حسنت به اتفاق ملاحت جهان گرفت
اری به اتفاق جهان میتوان گرفت
“حافظ”
اقای بهروزخلیق مسئول محترم هیات سیاسی اجرایی سازمان فداییان خلق- اکثریت، در پاسخ به نوشته اینجانب در گفتگوی شماره ۹ که در سایت اینترنتی اخبار روز مورخ ۲۷ مرداد ۱۳۹۱ درج گردیده، به مواردی استناد نموده اند که بنظر می رسد استنباط متفاوتی از اسناد مصوب حزب ما دارند؛ نگارنده مایل است بعنوان یکی از هواداران قدیمی این حزب مواردی را در ارتباط با اظهارات ایشان به اطلاع خوانندگان این مقاله برساند .
اقای خلیق می نویسند:
“در برنامه های قبلی حزب توده ایران مشخصات و شکل حکومت جایگزین ولایت فقیه آمده است ولی استناد من به برنامه جدید حزب توده ایران بود که برای کنگره آتی حزب ارائه شده است. در برنامه حزب بر “ضرورت وحدت و همکاری و همیاری نیروهای مترقی و آزادیخواه کشور برای برپائی جبهه واحد ضداستبدادی” تاکید شده است اما آدرس عمومی نیروهای سیاسی تحت عنوان “نیروهای مترقی و آزادیخواه” داده شده است نه آدرس مشخص. معلوم نیست جبهه مورد نظر حزب چه نیروهائی را در برمی‌گیرد؟ آیا سلطنت طلبان و مشروطه طلبان جزو “جبهه واحد ضداستبدادی” به حساب می آیند و یا بیرون از جبهه قرار میگیرند؟ “
در ادامه میافزایند:
برنامه جدید حزب “حاکمیت مردم” و “حکومت دمکراتیک ـ ائتلافی” را به جای رژیم ولایت فقیه مطرح کرده است. اما در برنامه حزب در مورد شکل حکومت سخنی به میان نیآمده است. طرح خصلت دمکراتیک حکومت، امری است درست و بجا. ولی مسکوت گذاشتن شکل حکومت، ابهام آفرین است. به ویژه اینکه حزب، حکومت ائتلافی را پیش کشیده است. بین “جبهه واحد ضداستبدادی”، “نیروهای مترقی و آزادیخواه” و “حکومت دمکراتیک ـ ائتلافی” منطق درونی وجود دارد
از سخنان اقای بهروز خلیق چنین مستفاد میشود که ایشان بر برنامه حزب مصوب سال ۱۳۵۴ و اسنادکنگره پنجم در موضوع جبهه واحد ضد دیکتاتوری نقد مشخصی ندارند وآنچه موضوع بحث است برنامه پیشنهادی به کنگره پیش رواست که برای اظهار نظر در اختیار افکار عمومی قرار گرفته است . حزب توده ایران بر این باوراست که اینده میهن ما در گرو مبارزه مشترک همه نیروهای آزادیخواه در راه تحولات بنیادین است. برای بررسی این موضوع نگارنده به متن سند پیشنهادی به کنگره مراجعه وموارد مورد اشاره را جهت ارزیابی مجدداستخراج نموده است. در سند موسوم به “طرح برنامه نوین حزب توده ایران برای تحولات نوین بنیادین دمکراتیک، تحقق آزادی، صلح، استقلال وعدالت اجتماعی در ایران” که در سایت حزب قابل دسترسی است(۱) در صفحه ۱۵ در معرفی جبهه واحد ضد استبدادی و در ارتباط با ضرورت ایجاد چنین جبهه ای نوشته است:
“حزب توده ایران مدتهاست به هدف برچیدن بساط استبداد قرون وسطایی وبرقراری آزادیهای دمکراتیک، برضرورت وحدت وهمکاری وهمیاری نیروهای مترقی و آزادی خواه کشور در برپایی یک جبهه واحد در برابر استبداد پای فشاری کرده است.”
این سند بر این نکته مرکزی تاکید دارد که دستگاه ولایت فقیه در مقام تئوری وعمل استبدادی قرون وسطایی در میهن ما برقرار نموده واستقلال قوای تقنینی، قضایی واجرایی کشور را بکلی از بین برده، واجرای قانون در کشور به حد اجرای فرمانهای ولی فقیه تنزل یافته است.از انجاییکه نخستین و مهم ترین وظیفه چنین جبهه ای برچیدن بساط حاکمیت رژیم استبدادی وطرد رژیم ولایت فقیه است، مهم ترین مشخصه ان مخالفت با دیکتاتوری و استبداد ولایی است که قلب و شکل مشخص حاکمیت استبداد در میهن ما است.چنین جبهه ای از نظر طبقاتی می باید دربر گیرنده وسیع ترین طیف نیروهای اجتماعی وسیاسی از جمله نمایندگان کارگران، زحمتکشان شهر وروستا، خرده بورژوازی،قشرهای میانی و سرمایه داری ملی ایران باشد. در خصوص ترکیب وساختار جبهه در سند مزبور چنین می خوانیم:
“جبهه واحد ضد استبدادی کلیه احزاب، سازمانها، نیروها وشخصیت های مترقی وازادی خواه کشوررا در بر میگیرد که در راه طرد رژیم ولایت فقیه مبارزه می کنند وهدفشان استقرار آزادی، استقلال، صلح وعدالت اجتماعی است. جبهه واحد درمقام ستاد مشترک توده ها در مبارزه بر ضد استبداد، با توجه به شرائط و روند تحولات، تاکتیک های مبارزه بر اساس توافق مشترک نیروهای شرکت کننده در ان تعیین میکند.”
