یکشنبه ۲۲ تیر ۱۴۰۴ - ۰۱:۴۲

یکشنبه ۲۲ تیر ۱۴۰۴ - ۰۱:۴۲

عباس عراقچی: جنگ اسرائیل دیپلماسی را خراب کرد. ایالات متحده می‌تواند آن را احیا کند.
مذاکراتی که زیر سایه جنگ برگزار می‌شوند ذاتاً ناپایدار هستند و گفتگو در میان تهدیدها هرگز واقعی نیست. برای موفقیت، دیپلماسی باید بر اساس احترام متقابل بنا شود.... مردم آمریکا...
۲۱ تیر, ۱۴۰۴
تصویر نویسنده: عباس عراقچی
نویسنده: عباس عراقچی
کرامت کارگران افغانستانی را پاس بدارید؛ آنان پناهنده‌اند نه جاسوس!
کارگران افغانستانی مانند بسیاری دیگر از کارگران مهاجر غیرقانونی، قربانی سیاست‌های غلط مهاجرتی دولت میزبان، به مثابه یک نیروی کار ارزان، از سوی سرمایه‌داران در شرایطی به کار گرفته می‌شوند...
۲۱ تیر, ۱۴۰۴
تصویر نویسنده: گروه کار کارگری سازمان فداییان خلق ایران (اکثریت)
نویسنده: گروه کار کارگری سازمان فداییان خلق ایران (اکثریت)
ما راویان قصه‌های رفته‌‌ از‌ یادیم
بیاییم رنجِ این روزهای دشوار را کم کنیم. با تغییر در نگرش، با چه باید کردِی دیگر… با عشق و زنده‌باد زندگی… نکبتِ جنگ، خانمان‌سوز است… بیانِ خواستِ یک‌صدایِ برقراری...
۲۱ تیر, ۱۴۰۴
تصویر نویسنده: پهلوان
نویسنده: پهلوان
اعلامیه هیئت اجرائی سازمان کارگران انقلابی ایران (راه کارگر): «جبهه کردستانی»، ائتلافی علیه جنبش «زن، زندگی، آزادی»
این هفت جریان کردستانی، در جریان تهاجم بسیار کارشده، هدفمند و برنامه ریزی شده برای لیبیایی کردن ایران، از سوی “جامعه جهانی” به رهبری آمریکا و نیروی نیابتی اش اسرائیل،...
۲۰ تیر, ۱۴۰۴
تصویر نویسنده: هیئت اجرائی سازمان کارگران انقلابی ایران (راه کارگر)
نویسنده: هیئت اجرائی سازمان کارگران انقلابی ایران (راه کارگر)
بیانیۀ میرحسین موسوی از زندان اختر
مردم پس از آنچه گذشت انتظاراتی از حکومت دارند... در کوتاه‌مدت، اقداماتی سریع و نمادین چون آزادی زندانیان‌ سیاسی و تغییر واضح در رویکردهای رسانۀ ملی کمترین توقعات است. برگزاری...
۲۰ تیر, ۱۴۰۴
تصویر نویسنده: میرحسین موسوی
نویسنده: میرحسین موسوی
روایت زنان افغانستانی از رد مرز
آنچه می‌خوانید روایت چهار زن افغان‌تبار است که سال‌ها در ایران زندگی کرده‌، فرزند به دنیا آورده‌، کار کرده‌ و روابط انسانی و پیوندهای عاطفی داشته‌اند اما در چند ماه گذشته...
۲۰ تیر, ۱۴۰۴
تصویر نویسنده: سوما نگه‌داری‌نیا
نویسنده: سوما نگه‌داری‌نیا
در ستایش ایستادگی: به زندانیان و همۀ آنانی که آزادی را معنا کردند
ما با نام تو، نه فقط از تو، که از همه‌ی آدم‌های ایستاده یاد می‌کنیم. از آن‌ها که هنوز باور دارند: آزادی، امتیاز نیست — فضیلت است و حقیقت، اگرچه...
۱۹ تیر, ۱۴۰۴
تصویر نویسنده: بهروز ورزنده
نویسنده: بهروز ورزنده

