هیئت سیاسی ـ اجرائی سازمان فداییان خلق ایران (اکثریت) اول ماه مه، روز جهانی کارگر را به کارگران و مزدبگیران کشور و به همه مدافعان و مبارزان راه صلح، آزادی، دمکراسی، عدالت اجتماعی و سوسیالیسم تبریک میگوید. کارگران و مزدبگیران! سال گذشته سال سختی برای کارگران و زحمتکشان در جهان و در کشور ما بود. سال گذشته نظام سرمایهداری با بحران بیسابقه مالی مواجه شد که به سایر حوزههای اقتصادی امتداد پیدا کرد. سرمایهداری در پی فروپاشی اتحاد شوروی و سایر کشورهای بلوک شرق سرمست از احساس پیروزی و شکست ناپذیر بودن خود، سیاستهای لجام گسیخته نئولیبرالی را توسعه داد، اما اکنون به جهت سرشت آن با بحرانی مشابه بحران دهه ۳٠ قرن گذشته روبرو شده است. این بحران تأثیرات فاجعهباری بر زندگی کارگران و مزدبگیران در سراسر جهان گذاشته است. بر اثر این بحران ده ها میلیون انسان در سراسر گیتی بیکار شده و احتمال داده می شود تعداد بیشتری با تداوم بحران، شغل و منبع درآمد خود را از دست داده و به جمع پرشمار جمعیت فقیر جهان که از تامین نیازهای اولیه انسانی خویش در ماندهاند، بپیوندند. دولتها در کشورهای بزرگ سرمایه داری برای مقابله با بحران اقتصادی به یاری شرکتها و بانکهای بزرگ شتافته، از یک سو هزاران میلیارد دلار از مالیاتهای اخذ شده از مردم این کشورها را به شرکتها و بانکها تزریق نموده و از سوی دیگر با باز گذاشتن دست صاحبان و مدیران این شرکتها برای اخراج و کاهش دستمزد و ساعات کار، فشار مضاعفی را بر کارگران و مزدبگیران تحمیل کردهاند. بحران اقتصادی از یک طرف باعث گسترش تحرکات و جنبشهای اعتراضی مخالف و منتقد سرمایداری شده است و از سوی دیگر به نامیدی، ترس و نگرانی مردم از آینده خویش منجر گردیده است. تأثیرات مخرب بحران اقتصادی بر کشورهای جنوب و مردم آنها که اکثریت جمعیت جهان را شامل می شوند، به مراتب بیشتر از کشورهای پیشرفته سرمایهداری است. کارگران و مزدبگیران! سالها است کشور ما از بحران اقتصادی رنج میبرد. بر اثر بحران اقتصادی و سیاستهای حاکم بر کشور که مشخصاً ناظر بر تامین منافع لایه نازکی از جامعه است، گروههای وسیعی از جامعه و از جمله کارگران و مزدبگیران به زیر خط فقر رانده شده و شکاف طبقاتی به طور بیسابقهای تعمیق یافته است. علیرغم انکارهای سران رژیم، بحران اقتصادی جهانی بر اقتصاد کشور ما تاثیرات مخرب گذاشته، تعداد قابل توجهی از واحدهای تولیدی تعطیل شده و یا در آستانه تعطیلی قرار گرفته اند. به گفته مقامات حکومتی در سال گذشته حدود ۲٠٠ هزار نفر از کارگران کشور به خیل بیکاران پیوستهاند. با تداوم بحران اقتصادی جهانی و سیاستهای اقتصادی جریان راست افراطی، بحران اقتصادی در کشور ما ژرفتر شده و زندگی میلیونها انسان زحمتکش به فقر و فلاکت بیشتری سوق خواهد یافت. اگر تغییری در سیاستهای حاکم صورت نگیرد، بیکاری، فقر، حاشیه نشینی و ناهنجاریهای اجتماعی تشدید یافته و جامعه ما با شتاب بسوی از همگسیختگی پیش خواهد رفت. همرزمان و همراهان! بحران اقتصادی فشار خردکننده ای را بر لایه های پائین جامعه وارد میآورد، اما کارگران و مزدبگیران کشور ما فاقد سازمانهای صنفی هستند تا با تکیه به آنها به طور سازمانیافته با عواقب بحران مقابله و از مطالبات و خواستههای خود دفاع کنند و اجازه ندهند که رژیم استبدادی و سرمایهداران بار اصلی بحران اقتصادی را بر روی دوش آنان منتقل سازند. کارگران و زحمتکشان کشور ما نه دارای تریبون هستند و نه در مجلس نماینده واقعی دارند و نه از حقوق دوران بیکاری و تأمین اجتماعی مناسب بهره مندند تا در مقابل پیامدهای مخرب بحران اقتصادی متحمل آسیبهای کمتری شوند. سرمایهداران و مدیران دولتی دسته دسته کارگران را از واحدهای تولیدی، خدماتی و کشاورزی بیرون می ریزند و کارگران و خانوادههای آنها بدون هر گونه پشتوانه اقتصادی و اجتماعی در جامعه رها میشوند. در چنین شرایطی جمهوری اسلامی با سرکوب احزاب چپ که مدافع منافع کارگران و مزدبگیران هستند و با جلوگیری از فعالیت و تشکیل سندیکاها میکوشد تاثیر گذاری آنها به سود زحمتکشان را تقلیل دهد. هر حرکتی برای تشکیل سندیکاهای مستقل با سرکوب روبرو میشود. هم اکنون تعداد زیادی از فعالین کارگری به جرم دفاع از حقوق کارگران و تلاش برای تشکیل سندیکای مستقل کارگری در شکنجهگاهها و زندانهای رژیم به