هدفها و کار پایه چنین جبهه ای عبارت است از:
طرد رژیم ولایت فقیه، همچون نهادی به منظور اعمال اراده یک فرد بر جامعه که تبلور اشکار وصریح دیکتاتوری فردی است و استقرار دمکراسی
جدایی دین از حکومت و استقرار یک حکومت ائتلاف ملی، با هدف رفع محرومیت شدید در جامعه، وتدوین برنامه های اقتصادی برای تحقق عدالت اجتماعی و تامین استقلال و حاکمیت ملی
برسمیت شناختن حقوق کلیه حزب ها، سازمانها وگروههای سیاسی برای فعالیت آزادانه سیاسی
برسمیت شناختن حقوق کلیه اتحادیه ها، سندیکاها و تشکل های کارگران و زحمتکشان
آزادی فوری وبدون قید و شرط کلیه زندانیان سیاسی و پایان دادن به شکنجه و پیگرد دگراندیشان
لغو سانسور ومحدودیت از کلیه روزنامه ها، مجلات و نشریات و دیگر رسانه های جمعی مانند رادیو تلویزیون و اینترنت
انحلال فوری ارگانهای سرکوبگر، از جمله وزارت اطلاعات اطلاعات، سپاه پاسداران، بسیج، دادستانی ودادگاههای انقلاب
پایان دادن به سرکوب اقلیت های مذهبی وخلقهای ایران، ازجمله خلق کرد، بلوچ، آذربایجان، ترکمن وعرب وشناسایی حق خود مختاری در چارچوب یک ایران واحد دمکراتیک برای تمام خلقهای ایران.
پایان دادن به سرکوب وتجاوز به حقوق زنان ولغو کلیه قوانینی که از سوی رژیم ولایت فقیه بدین قصد به تصویب رسیده اند.
انحلال فوری نهادهای ضد مردمی مانند شورای نگهبان،مجلس خبرگان،ومجمع تشخیص مصلحت.
تشکیل کمیته حقیقت یاب برای بر رسی جنایت فاجعه ملی کشتار زندانیان سیاسی و شناسایی امران این جنایت هولناک.
اقای خلیق بعید است از نظر حزب توده ایران در باره نهاد سلطنت و سلطنت خواهان بی اطلاع باشند،حزب توده ایران بار ها و بارها و با صراحت نظر خود را بیان کرده است.ما سلطنت طلبان را نیرویی ضد ملی و دشمنان قسم خورده میهنمان می شناسیم وخواهان هیچگونه همکاری و اتحادی با انان نیستیم، انان خواهان بازگشت رژیم پهلوی به شکل گذشته اند،اگر در ابتدای پیروزی انقلاب در مسایل گوناگونی نظریات متفاوتی وجود داشت، ولی در خاک سپاری رژیم گذشته، اکثریت قاطع مردم ایران اتفاق نظر داشتند. مراد ما از اجزائ تشکیل دهنده جبهه واحد ضد استبدادی با روشنی “ کلیه احزاب، سازمانها، نیروها وشخصیت های مترقی وآزادیخواه کشور” معرفی شده است، در برنامه جدید نیز، ما علاوه بر شکل، محتوای حکومت مورد نظر را نیز ارائه کرده ایم.
در صفحه ۱۶ همین برنامه ما با صراحت و روشنی گفته ایم که که خواهان حکومتی از نوع جمهوری ملی ودمکراتیک، سکولار وفدرال هستیم واین موضوع بطورمفصل دراین سند بازتاب یافته است.
یاد آوری این نکته را ضرور میدانم که سند مورد اشاره هنوز به تصویب نرسیده و روشن است که در جریان بحث و تبادل نظر اعضای کنگره تکمیل و تدقیق خواهد شد.
پیشنهاد نگارنده آن است که اقای خلیق پس از مطالعه کامل و همه جانبه آن، مواردی از برنامه جبهه پیشنهادی این حزب را که با ان اختلاف دارند طرح نمایند تا بتوان در پیرامون آن تبادل نظر نمود. علاوه برآن تلاشهای گسترده رضا پهلوی و حامیان او برای آلترناتیوسازی در ایران از طریق سرهم بندی شورای ملی با هدف از دور خارج کردن جنبش سبز، از طریق سازماندهی یک اپوزیسیون سرسپرده، اقدامات ماجراجویانه رژیم ولایت فقیه، تحریمهای اقتصادی غرب که فشار اصلی آن بر روی زحمتکشان و تهی دستان وارد می شود، تهدید های روزانه آمریکا و اسرائیل به حمله نظامی، میهن ما را در شرایط بس دشواری قرار داده است. همکاری گسترده تر نیروهای جمهوری خواه و مترقی جهت ایجاد جبهه ای که پاسخگوی نیازهای مبرم کنونی باشد، ضرورت لحظه است.
لحظه را دریابیم!
