بمب گذاری های زنجیرەای، حملات سایبری بە تاسیسات زیربنائی کشور، نفوذ جاسوسهای اسرائیلی در ردەهای بالای جمهوری اسلامی و ترور این روزها بە واقعیت تلخ زندگی روزمرە در کشور تبدیل شدەاند. اگر این وضعیت را در کنار ترم ‘جنگ اقتصادی’ کە روحانی بکار می برد، قرار بدهیم، بە وضوح مشاهدە می کنیم کە پابەپای آن، کشور عملا وارد جنگ رودروی نظامی، اما در سطوح پایین خود شدەاست. بە این ترتیب جنگ در زمینەهای اقتصادی و نظامی، مرزهای کشور را درنوردیدە، و تمام قد، هیکل نحس خود را در انظار عمومی بە نمایش گذاشتەاست.
آنچە کە قاسم سلیمانی، دیگر گردانندگان سپاە قدس و ایدەئولوگهای تندروئی مانند حسن عباسی تحت عنوان راندن خطر جنگ از ایران و انتقال آن بە خارج از مرزها و جنگیدن در ولایات غریب جهت ممانعت از آن برای ورود بە کشور اسم می بردند، و سیاستهای دخالتگرانە جمهوری اسلامی در کشورهای منطقە را با آن توجیە می کردند، حال عملا وارد کشور شدە و جنگ در سطوح مختلف، بە واقعیتی سرسخت در زندگی روزانە مردم تبدیل شدەاست. حقیقت این است کە عمق فاجعە تا آنجاست کە وضعیت اقتصادی کشور در همە عرصەها در بحران شدیدی فرورفتە و بالاترین کاربدستان حاکمیت هم علی الظاهر از امنیت کافی برخوردار نیستند. بە این ترتیب برپائی جنگ نیابتی کە تئور دفاع از کشور در مقابل دست اندازی بیگانگان بە درون کشور بود، عملا کارآئی خود را از دست دادە و جامعە ما مستقیما درگیر جنگ مستقیم، آن هم از نوع کثیف آن شدەاست.
از طرفی دیگر باید گفت کە نفوذ گستردە موساد بە داخل کشور تنها بە ضعف نیروهای امنیتی برنمی گردد، بلکە فساد و بحرانی کە سرتاپای نظام حاکم را درنوردیدە، بهترین محمل برای رشد پدیدە جاسوسی است. واقعیت این است کە هنگامیکە نظامی در زیر آوار بی لیاقتی، اختلاس، دزدی از بیت المال، نفاق و چند دستگی، بی توجهی بە زندگی مردم و ظلم و ستم بیکران غرق می شود، بهترین شرایط برای نفوذ بیگانگان را در خود فراهم می آورد. جمهوری اسلامی، با راندن کشور بە فضای تشنج، جنگ و رقابت ناسالم در سطح منطقە و جهان، چنان وضعیتی را فراهم آوردە کە قبل از هر چیز این مردم کشوراند باید باج آن را بدهند.
اگر دشمنان و رقبای نظام جمهوری اسلامی دارای نیروی نیابتی در درون کشور نیستند، اما از امکانات گستردەای جهت رشد و نفوذ خود برخوردارند. رشدی کە حتی تکیە بر وجود نیروهای معینی از معاندان نظام هم دارد. علاوە بر این، توسعە سرسام آور صنعت دیجیتالی در زمینە تسلیحات، چنان شرایطی را بوجود آوردە کە اگر کشورها بخواهند بە راحتی می توانند بە همدیگر صدمات وحشتناکی وارد آورند؛ و جمهوری اسلامی باید بداند کە از این لحاظ بشدت در معرض تهاجم قرار دارد.
باشد کە مجموعە حوادث خطرناک و ناخوشایندی کە در درون کشور روی می دهند، مسئولان نظام را بە این نتیجە رسانیدە باشد کە باید روش دیگری پی بگیرند و بیشتر از این کشور را در معرض خطرات بیشتر قرار ندهند. برجام آن دروازە اصلیست کە می تواند کشور را بە چنین مسیری رهنمون شود.
واقعیت این است کە جنگ، درونی و بیرونی ندارد و اگر کشورها بە شرایط نامناسب روابط میان خود ادامە دهند، هر جنگ بیرونی سرانجام درونی خواهد شد و هر جنگ درونی سرانجام بیرونی. راە چارە تنها در گریز عمومی از پدیدە جنگ در گستردەترین معنای آن قرار دارد. جنگ و رقابت ناسالم، پدیدەای تحمیلی نیست، بلکە انتخاب است.
