در آستانه سال نو تعدادی از فعالان کارگری و اجتماعی دستگیر شده و به زندان ها برده شدند. سعید یوزی از فعالان قدیم کارگری و عضو انجمن صنفی کارگران ساختمانی شهرستان کامیاران و شورای نمایندگان کمیته پیگیری ایجاد تشکل های کارگری ایران در ابتدای سال جدید دستگیر و به زندان سنندج منتقل شد. در اسفند ماه نیز پیام شکیبا، فعال دانشجویی از محل کارش در کارخانه به زندان منتقل شد. همچنین محمدرضا آهنگر عضو انجمن کارگران ساختمان شهرستان کامیاران نیز در اسفند ماه بازداشت شد. تا به حال هیچ گونه اتهامی از جانب نیروهای امنیتی برای نامبردگان اعلام نشده است.
اینان به خیل زندانیان سیاسی دیگر پیوستند که برخی از آنان سالهاست عید را در زندان می گذرانند. بهنام ابراهیم زاده از اعضای کمیته پیگیری ایجاد تشکل های کارگری ایران، اسماعیل عبدی از اعضای کانون صنفی معلمان، عبدالفتاح سلطانی وکیل زندانی، سعید شیرزاد فعال حقوق کودک، خبات دهدار از فعالان تشکل سراسری، امیر امیرقلی، آرش صادقی، گلرخ ابراهیمی ایرایی، مریم اکبری منفرد و … نیز از مرخصی عید محروم ماندند و عید را در زندان سپری کردند.
دستگیری های خودسرانه فعالان کارگری و اجتماعی به اتهام های واهی به امری عادی برای نیروهای امنیتی تبدیل شده است و آنان خود را موظف به پاسخ گوئی به هیچ کس نمی دانند. این دستگیری ها در آستانه سال نو همراه با تحمیل دستمزدهای چندین برابر کمتر از خط فقر به کارگران و زحمتکشان بیانگر همان بن بست بدون چاره ای است که مقامات گمان می کنند با ایجاد جو رعب و وحشت می توان از اعتراضات کارگران و زحمتکشان جلوگیری کرد.
ما خواستار آزادی بی قید و شرط کارگران زندانی و سایر زندانیان سیاسی هستیم و بار دیگر هشدار می دهیم که این بگیرو ببندها نه تنها مشکلات اقتصادی و اجتماعی گریبانگیر این سیستم ضدکارگری را حل نخواهد کرد، بلکه اعتراضات هر روزه کارگران و زحمتکشان را گسترده تر خواهد کرد.
