احزاب سیاسی به طور معمول هر چند سال یکبار کنگره تشکیل می دهند. در کنگره مسئولین، نمایندگان کنگره و میهمانان سخنرانی و اظهار نظر می کنند، عملکرد حزب در فاصله بین دو کنگره مورد بحث و بررسی قرار می گیرد، از قبل یا در جریان کنگره کمیسیون های مختلف برای مسائل سیاسی، برنامه ای و تشکیلاتی انتخاب می شود و سرانجام سند سیاسی و یا قطعنامه سیاسی تصویب و انتشار می یابد.
«بسیج» همانند احزاب سیاسی دومین مجمع عالی خود را در روزهای ۲۵ و ۲۶ آذر در شهر مشهد برگزار کرد. به نوشته رسانه ها، بسیج از یکسال پیش “با بهره مندی از همفکری هزاران متخصص بسیجی از همه اقشار و در تمامی رشته ها و تخصص ها، در قالب یک اتاق فکر منسجم و بزرگ ملی با ۱۷ کمیسیون تخصصی مسائل کشور را بررسی کرده اند”. مسائل سیاسی، علمی، فرهنگی، اجتماعی، ورزشی و اقتصادی … موضوعات مورد بررسی و تحلیل کمیسیون‌ها بودند.
در این مجمع هم فرماندهان سپاه شرکت داشتند و هم چهره های شاخص راست افراطی. محمدعلی جعفری فرمانده سپاه، حسین سلامی، جانشین فرمانده سپاه پاسداران، سید‌احمد علم‌الهدی امام جمعه مشهد، محمدرضا نقدی رئیس سازمان بسیج، غلامعلی حدادعادل عضو شورای عالی انقلاب فرهنگی، اسماعیل کوثری و کریمی قدوسی نمایندگان راست افراطی در مجلس، حسین شریعتمداری چهره شاخص راست افراطی، حسین‌طلا، محمد سلیمانی، زاهدی، لاله افتخاری و رحماندوست اعضاء جبهه پایداری و از نزدیکان مصباح یزدی و طریقت منفرد، محمدعلی رامین، کامران دانشجو، سیدمحمد حسینی و حمیدرضا حاج‌بابایی از افراد نزدیک محمود احمدی نژاد در مجمع عالی بسیج حضور داشتند و برخی از آن ها در طی دو روز سخنرانی کردند. در این مجمع نماینده ای از اصول گرایان میانه رو، اعتدالیون و اصلاح طلبان حضور نداشت. ترکیب شرکت کنندگان در دومین مجمع عالی بسیج، پیوند نزدیک سپاه و بسیج و راست افراطی را به نمایش گذاشت.
مجمع عالی بسیج همانند احزاب سیاسی دارای قطعنامه سیاسی بود. با توجه به اینکه مجمع در آستانه انتخابات برگزار شده بود، مجمع در قطعنامه‌اش پیام اصلی خود را در رابطه با انتخابات صادر کرد. قطعنامه از شورای نگهبان خواست که با توجه به اهمیت انتخابات مجلس خبرگان رهبری و مجلس شورای اسلامی، در برخورد با بررسی صلاحیت نامزد‌ها، با «شجاعت» و «قاطعیت» اقدام کنند. مجمع عالی بسیج هم چنین تائید صلاحیت نامزد‌ها را «حق الناس» دانست و از شورای نگهبان خواست که از تائید صلاحیت افراد فاقد صلاحیت، به هر «دلیل و مصلحتی» خودداری کند.
«بسیج» هم عملکرد نظامی دارد و هم سیاسی، امنیتی، اقتصادی، فرهنگی و رسانه ای. بسیج به عنوان ارگان نظامی دارای ۲۵۰۰ گردان با نام گردان های عاشورا و الزهرا در سطح کشور است. این گردان ها دو ماموریت دارند: اول. جنگ شهری در صورت حملات نظامی کشورهای دیگر دوم. سرکوب شورشهای شهری و حرکات اعتراضی. این گردان ها در سرکوب جنبش سبز نقش مهمی داشتند. بسیج به عنوان نهاد غیرنظامی دارای تشکیلات گسترده در سطح کشور است. از جمله: بسیج دانشجویی، بسیج دانش‌آموزی، بسیج ورزش و تربیت بدنی، بسیج خواهران، بسیج جامعه پزشکی، بسیج اساتید، بسیج ادارات، بسیج علمی، بسیج جامعه مهندسین، بسیج هنرمندان، بسیج فرهنگیان، بسیج حقوقدانان و وکلا، بسیج اصناف، بسیج کارگری، بسیج عشایر و بسیج طلاب.