اپوزیسیون در اپوزیسیون به مثابه تضمین وحدت

از نظر من یکی دیگر از موانع اصلی ایجاد یک جبهه فراگیر و منسجم همانا خودسانسوری بسیاری از جریانها و احزابی است که من شخصاً می دانم در حرکات ماه های اخیر در سراسر اروپا نقش بسیار مؤثر و سازندهای داشته اند، بدون این که نامی از سازمان یا حزب خود ببرند! آیا این خودسانسوری باعث ایجاد عدم اطمینان نمی شود؟ 

آنچه که در رابطه با جنبش مردمی ایران مورد تایید تمام گروه ها، احزاب و تحلیلگران سیاسی است تنوع و فراگیری این جنبش است. این تنوع و تکثر در تمام سطوح جنبش از کف خیابانها گرفته تا سطح رهبری جریانهای مختلف سیاسی به اشکال مختلف خود نمایی میکند. برای بسیاری از کسانی که تجربه بهمن ۵۷ و سالهای پس از آن را شخصاً تجربه کرده اند همواره یک سوال، یک نگرانی مطرح است، و آن این که چگونه میتوان جلو تکرار این تجربه تلخ را گرفت و در این راه نقش نیروهای مختلف سیاسی و اجتماعی چیست؟

مروری خیلی کوتاه بر آنچه که در سال ۵۷ گذشت شاید خالی از فایده نباشد.

تا آنجائی که من بخاطر دارم به عنوان کسی که از سال ۵۵ وارد فعالیت سیاسی به سبک آن زمان شدم، برای اولین بار در اوایل سال ۵۷ بار اسم نا آشنای خمینی به گوشم خورد و در مدت کوتاهی کار به جایی رسید که دیگر تمام شعارها روز به روز رنگ مذهبی گرفتند و جریان طرفدار خمینی با استفاده از تریبون مساجد و بسیج عده ای تحت نام حزب الله و غیره که تعداد چماقداران در میان آنها کم هم نبود از همان قبل از پیروزی انقلاب شروع به خفه کردن صداهای مخالف کردند.

در این میان نیروهای غیر مذهبی و چپ با تکیه بر تحلیلهای غلط و تاکید بر وحدت کلمه یی که خمینی آن را بر جنبش تحمیل کرده بود در عمل تسلیم قانون جنگل شدند و حاصل خیزش با شکوه مردمی آن شد که دیدیم و می بینیم. از جریانی که در مقام اپوزسیون هیچ صدای مخالفی را تحمل نمی کند، چگونه می شود انتظار داشت که وقتی تمام قدرت را در دست دارد به حقوق دیگران احترام بگذارد؟

آنچه که امروز هم خواب را از چشم حد اقل من ربوده است وحشت از تکرار تجربه سال ۵۷ است. چرا که به نظرم میرسد که بسیاری از گروهها جریانها و افراد تاثیرگذار دوباره در صدد قبول و حتا ایجاد آن وحدت کلمه کذایی هستند، و بیم آن می رود که در آینده نه چندان دور شاهد ظهور عکس آقای موسوی، یا آقای کروبی یا شخص دیگری بر روی ماه باشیم.

در تئوری شاید همه معتقد به این اصل باشند که امکان تکثر آرا و وجود جریانهای مختلف فکری در هر حکومت، جریان و حزب سیاسی اساسیترین ضامن وجود و بقای دموکراسی در داخل این حزب، جریان یا حکومت است. اما بر طبق یک سنت عجیب و غیرمنطقی در جنبشهای مردمی ایران ظاهراً آنجا که اپوزیسیونی علیه حکومتی شکل میگیرد وجود اپوزیسیون در داخل این اپوزیسیون تابو و غیر قابل تحمل می گردد.