سر میبرند. در کشور ما کارفرمایان، تجار و صنوف از تشکل برخوردار بوده و پیگیرانه از منافع خود دفاع میکنند. از نظر حاکمیت تشکلهای کارفرمایان و تجار تهدیدی برای امنیت کشور به حساب نمیآیند، اما تشکیل سندیکاهای کارگری برای طرح مطالبات کارگران و تلاش برای تحقق آنها اقدامی ضدامنیتی شمرده می شود. طبقه کارگر کشور ما برای بر هم زدن این نظم ظالمانه و غیر انسانی، راهی به غیر از سازمانیابی حزبی و سندیکائی و متحد شدن در اتحادیه ها و احزاب کارگری ندارد. از این رو مبارزه برای آزادیهای سیاسی اساسی برای کارگران و مزدبگیران از اهمیت اساسی برخوردار است. اگر فعالیت احزاب و اتحادیههای کارگری آزاد باشد، کارگران و مزدبگیران که اکثریت جمعیت کشور را تشکیل میدهند، میتوانند با کمک آنها از حقوق و منافع خود دفاع و از زندگی و منزلت اجتماعی و انسانی شایستهای که امروز از آن محرومند، برخوردار گردند و در انتخابات نمایندگان و سخنگویان واقعی خود را انتخاب کنند. کارگران و زحمتکشان! بزودی دهمین دوره انتخابات ریاست جمهوری برگزار میشود. گردانندگان جمهوری اسلامی این بار نیز میخواهند انتخابات را به صورت غیردمکراتیک و مدیریت شده برگزار کنند و به خواست گروههای مختلف اجتماعی از جمله کارگران و مزدبگیران وقعی نگذارند. برای مقابله با اقدامات ضددمکراتیک رژیم حاکم باید از فضای انتخاباتی بهره گرفت و مطالبات کارگران را در سطح وسیع مطرح کرد و بدین وسیله توجه جامعه و جریانها و فعالین سیاسی را جلب نمود تا بتوان بر بستر شرایط موجود به همکاری با فعالین سایر جنبشهای اجتماعی دست یازید. امروز همکاری و مبارزه مشترک کارگران و مزدبگیران، زنان، دانشجویان و فعالین ملی ـ قومی از اهمیت زیادی برخوردار است. بدون اتحاد و همکاری این جنبشها، پیروزی بر استبداد ممکن نمیگردد. کارگران و زحمتکشان! مبارزه و تلاشهای شما برای امنیت شغلی و کار، افزایش دستمزدها، حق تشکل، پرداخت به موقع دستمزدها، مخالفت با تغییر قانون کار و برای آزادی رهبران و فعالان سندیکایی همچنان ادامه دارد. شما در سال گذشته توانستید، علیرغم تشدید سرکوب و اختناق و دستگیری رهبران و فعالان جنبش سندیکایی مانند آقایان منصور اسالو، ابراهیم مددی و عده دیگری از فعالین کارگری به برخی از مطالبات خود دست بیابید. تشکیل سندیکای هفت تپه و مبارزات دلاورانه کارگران هفت تپه برای حراست از حقوق سندیکایی خود و دفاع از ادامه تولید و بقای این واحد کلان ملی و سایر موفقیتهایی که بدست آوردهاید، حاصل مبارزه و مقاومت شما و حمایت و همبستگی مردم و سازمانهای داخلی و بین المللی بوده است. تمامی این تلاشها و مبارزات و همبستگیها به غنی شدن دستاوردها و تجربیات کارگران و زحمتکشان کشورمان منجر شده است. کارگران و زحمتکشان! اول ماه مه مناسبتی است برای کارگران جهان تا همراه با بیان مطالبات خود همبستگی ملی و بین المللی میان کارگران را تحکیم بخشند. همبستگی و حمایت اتحادیهها و احزاب کارگری در سالهای اخیر از مبارزات کارگران و مزد بگیران ایران، جلوهای از این همبستگی است. سازمان ما این حمایتهای ارزنده و مؤثر را که همچنان ادامه دارد، ارج نهاده و به آنها درود می فرستد. همرزمان و همراهان! هیئت سیاسی ـ اجرایی سازمان فدائیان خلق ایران (اکثریت) بار دیگر اول ماه مه، روز جهانی کارگر را به شما تبریک میگوید و چون گذشته از مبارزات شما برای دستیابی به حقوق اجتماعی و سندیکائی و برخورداری از یک زندگی انسانی حمایت کرده و خود را در این مبارزه همراه و همرزم شما می داند. ما: ـ همرا با شما خواهان آزادی فوری منصور اسالو، ابراهیم مددی و کلیه زندانیان سیاسی و پایان دادن به پیگرد فعالین اجتماعی و سیاسی هستیم. ـ تاسف و تأثر خود را از مرگ ۱۸ کارگر معدن در شهر زرند که بدلیل عدم رعایت ایمنی محل کار جان خود را باختند، اعلام میداریم. ـ خواهان به رسمیت شناختن حق تشکل و اعتصاب و حق انعقاد قراردادهای دسته جمعی هستیم. ـ خواهان افزایش دستمزد و مزایای کارگران، پرداخت حقوق ایام بیکاری به بیکاران، توسعه و دمکراتیزه کردن سازمان تأمین اجتماعی به نحوی که همه کارگران و مزدبگیران را تحت پوشش قرار دهد، هستیم. ـ از مطالبات معلمان و از اعتصاب آنها پشتیبانی میکنیم. هیئت سیاسی ـ اجرائی سازمان فدائیان خلق ایران (اکثریت) ۸ اردیبهشت ۱۳۸۸ (۲۸ آوریل ۲۰۰۹)
