به دنبال روند سرکوب و برخورد امنیتی با فعالان سیاسی – اجتماعی، مدافعان حقوق بشر و دادخواهان در کشور، ژیلا کرم زاده مکوندی، به اتهام حمایت و همدردی با مادران داغدار، از سوی دستگاه قضایی به حکم غیرقانونی دو سال حبس تعزیری و دو سال حبس تعلیقی محکوم شد.
این حکم توسط قاضی مقیسه، رئیس شعبهی ۲۸ دادگاه انقلاب اسلامی تهران، که خود یکی از ناقضان اصلی حقوق بشر به شمار میرود، صادر شده است. وی به استناد مواد ۶۱۰ و ۵۰۰ قانون مجازات اسلامی، ژیلا کرم زاده را به اتهام «اجتماع و تبانی بر علیه امنیت ملی» و » تبلیغ علیه نظام» محکوم کرده است.
ژیلا انسانی مسئول، آزاده و شاعری با شهامت است. او یکی از میلیون ها ایرانی است که بهترین سال های زندگی اش به دلیل شرایط نا بسامان پس از انقلاب تباه شد و سوخت. از یک سو جنگ او و خانواده اش را از شهر خود آواره کرد و از سویی دیگر شرایط به غایت دشوار اقتصادی و سیاسی- اجتماعی آن دوران و سال های پس از آن تا کنون، او را به مانند تمام هم نسلان خود از یک زندگی سالم و انسانی محروم کرد. روزهایی که بسیاری از جوانان و نوجوانان تنها به جرم هواداری از یک گروه سیاسی یا پخش اعلامیه یا فروش نشریات گروه های سیاسی دستگیر و به زندان می افتادند و چه بسا به جوخه های اعدام سپرده می شدند. روزهایی سیاه که هیچ وجدان بیداری تا زنده است، آن را فراموش نخواهد کرد.
این شرایط سخت او را بسیار آزرد، ولی هیچ گاه او را نا امید نکرد و همواره به دنبال حق و حقیقت و عدالت بود. پس از اعتراض های مردمی در سال ۱۳۸۸ و کشتار مردم در خیابان، ژیلا نیز به مانند بسیاری از انسان های حق جو و آزادیخواه به این بی عدالتی معترض شد و در حمایت و همدردی با مادران جان باختگان و تمامی آسیب دیدگان حکومت اسلامی به صف مادران دادخواه در پارک لاله پیوست.
او برای بار اول در ۱۴ آذر سال ۸۸ به همراه تعداد زیادی از مادران پارک لاله بازداشت و پس از سه روز آزاد شد. برای بار دوم در ۱۹ بهمن سال ۱۳۸۸ همزمان و به همراه تنی چند از حامیان مادران عزادار در منزل خود، دستگیر و در روزهای پایانی سال با کفالت آزاد شدند. ژیلا کرم زاده مکوندی همواره به کشتن جوانان پاک و آزادیخواه و عدالت طلب این سرزمین اعتراض داشت و آنقدر در راه خود استواری داشت که وقتی در دادگاه چند دقیقه ای در برابر قاضی قرار گرفت و با شهامت و صراحت کامل از انتخاب خود دفاعی جانانه کرد.
وی با وجود تمام مشکلات جسمی و خانوادگی به هیچ روی حاضر به درخواست عفو و بخشش نشد. ژیلا در ششم دی ماه ۱۳۹۰ برای بار سوم دستگیر و جهت اجرای حکم به بند زنان زندان اوین منتقل شد. با وجود روحیه ی بالای او، دوستان خبر از وخامت حالش و تشدید بیماری وی می دهند. از سویی مشکلات خانواده نیز با زندانی شدن وی شدت یافته – پدر و مادر ژیلا در قید حیات نیستند. او همسر و فرزندی ندارد ولی خواهری دارد که نیازمند مراقبت اوست – از سوی دیگر مشکلات مالی خانواده که به علت عدم حضور وی ایجاد شده بر خانواده ی زحمتکش و مظلوم او فشاری دو چندان وارده کرده است.
ما امضا کنندگان این دادخواست به عنوان جمعی از دادخواهان و کنش گران حقوق بشر، ضمن اعتراض به حکم صادره برای ژیلا کرم زاده مکوندی، بر این باوریم که احکام صادره توسط دادگاههای انقلاب که اساساً خارج از وجاهت قانونی است، در این مورد خاص نیز بیش از هر چیز به منظور فشار بر مادران پارک لاله و هم چنین به منظور توقف فعالیتهای حقوق بشری وی و جهت ایجاد رعب و وحشت در میان فعالان و خانواده های جان باختگان و دادخواهان، صادر شده است.
ما ضمن یادآوری تعهدات بین المللی حقوق بشری به دولت ایران منجمله به رسمیت شناختن حق آزادی عقیده و بیان که در مفاد متعددی از مقاوله نامههای جاری منجمله مادهی ۱۹ اعلامیه جهانی حقوق بشر و بند ۱ و ۲ مادهی ۱۹ میثاق بین المللی حقوق مدنی و سیاسی که بر لزوم آن تاکید شده است، خواستار لغو هرگونه حکمی برای خانم کرم زاده مکوندی و آزادی فوری و بی قید و شرط او هستیم.
کمپین تلاش برای آزادی ژیلا کرمزاده مکوندی
برای پیوستن به امضاکنندگان اینجا کلیک کنید!
بیانیه اعلام موجودیت کمپین را در این آدرس بخوانید:
http://zhilascampaign.wordpress.com/2012/05/29/1/
نامه اعتراضی را در این ادرس بخوانید و امضا کنید
http://zhilascampaign.wordpress.com/2012/05/29/%D9%86%D8%A7%D9%85%D9%87-…
به صفحه فیس بوک کمپین بروید و از طریق لایک کردن صفحه و پیگیری مطالب با ما باشید
https://www.facebook.com/pages/%DA%A9%D9%85%D9%BE%DB%8C%D9%86-%D8%AA%D9%…
با آدرس ایمیل ما تماس بگیرید و همراه شوید .
آدرس بلاگ کمپین:
