مردم کرد که به عنوان اولین پدید آورندگان مدنیت در تاریخ منطقه، با تشکیل اولین اتحادیه های قبیله ای- قومی و ایجاد سازمان های مدنی – قانونگذاری و حکومتی، نخستین حکومت های قانونی مبتنی برمشارکت جمعی و سامانه فدرالیزم را در زاگرس و بخش های عظیمی از میزوپوتامیا بنا نهادند، از عهد باستان تا به امروز با اقوام و ملل ساکن در فلات ایران هم زیست و متحد در برابر تجاوزات متجاوزان هم سرنوشت بوده اند. این مردم که سرزمین های محل سکونتشان همواره مورد تجاوز و تهاجم بوده و یا بارها توسط قدرت های متجاوز تسخیر گردیده است، به رغم این تسخیر و تسلط های مکرر موجودیت و هویت خود را حفظ کرده و با تغییر و تعویض ، ظهور و سقوط و یا زوال و فروپاشی قدرت ها و حکومت های چیره گر، وحدت، موجودیت و انسجام ملی- قومی و هویتی خود را از دست نداده است.
عالیجناب،
همانگونه که آگاهید مردم کرد چه در هزاران سال پیش و چه در سده گذشته و چه در دهه های اخیر از حق حیات و موجودیت خود دفاع کرده، برای وحدت ملی- قومی خویش مبارزه کرده و امروز نیز برای صیانت از هویت فرهنگی و زبانی خویش تلاش می کنند. این مردم با زنان و مردانش در پاسداری از ارزشهای ملی، فرهنگی، زبانی، مذهبی، انسانی و تاریخی قوم خویش و جامعه ای که بدان تعلق دارند متحمل رنج ها، آزارها، آوارگی ها، آسیب ها و صدمات فراوانی گردیده اند.
عالیجناب،
همانگونه که مطلعید، سرزمین به هم پیوسته مردم کرد در چند سده گذشته بر مبنای منافع استعمارگران تقسیم شد و امروز تنها یک چهارم از جمعیت ۳۵ میلیون نفری و سرزمین چهارصد هزار کیلومتری محل سکونت شان در چارچوب مرزهای ایران باقی مانده است. مردم کردستان ایران که امروز در استان های ایلام، کرمانشاه، کردستان، آذربایجان غربی و بخش هایی از استان های همدان و لرستان در غرب کشور، استان خراسان شمالی و بخش هایی از شمال خراسان رضوی در شرق ایران زندگی می کنند نه تنها از حقوق ملی، فرهنگی و زبانی خود محرومند و از هیچگونه حقوق سیاسی و حمایت رسمی، حقوقی و قانونی برخوردار نمی باشند، بلکه به عنوان مردمی به حاشیه رانده شده از حق مشارکت در اداره امور سیاسی، تصمیم گیری، اجرایی، قانونگذاری و اداری و قضایی کنار گذاشته شده اند. این مردم که به نسبت جمعیت شان از قدرت و ثروت و منابع و بودجه و امکانات بهره مند نیستند و با عدم امکان برخورداری عادلانه از حق رشد و توسعه و پیشرفت اقتصادی، اجتماعی، فرهنگی و زیستی عقب نگه داشته شده اند، با انواع ستم ها و تبعیض های حقوقی، سیاسی، اجتماعی، اقتصادی و فرهنگی نیز مواجه می باشند.
عالیجناب،
انکار واقعیت وجودی موجودیت و هویت ملی و فرهنگی و تاریخی مردم کرد به عنوان یک ملیت و نفی و پایمالی حقوق سیاسی و فرهنگی و اجتماعی و اقتصادی برگرفته از وجدان حقوقی بشر این جامعه که از حقوق اساسی جوامع انسانی است، صدمات روحی و روانی و فیزیکی فراوانی به آحاد مردم کرد وارد آورده و این ملت را به رنج دیده ترین مردم منطقه تبدیل نموده است.
عالیجناب،
آزاد ساختن مردم کرد از رنج و تبعیض و ستم و رسمیت بخشیدن به موجودیت و هویت ملی- قومی و فرهنگی و زبانی این مردم و فراهم آوردن امکان برخورداری از حق تعیین سرنوشت که از حقوق سیاسی و اساسی آنها و به عنوان حقوقی جداناپذیر از حقوق بشر از وظایف دولت است و دولتی را بعنوان دولت طرف میثاق های بین المللی حقوق بشر، حقوق مدنی و سیاسی و حقوق اقتصادی و اجتماعی و فرهنگی که بر حق تعیین سرنوشت و حق خودمختاری خلق ها و ملت ها تاکید دارند، مکلف گردیده به اینکه تحقق خودمختاری اقوام و ملل را تسهیل و احترام به این حق را طبق منشور ملل متحد رعایت کند.
سازمان دفاع از حقوق بشر کردستان از جنابعالی به عنوان عالی ترین مرجع و مقام جمهوری اسلامی ایران که هم اینک در آستانه عزیمت به استان کردستان هستید، درخواست می نماید تا با توجه به مراتب فوق و با عنایت به مسئولیت های قانونی، اخلاقی و وجدان حقوقی و انسانی جنابعالی و توجه به خواسته های ذیل تمهیداتی اساسی برای پایان بخشی به رنج و آلام و بی حقوقی مردم کردستان اندیشیده شود:
۱. به سیاست «در حاشیه قرار دادن اجباری مردم کرد» و رفتارهای تبعیض آمیز حقوقی، سیاسی، اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی علیه این مردم پایان داده شود.
۲. با اعلام عفو عمومی در کردستان و آزاد نمودن زندانیان سیاسی وجدانی و دعوت از افراد و گروه های مخالف کرد برای بازگشت به موطن خود، صلح و آشتی و آرامش در مناطق کردنشین برقرار گردد.
۳. به موجودیت و هویت ملی- قومی و فرهنگی و زبانی ملیت کرد در ایران رسمیت قانونی داده شده و اداره امور محلی و منطقه ای شامل امورسیاسی، فرهنگی، اجتماعی و اقتصادی منطقه به مردم کرد واگذار شود.
۴. برای جبران توسعه نیافتگی اقتصادی، عمرانی ،صنعتی و عقب ماندگی مناطق کردنشین، تمهیدات ضرور در نظرگرفته شده و سهم مشارکت مردم کرد نیز نسبت به جمعیت شان در اداره امور کشور و دولت مرکزی تضمین و تامین گردد.
سازمان دفاع از حقوق بشرکردستان
تهران: ٢١ اردیبهشت ١۳٨(١١مه٢٠٠٩)
