سوریه شناخته شده ترین میدان جنگ نیابتی بین عربستان سعودی و جمهوری اسلامی ایران بوده است. از یک سو عربستان سعودی با حمایت غرب، بخشی از حکومت های سنی و اسرائیل عزم به برکناری رژیم دیکتاتور اسد نمودند. از سوی دیگر جمهوری اسلامی ایران از طریق حزب الله و شبه نظامیان خود و در ادامه با حضور نیروهای سپاه پاسداران عمدتاً در تقابل با نیروهای مورد حمایت عربستان سعودی و در حمایت از رژیم دیکتاتور اسد برخاست.
اکنون ترامپ پشتیبان سیاست های عربستان سعودی و اسرائیل در تلاش برای ایجاد ناتوئی منطقه ای در مقابل جمهوری اسلامی است.
در روزهای اخیر عربستان سعودی اعلام نموده نیروی زمینی خود را برای مقابله با داعش و ممانعت ار افتادن مناطق آزاد شده بدست ایران به سوریه اعزام می کند.
آمریکا اعلام نموده شماری از تفنگداران دریائی خود را با تجهیزات سنگین به سوریه اعزام نموده و همزمان با گزارش واشینگتن‌پست و آسوشیتدپرس، خبرگزاری رویترز نیز می‌گوید واشینگتن در حال سنجیدن این گزینه است که چند صد تن از سربازان خود را به کویت بفرستد تا «به‌عنوان نیروی ذخیره و اعزام احتمالی» به عراق و سوریه، برای نبرد علیه حکومت اسلامی در آماده‌باش و نزدیک محل درگیریها باشند.
این فعل و انفعالات نشان از بالا رفتن جدی خطر درگیری مستقیم بین نیروهای جمهوری اسلامی ایران با عربستان سعودی و آمریکا خواهد بود. نقش وسیاست پوتین در صورت بروز این درگیریها ناروشن است.
در صورت بالا گرفتن تنش در حد درگیری های نظامی، کل منطقه و بیش از همه ایران دچار فاجعه ای بزرگ خواهند شد.
در این لحظات حساس دیپلماسی صلح جویانه، تغییر سیاست تهدید آمیز دایر بر نابودی اسرائیل، عادی کردن مناسبات با کشورهای منطقه و حل مسائل از طریق مذاکره، خروج همزمان همه نیروهای خارجی از سوریه و سپردن سرنوشت مردم سوریه به دست خود، زیر نظر سازمان ملل متحد می تواند از فاجعه ای بزرگ پیشگیری نماید.
