مقدمە
شروع دوبارە جنگ در ترکیە میان پ کا کا و دولت ترکیە بە رهبری حزب عدالت و توسعە، پیش از آنکە شروع دورە جدیدی از جنگی سی سالە باشد، عبارت است از ناکام گذاشتن روند دمکراتیک حل مسئلە کرد کە با راەیافتن حزب دمکراتیک خلقها با هشتاد نمایندە بە پارلمان ترکیە، آن را وارد فاز جدیدی کرد کە کاملا متمایز از دورە ماقبل خود بود. بنابراین اگر تاسفی وجود داشتە باشد، کە البتە وجود دارد، تاسف است از تلاش نیروهای مدعی دمکراسی در ناکام گذاشتن حل مسالمت آمیز مسئلە کرد کە در صورت پیشبرد آن می توانست تاثیر بسیار مثبتی بطورکلی در تمام منطقە در تثبیت روندهای دمکراتیک و مسالمت آمیز داشتە باشد.
حرکت جدید و دو موضوع عمدە
با حرکت جدید حزب دولت اردوغان علیە پ کا کا، بطور عمدە دو موضوع می تواند برجستە شود: اول اینکە چنین بە نظر می رسد کە تغییر در نگاە اردوغان در رابطە با مسئلە کرد و بویژە پ کا کا، از همان اوائل یک تغییر تاکتیکی بود و نە ماهوی، دوم اینکە کردها و یا رای آنها برای حزب اردوغان تنها یک وسیلە بود، و نە هدف. موضوع را بیشتر می شکافم:
مورد اول، در اسناد ویکیلیکس موجود است کە آمریکا در هماهنگی با ترکیە درصدد تضعیف پ کا کا بودە و هست، و اردوغان پروژە تضعیف پ کا کا را از طریق بارزانی میسر دانستە است، و نیز در این سند آمدە است کە طالبانی گفتە تنفر بارزانی از پ کا کا حد و مرز ندارد. اگر این سند را مبنا قرار دهیم، متوجە می شویم کە سیاست نزدیکی ترکیە بە حزب دمکرات کردستان عراق (یکی از دلایل عمدە) استفادە از این حزب برای تضعیف پ کا کا بودە است، سیاستی کە بناچار می بایست ظاهرا بنوعی با امر پیشبرد صلح و مذاکرە با پ کا کا نیز همدم می شد تا بتوان کار را پیش برد.
مورد دوم، می توان گفت کە اردوغان تصور می کرد کە با جلب توجە کردها از طریق پیشبرد تاکتیکی امر صلح، رای آنها را اگر نە برای همیشە، اما برای یک مدت طولانی پشت سر خود داشتە باشد و بدین ترتیب اکثریت رای ها را در مقابل احزاب و نیروهای رقیب در انتخاباتهای متعدد ترکیە ضمانت کند، و البتە رای کردها بە حزب عدالت و توسعە در مقاطعی ضمانت شد.
تحول در سمت و سوی رای کردها
اما انتخابات اخیر ترکیە نشان داد کە با تغییر نقشە سیاسی و ظهور احزاب جدید دمکراتیک کە نگاە جدی بە قضیە اقلیتها دارند، رای ها و بویژە رای کردهای ترکیە می تواند بشدت متغیر گشتە و متوجە احزاب و جریانات دیگری بشود، و آنچە در انتخابات اخیر روی داد دقیقا همین مسئلە بود. در واقع حزب اردوغان با از دست دادن رای کردها متوجە شد کە اگر وی برخوردی تاکتیکی را با کردها بە پیش بردە است دقیقا کردها نیز از همین برخورد تاکتیکی در رابطە با حزب عدالت و توسعە بهرەبردەاند. امری کە بشدت اردوغان و همپالگی هایش را آزردە و برآشفتە کرد.
انتقام اردوغان
چنانکە رهبر حزب دمکراتیک خلقها آقای دمیرتاش بدان اشارە کردە است اردوغان با حرکت جنگی خود در واقع درصدد انتقام گیری از حزب دمکراتیک خلقها و بە شکست کشانیدن نتیجە دمکراتیک انتخابات اخیر ترکیە است. در واقع با این حرکت اردوغان می خواهد بگوید او تا آنجا با با مسئلە کردها بشیوە تاکتیکی هماهنگی می کند کە رای آنها بە صندوقهای حزب مطبوع وی ریختە شوند، وگرنە او هر لحظە آمادە است کە در صورت تغییر این رویە، روند رویدادها و تحولات را دوبارە بە نقطە صفر برگرداند و حالت جنگی را بیشتر از روندهای دمکراتیک بنفع خود ببیند.
انتقام شمشیری دو لب
البتە شاید ترکیە هنوز ظرفیت آن را داشتە باشد کە همانند سابق بە حالت جنگی برگردد، و آن را تا مدتی ادامە دهد، اما در شکست تعمیق روندهای دمکراتیک، قبل از هر چیز حزب اردوغان است کە شکست می خورد، زیرا کە رشد و ارتقای آن در گذشتە مدیون همین تعمیق روندهای دمکراتیک در ترکیە بود. پس اگر شکستی باشد، شکست قبل از همە مال حزب عدالت و توسعە خواهد بود و بعد در مرحلە دوم مال کردها.
خوب است آقای اردوغان بە این امر توجە کردە و یکبار برای همیشە این مسئلە را درک کند کە در دمکراسی جایگاهها می توانند تغییر کنند و بە همین منوال هم جایگاە و موقعیت احزاب. اما این بە هیچ وجە بە معنای شکست هیچ جناح واقعا دمکراتی نیست اگر بشیوە پرنسیپی بە دمکراسی بیاندیشد و عمل کند.
پس دمکرات نباشیم تا آنجائی کە مردم بە ما رای می دهند و رای ما ضمانت شدە است، دمکرات نیز باشیم آنجائی کە بە ما رای هم نمی دهند.
