در روز دوم خرداد ۸۵ خبرگزارى ایرنا گزارش داد که قبیله‌اى غارنشین در ارتفاعات اطراف شهر جیرفت کشف شده است هر چند با توجه به مشخصات انسان‌هاى غارنشین جیرفت کشف این هموطنان فراموش شده و فقرزده به‌مثابه انسان‌هاى غارنشین اغراق‌آمیز به‌نظر میرسد اما مى‌توان با در نظرداشت ژرفاى محرومیت و عدم برخوردارى از امکانات اولیه زندگى آنان را با انسان‌هاى غارنشین مقایسه کرد. گزارش تکان‌دهنده و تأثربار روزنامه همشهرى در روز ۶ خرداد وضعیت زندگى در این قبیله یا روستا این واقعیت دردناک را آشکار مى‌سازد که این انسان‌هاى فراموش شده و منزوى که حدود ۱۲۰ نفر هستند، آن‌چنان از امکانات ضرورى اولیه زندگى بى‌بهره‌اند که حتى با روستاهاى فقیر و عقب‌مانده نیز قابل مقایسه نیستند و بى‌خبر از جهان پیرامون زندگى فلاکت‌بارى را در حد انسان‌هاى غارنشین مى‌گذرانند.
بر اساس گزارش روزنامه همشهرى این روستا به‌طور اتفاقى در اسفند ماه ۸۴ کشف گردید این منطقه که پیرن کوئیه نام دارد در ۱۲۰ کیلومترى عنبرآباد از توابع جیرفت در استان کرمان قرار دارد ساکنان آن در فصل زمستان از شدت سرما به صخره‌ها و شکاف کوه‌ها پناه میبرند و در فصل تابستان در کپرها زندگى مى‌کنند و فاقد هر گونه امکانات بهداشتى و آب سالم آشامیدنى هستند.
تمام افراد ساکن در این روستا بیسوادند، هنگامی‌که گزارشگر روزنامه همشهرى از یکى از ساکنان روستا مى‌پرسد که به‌هنگام درد و بیمارى چکار مى‌کنید در پاسخ میگوید که نمک را در خاکستر میکوبیم و به پیشانى میزنیم و هنگام دندان‌درد آهن را داغ کرده روى دندان مى‌گذاریم در حالیکه برخى از مردم محروم کشورمان در چنین وضعیت رقت‌بارى زندگى مى‌کنند، مقامات جمهورى اسلامى این مدعیان کاذب حمایت از محرومان از آخرین دستاوردهاى درمانى علم پزشکى بهره‌مندند و بعضى از آنان در سنین کهولت براى معالجه بیمارى با اعوان و انصار خود عازم لندن میشوند.
طبق گزارش روزنامه همشهرى ساکنان این روستا ساعت، کاغذ، خودکار و روزنامه را نمى‌شناسند و از جنگ ایران و عراق اطلاع نداشتند. روستا فاقد حمام است و افراد کفش به‌پا ندارند، اغلب از میوه درختى بنام انجیروک تغذیه مى‌کنند، کودکان اغلب دچار سوختگى هستد زیرا زمستان در کنار آتش مى‌خوابند و دچار سوختگى مى‌شوند و تنها وسیله روشنائى آنان آتش است، اما گزارشگر روزنامه همشهرى از چگونگى تهیه لباس و دیگر مواد غذائى و ارتباط آنان با دیگر روستاها یا شهرها و همچنین شناخت یا عدم شناخت آنان از پول گزارشى نداده است، اما آنچه بدیهى است افزون بر زندگى محروم و فقرزده ساکنان روستا موجودیت روستا در نقشه جغرافیا و در آمار روستاهاى ایران ثبت نشده است و اگر ارتباطى هم با پیرامون خود داشته باشند بسیار اندک است، زندگى رقت‌بار و فلاکت‌بار مردم این روستا نشانگر بى‌مسئولیتى و بى‌اعتنائى مقامات رژیم نسبت به سرنوشت مردم است.
