اینجاست خاوران!
سرزمین تن های خفته در خاک و جان های بیدار
سرزمین پرندگان گلگون عشق
پرپرزنان برفرازگورجای عاشقان زادبوم من
یاد روزدردل
سرود رهایی برزبان
سرزمین گل درگل
گل برگل
سرزمین ستاره درستاره
ستاره برستاره
اینجاست خاوران!
سرزمین جان های بیدارودل های تپنده
قلب سرزمین هماره گلگون من
درسینه ی این خاک به یلدا نشسته
سرشارازفردا
هرگز نمی میرند
جان های شیفته ی این جاودانگان وادی عشق
قد برمی کشند هرشب
این ستارگان سحرین
ازگورجاهاشان
و پرتومی افشانند
بر دیولاخ پرپیچ کژتاب
ره گذار رهروان شب خیز روزخواه
و خوشبومی سازند هرروز
این شکفته گلان مشک بوی
کوچه- پس کوچه های میهنم را
با عطروبوی عشق به آزادی
بی مرگان اند اینان
یادگاران ایستادگی سرو
و نمی میرند هرگز
با اره ی برنده ی مرگ آفرین
دردست دیدبان خزان
پرده ازدیدگان برگیر
ای دیدبان خزان، شب، اهریمن!
دیری است رفته ای، خود نمی دانی
بی مرگان اند اینان
زندگان وادی گلگون عشق به آزادی
این است جاودانه گلستان خاوران
