روزخوش!
بازگشت به تشکیلات
رفقای گرامی!
در پی مسائلی که با کمیسیون اسناد پایه‌ای منتخب کنگرهٴ دهم، پس از آن با کنگرهٴ یازدهم و سپس با شورای مرکزی یازدهم پیش آمد، در تاریخ ۲۸ شهریور ۱۳۸۸ در رسانهٴ داخلی و سپس در تاریخ ۲۵ مهر ۱۳۸۸ با انتشار نامه‌ای سرگشاده اعلام کناره‌گیری از تشکیلات نمودم. در چهل ماههٴ پس از آن رسیگی به این مسائل از سوی نهادهای سازمان هیچگاه قطع نشد. شورای مرکزی یازدهم و کمیسیون برگزیدهٴ آن، کنگرهٴ دوازدهم، شورای مرکزی دوازدهم و کمیسیون برگزیدهٴ آن، موضوع را پی گرفتند و در پایان درستی موضوع اعتراض مرا تایید کردند، من نیز کناره‌گیری‌ام را پس گرفتم و از یک ماه پیش از برگزاری کنگرهٴ سیزدهم ارتباط تشکیلاتی برقرار شد. من، همانگونه که کناره‌گیری‌ام را اعلام بیرونی کرده بودم، موظف بودم برگشتم را نیز بلافاصله بیرونی اعلام کنم، ولی چون در آستانهٴ برگزاری کنگره بودیم، تاریخ اعلام بیرونی را به احترام کنگره به پس از برگزاری کنگره واگذاشتم. رفقا مایل‌ام با سربلندی بگویم کاری که در ۴۰ ماه گذشته در تشکیلات برای رسیدگی به اعتراض‌های من و رفیق بیژن صورت گرفت و ظرفیت بسیار بالایی که سازمان در این مورد نشان داد، به گمان من بی‌نظیر و شایستهٴ احترام بسیار است.
در وقت باقی مانده مایل‌ام به دو موضوع بسیار مهم اشاره کنم.
وحدت چپ
یک موضوع بسیار مهم موضوع وحدت چپ است که در دستور کار کنگره قرار دارد. بر این باورم که وحدتی که از بالا پیش برود و سپس به توجیه آن در پایهٴ اجتماعی کوشیده شود، به دوری سازمان‌های سیاسی دخیل در آن از پایهٴ اجتماعی‌اشان می‌انجامد. چنین وحدتی نه تنها پایهٴ اجتماعی چپ را گسترش نمی‌دهد بلکه پایهٴ اجتماعی موجود آن را نیز از دورش می‌پراکند. به گمان من وحدتی درست است و به پرتوان‌تر و نیرومندتر شدن چپ یاری می‌رساند که هر سازمان سیاسی همراه با پایهٴ اجتماعی خود در فرایند آن شرکت کند و خودِ پایهٴ اجتماعی در روند وحدت کاملا دخیل باشد. از آنجایی که روند وحدتی که اکنون طی می‌شود را این‌گونه نمی‌بینم، به قظعنامهٴ پیشنهادی وحدت در این کنگره رای منفی دادم.
بحران و انتخابات
موضوع آخر و بسیار مهمتر. رفقا سازمان در فعالیت نزدیک به نیم سده‌ای خود، کارهای درست و نادرست زیاد داشته، ولی هرگاه در تصمیم‌گیری شجاعت به خرج داده بیشتر تاثیرگذار بوده است. در شرایط کنونی، که بحران همه‌جانبه‌ای میهن‌مان را فراگرفته و در آستانهٴ انتخابات ریاست جمهوری قرار داریم، هنگامی است که باید در تصمیم‌گیری شجاعت به خرج دهیم اگرچه به دنباله‌روی متهم شویم. من نگران آنم که، همانند سوریه، به جایی برسیم که با هیچ تدبیری نشود میهن را نجات داد. پراهمیت‌ترین موضوع برای ما منافع ملی است و باید در راه این منافع شجاعانه تصمیم گرفت.
با آرزوی موفقیت برای کنگره
احمد فرهادی
شنبه ۳۰ فروردین ۱۳۹۲
توضیح: این سخنان در سه دقیقه و نیم، وقتی که در کنگره در اختیار داشتم ایراد شده است. در کنگره‌های سازمان، زیر عنوان «سخنان پیش از دستور»، زمان معینی برای بیان آزاد نظرات حاضران در نشست، اعم از عضو یا مهمان، اختصاص می‌یابد. در کنگرهٴ سیزدهم، به دلیل این‌که تعداد زیادی داوطلب ایراد «سخنان پیش از دستور» بودند، زمانی که در اختیار هر سخنران قرار گرفت سه دقیقه و نیم بود. گرچه هیچ لزومی برای این‌که «سخنان پیش از دستور» در چارچوب موضوعات در دستور کنگره باشند وجود ندارد، نتوانستم از دو موضوع بسیار مهمی که در کنگره مطرح بود، یعنی اتخاذ سیاست در مورد انتخابات دو ماه بعد ریاست جمهوری و وحدت چپ، بگذرم و همهٴ مدت کوتاهی را که در اختیار داشتم صرف موضوع برگشتم به تشکیلات کنم. از این‌رو پرداختن به موضوعات نامهٴ سرگشادهٴ ۲۵ مهر ۱۳۸۸ را به فرصتی دیگر واگذاشتم.
