برای گل خاطره ها
سپندگان
سپندگان خوشا کنون
که صد گیاه آ رزو
در ان شکفته می شود
به دشت لاله گون ما
گیاه تلخ دیر پای اگر که رسته بود
هزار گل چو بشکفد به باغ
امید در دلان بی قرار
که سالهاست
به شوق وصلت بهار می تپند
کنون شراره می کشد.
و آتش اش به راه شب روان
هزار غنچه آتش امید می دمد.
اگر به بوستان مهر شب وزید
سحرگهان در این سپندگان
به گرمی دلان این تبار عاشقان
امید زندگی کنون،
سرود رودبار واژه های صبح بر زبان ماست.
به کام عاشقان خوشا
سحرگهان راستین،
به برفراز طرفه رهگذار ما
شبان شکفته می شود
خوشا گشوده راه ها
به گامتان سحرگهان
به راه زندگی
در این سپندگان
زشوق رویش بهار
هزارگل به پیش پایتان شکفته می شود.