در سال ۶۱ دستگاه‌هاى تبلیغاتى رژیم در رسانه‌هاى گروهى از کشف منطقه‌اى محروم و عقب‌مانده خبر دادند که توسط جهاد سازندگى کشف شده بود این منطقه بى‌نهایت فقیر و محروم بشاگرد نام دارد که در منطقه‌اى صعب‌العبور در استان هرمزگان واقع است تمام امکانات و دارائى مردم بشاگرد شامل چندین رأس بز چندین نخل خرما بود و در کپرهاى خود زندگى فلاکت‌بارى را مى‌گذراندند و اغلب مردم از بیمارى تراخم، جذام و سل رنج میبرند. در آن سال میر حسین موسوى نخست‌وزیر وقت براى عوام فریبى و اثبات ادعاى رژیم مبنى بر حمایت از مستضعفان با هلیکوپتر به بشاگرد سفر کرد و در حالیکه مردم از نیازهاى حیاتى مانند آب، برق، حمام، مدرسه، درمانگاه و جاده محروم بودند براى آنان مراسم نوحه‌خوانى و سینه‌زنى برگزار میکردند.
تلویزیون نیز در یکى از برنامه‌هاى تبلیغاتى خود تأسیسات مدرن جزیره کیش را با فقر و محرومیت بشاگرد مقایسه کرد و چنین عنوان کردند که شاه به‌خاطر خوشگذرانى و تفریح خود و وابستگان به جزیره کیش توجه میکرد و هزینه هنگفتى را صرف آبادانى جزیره کیش میکرد اما نظام جمهورى اسلامى مناطق فراموش شده و فقیر را کشف مى‌کند و به آنان خدمات و امکانات عرضه میدارد. در آغاز انقلاب یکى از شعارهاى محورى و اساسى جمهورى اسلامى ارجحیت کوخ‌نشینان و مستضعفان بر کاخ‌نشینان و ثروتمندان بود اما اکنون که ۲۷ سال از انقلاب گذشته است صدها حلبى‌آباد، حصیرآباد و مناطق کپرنشین زاغه‌نشین و آلونک‌نشین در حاشیه شهرها به‌ویژه تهران مانند قارچ از زمین روئیده‌اند و ساکنان آن بر اثر بى‌مسئولیتى نظام جمهورى اسلامى در آتش فقر و فساد مى‌سوزند.
این محلات بدون استثناء، محل خرید و فروش و مصرف مواد مخدر هستند، کودکانى که زندگى حقارت‌بارى را در این محلات مى‌گذرانند و در فقر و فساد پرورش می‌یابند مسلماً آینده‌اى به‌مراتب دردناک‌تر از والدین خود در انتظارشان خواهد بود. اما در فاصله چندین کیلومترى دورتر از این زاغه‌ها کاخ‌هاى باشکوه و برج‌هاى آقایان و آقازاده‌ها سر بر آسمان مى‌سایند آقاى زادسر نماینده جیرفت در مجلس شوراى اسلامى در ارتباط با کشف روستاى پیرن کوئیه اعلام کرد که از جمعیت ۷۰۰ هزار نفرى جنوب استان کرمان ۳۰۰ هزار نفر کپرنشین هستند و بر طبق گفته ایشان این مردم هیچ اطلاعى از خدا و دین و اسلام و ولایت ندارند آقاى زادسر نماینده این مردم کپرنشین در قبال زندگى این نفرین‌شدگان زمین احساس مسئولیت نمیکند بلکه نگرانى ایشان از عدم اعتقاد و الزام آنان به ولایت فقیه است.
در اثر بى‌عدالتى در جامعه هر روز شاهد بر آمدن حلبى‌آبادها و حصیرآبادها در سراسر کشورمان هستیم در جوار منطقه علویه که داراى منابع عظیم گاز و نفت مى‌باشد کپرنشینى در حال گسترش است همچنان‌که سالهاست در کنار لوله‌هاى بزرگ صادرات نفت در خوزستان حصیرآبادها همچنان وجود دارند، یکى از عواملى که در بروز انقلاب مؤثر بود مقاومت یکپارچه ساکنان حلبى‌آباد جنوب شرقى تهران در بهار ۵۶ در برابر تهاجم مأموران شهردارى براى جلوگیرى از تخریب آلونک‌هایشان بود حمایت دانشجویان مبارز از ساکنان این حلبى‌آباد عامل مؤثرى در اتحاد دانشجویان با مردم و گسترش انقلاب بود.
