تاریخ: ۱۰/۳/۲۰۰۶
سازمان عفو بین الملل درباره هفت زن محکوم به سنگسار در ایران بیانیه اى صادر کرده است.
در این بیانیه با ابراز نگرانى از وضعیت زنان در آستانه سنگسار، تاکید شده که رییس قوه قضائیه ایران در دسامبر ۲۰۰۲ اعلام کرد که کاربرد سنگسار قطع شده است، ولى گزارش‌ها حاکى از آن است که احتمالا یک زن و یک مرد در مه ۲۰۰۶ سنگسار شده‌اند.
متن بیانیه بدین شرح است:
AI Index: MDE ۱۳/۱۱۳/۲۰۰۶
عمومى
۲۸ سپتامبر ۲۰۰۶
مجازات اعدام/سنگسار
پریسا
ایران
خیریه
شمامه قربانى (به نام ملک نیز شناخته می‌شود)
کبرا نجار
صغرا مولایی
فاطمه
زنانى که در بالا نام برده شده‌اند در خطر اعدام به وسیله سنگسار هستند
پریسا در آوریل ۲۰۰۴ در حال کار به عنوان یک روسپى در شیراز دستگیر شده است. او در بازجویی‌هاى اولیه به اتهام زناى محصنه اعتراف کرده و ادعا کرده که شوهرش به دلیل فقر، او را به روسپیگرى واداشته است. دادگاه او در ژوئن ۲۰۰۴ برگزار شد و در جریان آن، او اعترافش را پس گرفته است. علارغم این، در ۲۱ ژوئن ۲۰۰۴ شعبه ۵ دادگاه جنایى استان فارس او را به دلیل زناى محصنه به مرگ با سنگسار محکوم کرده است. در ۱۵ نوامبر ۲۰۰۵، شعبه ۳۲ دیوان عالى کشور حکم را تأیید کرد. پرونده او در حال حاضر از طرف دیوان عالى کشور تحت بازنگرى است. پریسا در زندان عادل‌آباد شیراز زندانى است.
ایران، یک عرب اهوازى از ایل بختیارى، به قرار اطلاع موقعى که با پسر همسایه در حیاط خانه‌اش صحبت می‌کرده است از سوى شوهرش با چاقو تحت حمله قرار می‌گیرد. او به شدت صدمه می‌بیند و در حال خونریزى بیهوش روى زمین می‌افتد. در حالى که او بیهوش بوده، ادعا شده است که مرد همسایه شوهر او را با کارد خودش می‌کشد. در بازجویى پلیس از ایران در مورد قتل، گفته شده که او به زناى محصنه با پسر همسایه اعتراف کرده است. ولى او بعدا اعتراف خود را پس گرفته است. یک دادگاه در خوزستان او را به عنوان شریک جرم در قتل شوهرش به پنج سال زندان و به خاطر زناى محصنه به اعدام با سنگسار محکوم کرده است. دیوان عالى کشور حکم را در آوریل ۲۰۰۶ تأیید کرده است. وکیل او نسبت به حکم تقاضاى فرجام کرده است. او در زندان سپیدار در شهر اهواز زندانى است.
خیریه یک عرب اهوازى، گفته شده که از سوى شوهرش تحت خشونت خانوادگى قرار داشته است. او متهم شده که با یکى از بستگان شوهرش رابطه برقرار کرده و او بعدا شوهر خیریه را کشته است. او در شعبه ۳ دادگاه بهبهان در خوزستان، جنوب غرب ایران، به عنوان شریک جرم در قتل شوهرش به مرگ و به خاطر زناى محصنه به سنگسار محکوم شده است. خیریه هرگونه نقش در قتل شوهرش را منکر شده ولى به زناى محصنه اعتراف کرده است. حکم تأیید شده، و به قرار اطلاع، پرونده براى اجازه اجرا به رییس قوه قضائیه ارجاع شده است. خیریه در مورد سرنوشتش، گفته است «من حاضرم به دار آویخته شوم، ولى من را نباید سنگسار کنند. آن‌ها آدم را خفه می‌کنند و آدم می‌میرد، ولى این که به سر آدم سنگ بزنند خیلى سخت است.»
شمامه قربانى (که به نام ملک نیز شناخته می‌شود) در ژوئن ۲۰۰۵ دستگیر و در دادگاهى در ارومیه در ژوئن ۲۰۰۶ به خاطر زناى محصنه به اعدام به وسیله سنگسار محکوم شده است. بنا به گزارش‌ها او در زندان ارومیه است. به قرار اطلاع، برادران و شوهرش مردى را که در خانه او دیده بودند به قتل رسانده‌اند و او نیز نزدیک بوده است زیر ضربات چاقوى آنان کشته شود. به قرار اطلاع، پرونده او در حال بازرسى مجدد است.
کبرا که در زندان تبریز در شمال غرب ایران زندانى است، در خطر فورى اعدام قرار دارد. او به عنوان شریک جرم در قتل شوهرش به هشت سال زندان و به خاطر زناى محصنه به اعدام با سنگسار محکوم شده است. او قرار بود پس از گذراندن مدت زندانش که دو سال پیش پایان یافته است اعدام شود. به قرار اطلاع، او طى نامه‌اى از کمیسیون قضایى عفو تقاضا کرده است که در محکومیت اعدام به وسیله سنگسار او تخفیف دهند و منتظر نتیجه آن است. گفته شده که کبرا نجار به وسیله شوهرش که معتاد به هروئین بوده و او را به شدت می‌زده به روسپیگرى وادار شده بوده است. در ۱۹۹۵، پس از ضربات سختى که از شوهرش خورده بود، او به یکى از مشتریانش گفته که می‌خواهد شوهرش را بکشد. بعد، ادعا شده است که کبرا آن مشترى را سر یک قرار قبلى می‌برد و او شوهر کبرا را می‌کشد. او به اعدام محکوم شد، ولى خانواده مقتول با گرفتن دیه او را بخشیدند.
