بنزین شبانه سهمیه بندی شد و موجی از مخالفت ها و اعتراض مردم را برانگیخت. وزارت نفت طی اطلاعیه ای اعلام کرد که بنزین از ساعت ۲۴ روز سه شنبه سهمیه بندی می شود. این خبر بطور ناگهانی و غافلگیر کننده از جانب رسانه ها به اطلاع مردم رسید و بدنبال آن صاحبان خودروها برای تهیه و ذخیره سازی بنزین به پمپ بنزین ها هجوم آوردند و براثر آن، صف های طولانی در مقابل جایگاههای سوخت بسته شد و تهران و برخی شهرها به صحنه درگیری مردم با نیروهای انتظامی تبدیل گردیدﻧد.
در تهران ۱۷ جایگاه بنزین به آتش کشیده شدﻧد، شیشه برخی مغازه ها، بانکها و فروشگاهها شکسته شد. سنگ پرانی بین مردم و نیروهای انتظامی و بسیج تا پاسی از شب ادامه پیدا کرد. مامورین در این درگیری ۸۰ نفر را دستگیر کردند. در یاسوج نیز صدها نفر از مردم این شهر در اعتراض به سهمیه بندی بنزین دست به تظاهرات زده و به پمپ بنزین مرکزی شهر، بانک رفاه و ملت حمله برده و با نیروهای انتظامی درگیر شدند. در عین حال خبرگزاری ایسنا گزارش داد که بسیاری از رانندگان آژانس ها اعلام کرده اند که تا روشن شدن تکلیف بنزین سهمیه ای خود، کار نمی کنند.
بنزین یکی از معضلات جدی جامعه ما است. در طی دو دهه گذشته افزایش صنایع خودروسازی و عدم سرمایه گذاری ضرور برای توسعه پالایشگاههای کشور، رشد ده صدی سالانه مصرف بنزین، ضعف ناوگان حمل و نقل عمومی، استفاده بیش از حد استاندارد از خودروهای قدیمی و با مصرف سوخت بالا، کیفیت پائین و مصرف بالای خودروهای تولیدی و حجم روزافزون یارانه های بنزین بر ابعاد این معضل افزوده است.
در کشور ما قیمت بنزین نسبت به هزینه تولید آن پائین بوده و شاخص سرانه مصرف فوق العاده بالا است. به جهت ناتوانی پالایشگاههای کشور از انجام تصفیه به میزان مصرف داخلی، سالانه میلیاردها دلار از درآمدهای کشور صرف وارد کردن بنزین برای مصارف داخلی می شود. بعلاوه تفاوت قیمت بنزین در ایران و کشورهای همسایه موجب شده است که باندهای قاچاق که به ارگانهای امنیتی ـ نظامی و برخی نهادهای دیگر متصل هستند به قاچاق بنزین دست زده و پولهای کلانی به جیب بزنند.
از سوی دیگر مسئله بنزین با زندگی بخشی از مردم ما بویژه گروههای کم درآمد جامعه از جمله معلمان و کارمندان پیوند خورده است. بنزین در حقیقت بمثابه یارانه غیرمستقیم برای اقشار کم درآمد جامعه است.
حل معضل بنزین نیازمند برنامه سنجیده و همه جانبه در مورد نظام تامین سوخت کشور، وسائل حمل و نقل عمومی، گسترش پالایشگاههای کشور، مبارزه با باندهای قاچاق، میزان تولیدات خودرو و مهمتر از همه اتخاذ تدابیر ضرور برای جبران آسیب هائی است که براثر سهمیه بندی و یا افزایش قیمت بنزین به گروههای کم درآمد وارد می شود.
اما دولت احمدی بدون توجه به این الزامات و بدون کار کارشناسانه و برنامه ریزی، بدون آمادگی و اطلاع بموقع به مردم بطور غافلگیرانه دست به سهمیه بنزین زد. اعلام سهمیه بندی بنزین بدون آمادگی و برنامه ریزی، واکنش به تصمیم کنگره امریکا مبنی بر جلوگیری از فروش بنزین به ایران و خنثی کردن فشار تحریم های اقتصادی شورای امنیت سازمان ملل متحد بود. تحریم هائی که از پافشاری جمهوری اسلامی بر غنی سازی اورانیوم ریشه می گیرﻧد.
مردم ایران !
دولت احمدی نژاد با وعده آوردن پول نفت بر سر سفره مردم سر کار آمد و توانست نظر مساعد بخشی از اقشار کم درآمد جامعه را جلب کند. ولی در طی دو سال نه تنها وعده های انتخاباتی او تحقق نیافت، بلکه ابعاد فقر در جامعه ما بیش از پیش گسترش یافت، شکاف طبقاتی عمیق تر گردید و گروههای بیشتری از جامعه بسوی لایه های پائین جامعه رانده شدند. اکنون دولت احمدی نژاد بدون اینکه برای گروههایِی از جامعه که تامین تمام و یا بخشی از معاش آنها در ارتباط با بنزین است (همانند معلمان و کارمندان دولت که برای گذران زندگی به مسافرکشی هستند) تدبیری اتخاذ کند، دست به سهمیه بندی بنزین زده است. بدون اقداماﺕ جبرانی، اجرای سهمیه بندی بنزین و یا افزایش قیمت آن به فلاکت باز هم بیشتر اقشار پائین و متوسط جامعه منجر خواهد گشت.
ما نسبت به سیاست و عملکرد دولت احمدی نژاد در زمینه سهمیه بندی بنزین معترضیم و از شما مردم میخواهیم صدای اعتراض خود را نسبت به عملکرد آن بلند کنید.
هیئت سیاسی ـ اجرائی سازمان فدائیان خلق ایران (اکثریت)
۲۸ ماه ژوئن ۲۰۰۷