آیا این سبب اصلی نیست که بعد از گذشت ۲۵ سال از آغاز مهاجرت سران، فعالان و هواداران گروههای سیاسی به خارج از کشور هنوز هیچ قدم موثری در راه ایجاد یک جبهه مشترک سیاسی برداشته نشده است؟ آیا حتی امروز هم که مردم میهنمان جان بر کف گذاشته و در خیابانها با یکی از مخوفترین حکومتهای تاریخ ایران دست و پنجه نرم می کنند باید در پی ایجاد وحدت کلمهای بود که دیکتاتوری دیگر در آستین بپروراند، یا این که با درک واقعیتهای موجود و با توجه با حساسیت موقعیت امروز تمام گروهها و احزاب آزادیخواه سکولار و مترقی با حفظ هویت، نظرات و عقاید خود و انتقاداتشان نسبت به بقیه، حرکتی منسجم و هماهنگ را در جهت پیشبرد و اعتلای جنبش عملا موجود بردارند؟

انتخاب من قطعاً شق دوم است.

از نظر من یکی دیگر از موانع اصلی ایجاد یک جبهه فراگیر و منسجم همانا خودسانسوری بسیاری از جریانها و احزابی است که من شخصاً می دانم در حرکات ماه های اخیر در سراسر اروپا نقش بسیار مؤثر و سازندهای داشته اند، بدون این که نامی از سازمان یا حزب خود ببرند! آیا این خودسانسوری باعث ایجاد عدم اطمینان نمی شود؟

پیشنهاد مشخص من برای بنیانگذاری پایههای چنین حرکتی این است که در حرکات و تظاهراتی که از این به بعد در حمایت از جنبش آزادیخواهی مردم ایران در خارج از کشور انجام میگیرد، از تمام احزاب، گروه ها، جریانها، و حتی اشخاص مستقل دعوت شود که با حمل نشانی که بیانگر هویت آنهاست شرکت کنند. این نشان می تواند پلاکارد، آرم سازمانی، پرچم یا هر چیز دیگری باشد. آنگاه خواهیم دید که چه گروهها و افرادی حاضر به برداشتن قدمی عملی در راه ایجاد جبههای برای پیشبرد اهداف آزادیخواهانه مردم هستند و قدرت واقعی اپوزیسیون خارج از کشور تا چه حدی است. فقط آنگاه است که می توانیم ادعا کنیم که به عنوان اپوزیسیون خارج از کشور منعکس کننده آن چیزی هستیم که در میهنمان در جریان است. قطعاً آن روز است که جمهوری اسلامی ایمان خواهد آورد که مرگش حتمی است.

یاران واقعی جنبش بدانند اگر امروز قادر به برداشتن این قدم نباشیم، باید منتظر این باشیم که حتی شغالی جانشین سگ زرد شود و در آن صورت قضاوت تاریخ در مورد ما بیرحمانه خواهد بود.

فراموش نکنید که مردم در خیابانها منتظر نخواهند شد تا پیشگامان و رهبران از خواب بیدار شوند.

تاریخ انتشار : ۲ بهمن, ۱۳۸۸ ۹:۰۳ ب٫ظ
لینک کوتاه
مطالب بیشتر

نظرات

Comments are closed.

بیانیه‌های هیئت‌ سیاسی‌ـ‌اجرایی

ضرورت مقابلۀ هوشیارانه با تهاجم راست افراطی؛ همبستگی مردمی سدّی استوار در دفاع از میهن

هرچند تهدیدهایی چون تکرار کشتار ۶۷ ره به جایی نمی‌برند اما هشداری جدی و خطری جدی‌اند علیه تمامیت ایران و اتفاقاً خاستگاه اصلی‌اش همان نیروی متجاوزی است که سال‌هاست نقشۀ حمله به ایران را از طرق مختلف و از جمله کاشتن جاسوسان و فریب‌خوردگانی در درون نیروهای امنیتی و نظامی ایران طراحی می‌کند. دشمنان واقعی ایران به دنبال رخ دادن فجایعی این‌چنینی‌اند تا دست‌آویزی پیدا کنند برای دفاع دروغین از «حقوق بشر» و ریختن بمب‌های‌شان بر سر مردم ایران.

ادامه »
سرمقاله

اسراییل در پی تحقق رؤیای خونین «تغییر چهرۀ خاورمیانه»!