صغرا مولایى به عنوان شریک جرم در قتل شوهرش عبدالله در ژانویه ۲۰۰۴ به ۱۵ سال زندان و به خاطر زناى محصنه به اعدام با سنگسار محکوم شده است. در جریان بازجویى او گفته است «شوهرم مرتبا مرا زجر می‌داد. علارغم این، من قصد کشتن او را نداشتم. در شب حادثه. .. پس از این که علیرضا شوهر مرا کشت، من ترسیدم در خانه بمانم چون فکر می‌کردم برادرشوهرهایم مرا می‌کشند. این بود که با علیرضا فرار کردم.» علیرضا به خاطر قتل شوهر صغرا مولایى به اعدام و به خاطر «روابط نامشروع» به ۱۰۰ ضربه شلاق محکوم شد. احکام یادشده در دیوان عالی‌کشور تحت رسیدگى است. به قرار اطلاع، صغرا مولایى در زندان رجایی‌شهر کرج نزدیک تهران زندانى است.
در مه ۲۰۰۵، شعبه ۷۱ دادگاه جنایى استان تهران فاطمه را (که نام خانوادگی‌اش دانسته نیست) به عنوان شریک جرم در قتل به قصاص و به خاطر «رابطه نامشروع» با مردى به نام محمود به اعدام با سنگسار محکوم کرده است. شوهرش به به عنوان شریک جرم در قتل محمود به ۱۶ سال زندان محکوم شده است. پرونده در حال حاضر در دیوان عالى کشور تحت رسیدگى است. بنا به یک گزارش در روزنامه اعتماد در مه ۲۰۰۵، درگیرى بین محمود و شوهر فاطمه اتفاق افتاده بود. فاطمه اعتراف کرده که طنابى را دور گردن محمود بسته و این باعث خفگى او شده است. او ادعا کرده که فقط می‌خواسته دست و پاى محمود را پس از این که بیهوش شده است ببندد و او را تحویل پلیس بدهد.
اطلاعات زمینه‌ای
عفو بین الملل از دو مورد دیگر حکم اعدام به وسیله سنگسار آگاه شده است: اشرف کلهرى (به سند زیر و بهروز ) و حاجیه اسماعیل‌وند UA 203/06, MDE 13/083/2006, 27 July 2006 شده هاى آن مراجعه فرمایید
.(و بهروز شده هاى آن مراجعه فرمایید UA 336/04, MDE 13/053/2004, 16 December 2004 (به سند
رییس قوه قضائیه در دسامبر ۲۰۰۲ اعلام کرد که کاربرد سنگسار قطع شده است، ولى گزارش‌ها حاکى از آن است که احتمالا یک زن و یک مرد در مه ۲۰۰۶ سنگسار شده‌اند.
اقدام توصیه شده:
لطفا تقاضاهاى خود را هرچه زودتر به زبان‌هاى فارسى، انگلیسى، عربى یا به زبان خودتان بفرستید:
– بخواهید که حکم اعدام به وسیله سنگسار در مورد هفت زن نام‌برده بالا به فوریت تخفیف پیدا کند،
– مخالفت بى قید و شرط خود با مجازات اعدام را به عنوان یک مجازات د رحد نهایى خشن، غیر انسانى و تحقیرکننده و ناقض حق حیات بیان کنید،
– به خاطر مقامات ایرانى بیاورید که کمیته حقوق بشر سازمان ملل (در مورد پرونده تونن در برابر استرالیا) تصریح کرده است که تخلف جنایى شناختن زنا و زناى محصنه با استانداردهاى بین المللى حقوق بشر هم‌خوانى ندارد. بنا بر این، حکم اعدام به وسیله سنگسار براى زناى محصنه، بر اساس ماده ۶(۲) میثاق بین المللى حقوق مدنى، و سیاسى که می‌گوید حکم اعدام «فقط در مورد شدیدترین جنایات» مجاز است، نقض تعهدات ایران بشمار می‌رود،
– بخواهید که به عنوان گام مثبتى در جهت اجراى قوانین و استانداردهاى بین المللى مربوط به حفظ حقوق بشر، اعدام به وسیله سنگسار در ایران لغو شود.
تقاضاها به:
رهبر جمهورى اسلامی
حضرت آیت الله سید على خامنه‌اى،
دفتر رهبرى، خیابان شهدا، قم، جمهورى اسلامى ایران
info@leader.ir یا istiftaa@wilayah.org ایمیل:
عنوان: حضرت آیت‌الله
رییس قوه قضائیه
حضرت آیت الله محمود هاشمى شاهرودى،
وزارت دادگسترى، پارک شهر، تهران، جمهورى اسلامى ایران
ایمیل: لطفا از طریق فرم نظرخواهى در صفحه فارسى سایت اینترنتى زیر ایمیل بفرستید
http://www.iranjudiciary.org/contactus-feedback-fa.html
عنوان: حضرت آیت‌الله
کپى به: نماینده رسمى دیپلماتیک ایران در کشور خودتان
لطفا به فوریت تقاضاهاى خود را بفرستید. اگر پس از ۹ نوامبر ۲۰۰۶ تقاضایى می‌فرستید لطفا با دبیرخانه عفو بین الملل چک کنید.
