جمهوری اسلامی در هراس از خیزش اعتراضی مردم علیه وضعیت غیر قابل تحمل کنونی و حضور محتمل‌شان در کف خیابان ها، به بیان دیگر تکرار خیزش دی ماه ۹۶ و آبان ماه ۹۸ به اعدام جوانان کشور روی آورده و بر ابعاد سرکوب ها افزوده است. حکومت مدتی قبل، سه تن از تظاهرکنندگان آبان ماه ۹۸ را به اعدام محکوم نمود و مترصد بود تا این حکم را به اجرا بگذارد که با اعتراض بی سابقه چند میلیونی در داخل و خارج از کشور در شبکه‌های مجازی، مجبور شد اعدام آنان را متوقف کند؛ با این وجود حکومت اسلامی اکنون می خواهد جوان دیگری را به جوخه اعدام بسپارد. قوه قضائیه جمهوری اسلامی نوید افکاری کشتی گیر و دارای مقام قهرمانی در سطح کشور را به دو بار اعدام، شش سال و نیم حبس و ۷۴ ضربه شلاق محکوم کرده و به وحید و حبیب برادران او نیز حکم ۵۴ و ۲۷ سال زندان با شلاق داده است. بازجویان برای اخذ اعترافات اجباری مبنی بر شرکت در تجمعات اعتراضی مرداد ۹۷ در شیراز و «قتل مامور حراست آبفا»، نوید افکاری را در اداره آگاهی و اداره اطلاعات تحت شکنجه‌های شدید جسمی و روانی قرار دادند تا از او اعتراف بگیرند.
خبر صدور اعدام نوید افکاری در بین ورزشکاران نامدار ایران و جهان، فعالین سیاسی و مدنی بازتاب گسترده ای پیدا کرده و تعدادی از کشتی گیران سرشناس ایران و قهرمانان کشتی آزاد و فرنگی المپیک و جهان، اعتراض خود را به این حکم ابراز و به کمپین حمایت از او پیوسته اند.
همزمان با صدور این احکام ظالمانه، سازمان عفو بین‌الملل گزارش مفصلی منتشر و اعلام کرد که مأموران نیروی‌های انتظامی، اطلاعاتی و امنیتی و مقامات زندان ها، با همدستی قضات و دادستان‌ها برای زهرچشم گرفتن از معترضین آبان ماه ۹۸ به چه اقدامات جنایتکارانه متوسل شده اند. این گزارش که با عنوان «ویرانگران انسانیت: بازداشت‌های گسترده، ناپدیدسازی و شکنجه در پی اعتراضات آبان ۹۸ در ایران»، منتشر شده است برپایه روایت‌های هولناک ده‌ها تن از معترضان، عابران و دیگر افرادی که با خشونت دستگیر شدند، به‌نحو قهری ناپدید گشتند، در سلول‌های انفرادی حبس شدند و بارها و بارها برای اعتراف گیری تحت شکنجه قرار گرفتند، تنظیم شده است. این روایات بخشی از ۷۰۰۰ مرد، زن و کودکی هستند که در طی چند روز در آبانماه سال گذشته دستگیر شدند. عفو بین‌الملل در این گزارش اسامی و مشخصات بیش از ۵۰۰ تن از معترضان، فعالان رسانه‌ای، و مدافعان حقوق بشر که در رابطه با خیزش آبان ماه تحت پیگرد قرار گرفتند را ثبت کرده است. این سازمان پیش از این هم در رابطه با خیزش مردم در آبان ماه از کشتار ۳۰۴ نفر که دست‌کم ۲۳ تن از آنها کودک بودند، خبر داده بود.