دست‌کم دو دهه است که تغییر جغرافیای سیاسی منطقۀ ما بخشی از اهداف امریکا و اسراییل‌اند . نتانیاهو بارها بی‌پرده و باافتخار از هدف‌اش برای «تغییر چهرۀ خاورمیانه» سخن گفته است. در اولین دیدارش با دونالد ترامپ در آغاز دور دوم ریاست جمهوری نیز مدعی شد که اسراییل و امریکا به طور مشترک در حال مبارزه با دشمنان مشترک و «تغییر چهرۀ خاورمیانه»‌اند.

مطالعه »
سخن روز و مرور اخبارهفته

سیمور هرش: آنچه به من گفته شده است در ایران اتفاق خواهد افتاد.

یک مقام آگاه امروز به من گفت: «این فرصتی است برای از بین بردن این رژیم برای همیشه، و بنابراین بهتر است که ما به سراغ بمباران گسترده برویم.» … بمباران برنامه‌ریزی‌شده آخر هفته اهداف جدیدی نیز خواهد داشت: پایگاه‌های سپاه انقلاب اسلامی، که از زمان سرنگونی خشونت‌آمیز شاه ایران در اوایل سال ۱۹۷۹ با کسانی که علیه رهبری انقلاب مبارزه می‌کنند، مقابله کرده‌اند.

مطالعه »
یادداشت

در نقد بیانیه فعالین مدنی بشمول برندگان نوبل صلح درباره جنگ…

آخرین پاراگراف بیانیه که بخودی خود خطرناک‌ترین گزاره این بیانیه است آنجایی است که میگویند: ” ما از سازمان ملل و جامعه‌ی بین‌المللی می‌خواهیم که با برداشتن گام‌های فوری و قاطع، جمهوری اسلامی را به توقف غنی‌سازی، و هر دو‌طرف جنگ را به توقف حملات نظامی به زیرساخت‌های حیاتی یکدیگر، و توقف کشتار غیرنظامیان در هر دو سرزمین وادار نمایند.” مفهوم حقوقی این جملات اجرای مواد ۴۱ و ۴۲ ذیل فصل هفتم اساسنامه ملل متحد است.

مطالعه »
بیانیه ها

ضرورت مقابلۀ هوشیارانه با تهاجم راست افراطی؛ همبستگی مردمی سدّی استوار در دفاع از میهن

هرچند تهدیدهایی چون تکرار کشتار ۶۷ ره به جایی نمی‌برند اما هشداری جدی و خطری جدی‌اند علیه تمامیت ایران و اتفاقاً خاستگاه اصلی‌اش همان نیروی متجاوزی است که سال‌هاست نقشۀ حمله به ایران را از طرق مختلف و از جمله کاشتن جاسوسان و فریب‌خوردگانی در درون نیروهای امنیتی و نظامی ایران طراحی می‌کند. دشمنان واقعی ایران به دنبال رخ دادن فجایعی این‌چنینی‌اند تا دست‌آویزی پیدا کنند برای دفاع دروغین از «حقوق بشر» و ریختن بمب‌های‌شان بر سر مردم ایران.

مطالعه »
پيام ها

کرامت کارگران افغانستانی را پاس بدارید؛ آنان پناهنده‌اند نه جاسوس!

کارگران افغانستانی مانند بسیاری دیگر از کارگران مهاجر غیرقانونی، قربانی سیاست‌های غلط مهاجرتی دولت میزبان، به مثابه یک نیروی کار ارزان، از سوی سرمایه‌داران در شرایطی به کار گرفته می‌شوند که از کم‌ترین حقوق برخوردارند و نماد بهره‌کشی عریان سیستم سرمایه‌داری‌اند.

مطالعه »
شبکه های اجتماعی سازمان
آخرین مطالب

عباس عراقچی: جنگ اسرائیل دیپلماسی را خراب کرد. ایالات متحده می‌تواند آن را احیا کند.

کرامت کارگران افغانستانی را پاس بدارید؛ آنان پناهنده‌اند نه جاسوس!

ما راویان قصه‌های رفته‌‌ از‌ یادیم

اعلامیه هیئت اجرائی سازمان کارگران انقلابی ایران (راه کارگر): «جبهه کردستانی»، ائتلافی علیه جنبش «زن، زندگی، آزادی»

بیانیۀ میرحسین موسوی از زندان اختر

روایت زنان افغانستانی از رد مرز