محمود عباس درخواست کرده است که دولت خودگردان فلسطین بر اساس مرزهای سال ۱۹۶۷ به عضویت سازمان ملل درآید. او این درخواست را در مجمع عمومی سازمان ملل در روز بیستم سپتامبر مطرح خواهد کرد. ١٣٠ کشور تا کنون فلسطین را به عنوان عضو جامعهبینالملل و بر اساس مرزهای سال ۱۹۶۷به رسمیت شناختهاند. اتحادیه عرب از درخواست عضویت فلسطین در سازمان ملل حمایت کرده است. ولی دولت اسرائیل مخالف سرسخت اقدام دولت خودگردان فلسطین است و از هم پیمانانش خواسته است که از آن پشتیبانی نکنند. خانم کاترین اشتون، مسئول سیاست خارجی اتحادیه اروپا اعلام کرده است که اتحادیه اروپا موافق تاسیس کشور مستقل فلسطین است اما دستیابی به کشور مستقل فلسطین موکول به موافقت دو طرف در پی گفتگوهای صلح است. دولت امریکا علیرغم حمایت از صلح خاورمیانه و دفاع از بازگشت اسرائیل به مرزهای سال ١٣۶٧، مخالف این درخواست است و اعلام کرده است که در شورای امنیت از حق وتو علیه این درخواست استفاده خواهد کرد. اوباما گفته است تنها در صورتی با یک کشور مستقل فلسطینی موافقت خواهد کرد که این کشور نتیجه مذاکرات دو جانبه میان اسرائیلیها و فلسطینیها باشد. اما دولت دست راستی بنیامین نتانیاهو، مانع اصل صلح در خاورمیانه است و تلاش های بین المللی از جمله اقدامات دولت اوباما برای برقراری صلح در خاورمیانه را خنثی کرده، به ساختن شهرک های یهودی نشین ادامه داده و صراحتا بازگشت اسرائیل به مرزهای قبل از جنگ ۱۹۶۷ را رد نموده است. دولت دست راستی بنیامین نتانیاهو با سیاست های افراطی و نابخردانه، متحدین خودش را از دست می دهد و بر انزوای خود در منطقه می افزاید. یاسر عرفات، اسحاق رابین و شیمون پرز در سال ١٩٩٣ برای برقراری صلح بین فلسطینی ها و اسرائیلی ها توافق کردند که به “توافق نامه اسلو” مشهور گردید. اما اسحاق رابین ترور شد و بعد از آن دولت های دست راستی در اسرائیل به جای اجرای “توافق نامه اسلو”، با حمایت امریکا به خانه سازی، ساخت دیوارها و اخراج فلسطینی ها از خانه و کاشانه خود ادامه دادند و نوار غزه را بعد از پیروزی حماس در انتخابات سال ٢٠٠٧ به محاصره درآوردند که اقدامی به شدت غیرانسانی است. از سوی دیگر حماس و رژیم ایران هم سیاست مخربی علیه “توافق نامه اسلو”، یاسر عرفات و محمود عباس پیش بردند و ایران از حماس در مقابل ساف حمایت کرد. سیاست های مخرب حکومت ایران در منطقه، سرکوب جنبش اعتراضی در داخل کشور و حمایت بی دریغ از رژیم دیکتاتوری اسد از یکسو و از سوی دیگر خیزش مردم کشورهای عربی علیه دیکتاتورها، موجب شده است که الگوی حکومت اسلامی ایران در بین مردم این کشورها از اعتبار بیافتد و الگوی ترکیه جذبه پیدا کند. مذاکرات بین دولت خودگردان فلسطین و دولت اسرائیل به علت کارشکنی دولت دست راستی بنیامین نتانیاهو از سال ٢٠٠٨ متوقف شده است. محمود عباس چشماندازی برای آغاز دوباره مذاکرات صلح با اسرائیل نمی بیند و به همین دلیل می خواهد برای اولین بار درخواست عضویت کشور مستقل فلسطینی درسازمان ملل متحد را در نشست آینده مجمع عمومی این سازمان مطرح کند. در عین حال، او گفته است که اگر مذاکرات صلح با اسرائیل از سر گرفته شود، حاضر است از ارائه این درخواست انصراف دهد. سازمان ما همواره از موجودیت دو کشور فلسطین و اسرائیل دفاع کرده، بازگشت به مرزهای قبل از ١٩۶٧ را مورد تاکید قرار داده، از مذاکرات صلح خاورمیانه دفاع نموده و خواهان بیرون آمدن اسرائیلی ها از سرزمین های اشغالی و به رسمیت شناختن دولت فلسطین بوده است. ما همواره مخالفت خودمان را با عملیات انتحاری برخی گروه های فلسطینی و کشتار مردم فلسطین توسط دولت اسرائیل اعلام کرده ایم. رژیم ایران و به ویژه دولت احمدی نژاد با اتخاذ سیاست ضداسرائیلی تحت عنوان دفاع از حقوق فلسطینی ها، عملا مواضع نیروهای افراطی در اسرائیل را تقویت می کند. بنیادگرایان یهودی از مواضع رژیم ایران برای پیشبرد مواضع خود بیشترین بهره را می گیرند. سیاست مخرب حکومت ایران، دستاویزی است برای دولت راست افراطی اسرائیل و افزایش حضور نظامی آمریکا و ناتو در منطقه پرتنش خاورمیانه. ما همراه با نیروهای آزادیخواه کشور، خواهان پایان دادن به سیاست خصمانه و ماجراجویانه رژیم ایران نسبت به دولت اسرائیل و به رسمیت شناختن این دولت از جانب ایران هستیم. سازمان ما از عضویت دولت فلسطین به عنوان کشور مستقل در سازمان ملل متحد حمایت می کند و آن را در خدمت صلح خاورمیانه و اعمال فشار به دولت اسرائیل برای پذیرش مذاکرات صلح می داند و امیدوار است که مجمع عمومی سازمان ملل متحد به این درخواست پاسخ مثبت دهد. هیئت سیاسی ـ اجرائی سازمان فدائیان خلق ایران (اکثریت) ٢۴ شهریور ١٣٩٠ (١۵سپتامبر ٢٠١١)