در زندان ها فشار بر زندانیان سیاسی افزایش یافته است. زندانیان سیاسی در اعتراض به وضعیت غیرانسانی زندان ها و بی اعتنایی قوه قضائیه به خطر ابتلای زندانیان به کووید۱۹، دست به اعتصاب غذا زده‌اند ولی حکومت به خواست های آن ها وقعی نگذاشته است. نسرین ستوده وکیل دادگستری و کُنشگر حقوق بشر از ۲۱ مرداد ۱۳۹۹ به اعتصاب غذا دست زده است. او که به اتهام های واهی به ۳۸ سال زندان و ۱۴۸ ضربه شلاق محکوم شده است، در اعتراض به وضعیتِ زندانیان سیاسی، بی‌توجهی زندانبانان به بهداشتِ زندانیان و خطر گسترش ویروس کرونا در میان آنان، اعتصاب غذای نامحدودی را آغاز کرده و خواستار آزادی تمام زندانیان سیاسی شده است؛ ده‌ها تن از زندانیان سیاسی در این اعتراض با او همگام شده‌اند؛ با وجود خطر جانی برای نسرین ستوده و حمایت وسیع فعالین سیاسی و مدنی از او، کارگزاران حکومت هم چنان خواسته های او را بی پاسخ گذاشته اند. نایب‌رئیس پارلمان اروپا از جامعه جهانی، به‌ویژه دیپلمات‌های اتحادیه اروپا خواست، سرسختانه برای دفاع از نسرین ستوده وارد عمل شوند. به گزارش روزنامه آلمانی “تاگس اشپیگل”: “پارلمان اروپا، انجمن قلم آمریکا، جامعه بین‌المللی حقوق بشر، امید نوری‌پور، سخنگوی سیاست خارجی سبزهای آلمان، فرانک شوابه، عضو بلندپایه حزب سوسیال دموکرات آلمان و از کمیته حقوق بشر پارلمان (بوندستاگ)، کاربران ایرانی توییتر، همگی در یک کمپین همبستگی شرکت دارند. همه آنها نگران زندگی وکیل برجسته نسرین ستوده هستند که از یازدهم اوت در زندان اوین تهران در اعتصاب غذا به سر می‌برد و وضعیت سلامتی او رو به وخامت است.”
جمهوری اسلامی به کشتار مخالفین اکتفا نمی کند و مامورین آن در مرزهای غربی کشور در چارچوب مبارزه با قاچاق پروای حفظ جان کولبران را ندارند که از سرناچاری و برای بدست آوردن لقمه نانی بارهای سنگین را از این سوی مرز به آن سو حمل می کنند، اخیرأ ماموران مرزی چهار تن از کولبران را به گلوله بستند و کشتند. آمار به ثبت رسیده در مرکز آمار و اسناد سازمان حقوق بشری «هه‌نگاو» نشان می‌دهد، طی مرداد سال جاری دست‌کم ۲۰ کولبر در مرزهای کُردستان کشته و زخمی شده اند که ۷۱٪ این موارد با شلیک مستقیم نیروهای مسلح جمهوری اسلامی ایران رخ داده است.
حکومت ایران به تمام شیوه ها متوسل می شود که جنایات خود را بپوشاند اما به یاری رسانه ها و شبکه های اجتماعی، جنایات حکومت خودکامه فاش شده، جهانیان از آن آگاه گشته و به اعتراض برمی خیزند. در اقدامی دیگر برای تشدید فضای اختناق مجلس منتخب علی خامنه ای، در صدد مسدود کردن فضای مجازی است تا تبهکاری های حکومت پنهان بماند و جلوی برآمد میلیونی در شبکه‌های اجتماعی گرفته شود. دولت روحانی هم در چارچوب سند همکاری ۲۵ ساله ایران و چین در صدد راه اندازی اینترنت ملی برای محروم کردن مردم از دستیابی به شبکه های و سایت های مخالفین است.
اما جمهوری اسلامی با اعدام ها، کشتارها، شکنجه ها، تشدید فشارها دز زندان ها، مسدود کردن شبکه‌های اجتماعی و راه اندازی اینترنت ملی، قادر نخواهد شد که تبهکاری‌های خود را بپوشاند، جلو خیزش تهیدستان را بگیرد، دهان ها را ببندد و فضای گورستانی بر کشور حاکم کند. روزی نیست که کارگران، بازنشستگان، پرستارها و معلمان علیه وضعیت فلاکت‌بار کنونی و علیه سیاست ها و کارکردهای رژیم به اعتراض برنخیزند.
ما سه جریان جمهوری خواه سکولار و دموکرات هم صدا با جامعه جهانی و نیروهای آزادیخواه کشور خواهان لغو حکم اعدام نوید افکاری و محکومیت دو برادر او، آزادی زندانیان سیاسی از جمله بازداشت شدگان آبان ماه سال قبل، پاسخ مثبت به خواسته‌های برحق نسرین ستوده و پایان دادن به کشتار کولبران هستیم. ما از کنشگران و سازمان های سیاسی مدنی و حقوق بشر می خواهیم که هم‌چنان به اعتراض خود ادامه دهند تا جمهوری اسلامی از ترس بپا خواستن مردم و به چالش کشیدن آن در خیابان ها، دست به کشتار بیشتر نزند. اعدام جوانان دیگر بس است.
هیئت های اجرائی ـ سیاسی
اتحاد جمهوریخواهان ایران
حزب چپ ایران (فدائیان خلق)
همبستگی جمهوری خواهان ایران
۱۶ شهریور ۱۳۹۹ (۴ سپتامبر ۲۰۲۰)
