مردم ایران !
شانزده سال پیش، در آذرماه سال ۱۳۷۷ جنایتی سازمان یافته و هولناک در کشور ما رخ داد که طی آن چندین انسان آزاده و روشنفکر به وحشیانه ترین شیوه به قتل رسیدند. شماری از اعضای کانون نویسندگان ایران، ازجمله محمد مختاری و محمدجعفر پوینده، در میان جان باخته گان بودند. قربانیان آن جنایت ددمنشانه گناهی جز دفاع از حقوق مردم و بیان عقاید خود نداشتند . آمران و عاملان آن جنایت اما تاریک اندیشانی بودند که حقوق مردم و آزادی اندیشه و بیان در قاموس شان معنایی نداشت. چنانکه چندی بعد روشن شد، آن ها با تکیه بر قدرت سیاسی، قصد امحای فیزیکی مخالفان عقیدتی و سیاسی خود را درابعادی بسیار گسترده تر از آنچه رخ داد داشتند. دریغا که پرونده ی قتل های سیاسی زنجیره ای هیچگاه به روشنی در برابر مردم گشوده نشد تا همگان دریابند که وقوع چنین فجایعی، ریشه در کدام تفکر و کدام محافل قدرت دارد.
یاران همقلم ما، محمد مختاری و محمد جعفر پوینده، نویسندگانی توانا و آزاد اندیش بودند که بخشی عمده از زندگی کوتاه و پربار خود را در راه مبارزه با جهل و استبداد سپری کردند و سرانجام جان گرامی خود را در راه دفاع از آزادی اندیشه و بیان از دست دادند. میراث آن ها برای ما، علاوه بر ده ها اثر گرانقدر در زمینه ی شعر، ترجمه، پژوهش و مقالات انتقادی و روشنگرانه، بار امانتی است که بر دوش ما نهاده اند؛ بار امانتی که در کوتاه ترین کلام همانا دفاع از آزادی اندیشه و بیان، بی هیچ حصر و استثنا است.
کانون نویسندگان ایران، همچون سالیان گذشته، از خواست برحق خانواده های قربانیان قتل های سیاسی زنجیره ای مبنی بر محاکمه ی علنی آمران و عاملان این جنایت حمایت می کند. ما خواستار تامین امنیت، آزادی های مدنی و حقوق شهروندی برای همگان، لغو سانسور، آزادی مطبوعات و رسانه ها و آزادی کلیه ی زندانیان سیاسی و عقیدتی هستیم.
در شانزدهمین سالگرد قتل های سیاسی زنجیره ای، روز جمعه ۱۴ آذرماه، ساعت ۳ بعد از ظهر، بر مزار محمد مختاری و محمدجعفر پوینده واقع در گورستان امامزاده طاهر، گرد هم می آییم و یاد آنان را گرامی می داریم.
کانون نویسندگان ایران – ۱۱ آذر ۱۳۹۳