اما «بسیج» یک عملکرد شاخص دارد. عملکرد حزبی که به حزب پادگانی مشهور شده است. در کشوری که حزبیت توسط حکومت و روحانیت مورد لعن و نفرین است، حزب پادگانی گسترده ترین تشکیلات و پرشمارترین عضو را دارد. «استخوان‌بندی» اصلی حزب پادگانی، کادرهای ثابت و استخدام شده بسیج‌اند. آن ها جدا از وظائف نظامی، وظیفه دیگری نیز دارند. این وظیفه عبارتست از بوجود آوردن حلقه های چند نفره در محله های شهرها، ادارات، دانشگاه ها و … یعنی هر عضو ثابت بسیج باید در محل زندگی، محل کار یا تحصیل، حلقه ای را در اطراف خود جمع کند. حلقه می تواند ۵ یا ۱۰ نفر بیشتر یا کمتر باشد. افرادی که دراین حلقه ها جذب شده اند مانند کادرهای وابسته به مرکز بسیج حقوق بگیر نیستند، اما بدلیل همین وابستگی می توانند از امتیازهائی مثل راه یافتن به دانشگاه ها، استخدام در ادارات، گرفتن سهمیه مواد غذائی، سفر به مراکز مذهبی و زیارتی و حتی رفتن به شهرهای مذهبی عراق مانند کربلا و نجف و مکه درعربستان سعودی بهره مند شوند. در حقیقت این وابستگی به آنها امکان میدهد تا سهم اندکی از قدرت و امکانات را در جمهوری اسلامی داشته باشند. آن ها آماده انجام ماموریت هائی هستند که از طرف سران حلقه های بسیج به آنها احاله می شود. این ماموریت ها نیز عمدتا از کانون مرکزی و رهبری بسیج ابلاغ می شود. با این ساختار بسیج قادر می شود موقع ضرور این نیرو را به حرکت درآورد. مساجد در ساختار بسیج نقش مهمی دارند. هم به عنوان دفتر و هم محل تجمع و هماهنگی. خامنه ای به این رابطه وقوف دارد. او همواره بر ضرورت گسترش مسجدسازی در مجتمع های مسکونی، مراکز اداری و حتی برخی ایستگاه های مترو تاکید دارد. این امر به معنی گسترش مراکز و پایگاه های استقرار هسته های مرکزی حزب پادگانی است.
از جمله ماموریت هائی که به حزب پادگانی محول می شود، شرکت سازمان یافته در انتخابات و دادن رای به کاندیداهائی است که از کانون رهبری این حزب معرفی می شوند. کانونی که با کانون مرکزی سپاه پاسداران و یک پله بالاتر، به مرکز قدرت یعنی بیت خامنه ای وصل است. اگر سازمان منسجم و کادرهای حقوق بگیر این حزب را ۳۰۰ هزار نفر فرض کنیم که هر یک از آن ها موظف به ابلاغ این نظر به ۵ نفر از اعضای حلقه های مرتبط با خود باشند و هر یک از آن ها ۴ عضو خانواده خود را برای دادن رای به کاندیدای مورد تائید مرکز بسیج به پای صندوق های رای بیآورند، آنگاه با چند میلیون آرای سازمان یافته روبرو هستیم. مورد مشخص عملکرد حزب پادگانی به انتخابات ریاست جمهوری سال های ۱۳۸۴ و ۱۳۸۸ برمی گردد که “پیروزی” احمدی نژاد را مسجل کرد.
به نظر می رسد که تشکیل دومین مجمع عالی حزب پادگانی با برگزاری انتخابات مجلس شورا و مجلس خبرگان مرتبط است. به ویژه اینکه انتخابات مجلس خبرگان در این دوره از حساسیت برخوردار است و جریان حاکم از حضور رقبای خود در انتخابات و تبدیل شده انتخابات به رای عدم اعتماد به کاندیداهای خود واهمه دارد.
