختلف شهر را ندارند و نمی توانند به زور کارگران و کارمندان را به سر کار برگردانند و یا مغازهها باز نگهدارند. گسترش جبهه مبارزه با کودتاگران در سراسر ایران، در شهرهای مختلف، درمحلات، خانهها و پشت بامها و محل کار، میتواند از قدرت سرکوب و کارائی آن بکاهد. تجربه نشان داده است که اعتراض و اعتصاب همگانی و سراسری، شیوه مبارزاتی موثر و نسبتا کم هزینه است و میتوان با از کار انداختن تولید، بستن مغازهها و تعطیلی ادارات، کودتای انتخاباتی را شکست داد و ابطال انتخابات ۲۲ خرداد را بر حکومتگران تحمیل کرد. اعتراض و اعتصاب همگانی میتواند با تظاهرات خیابانی و بست نشتن و یا سایر شیوه های مبارزاتی همراه گردد. هم اکنون زمینه برای اعتراض و اعتصاب همگانی و سراسری به درجاتی آماده است. ولی عملی کردن آن مستلزم کار تبلیغی و سازمانگرانه است. در چند روز گذشته این شیوه در مواردی به کار گرفته شده است. ولی لازم است که این شیوه مبارزه گسترش یابد و در سراسر ایران بکار گرفته شود. در انقلاب بهمن اعتراض و اعتصاب همگانی و سراسری و به ویژه اعتصاب کارگران نفت نقش جدی در کاهش قدرت سرکوب رژیم شاه داشت. امروز کاربست این شیوه مبارزاتی میتواند هم توان حرکت اعتراضی را بالا برد و هم قدرت سرکوب کودتاگران را کاهش دهد. فعالین سیاسی که از تجربه مبارزاتی برخوردارند، در اشاعه این شیوه مبارزاتی میتوانند نقش جدی بازی کنند. هیات سیاسی ـ اجرائی سازمان فدائیان خلق ایران (اکثریت) ۲۷خرداد ۱۳۸۸ (۱۷ ژوئن ۲۰۰۹)
