تظاهرات طغیان‌گونه اهالی عرب اهواز به نظامی‌شدن این شهر و شهرهای اطراف آن توسط حکومت منجر گردیده و تلفات جانی و خسارات مالی در پی داشته است. براساس برخی اخبار، عده ای در این حادثه خونین کشته شده‌اند، دهها نفر زخمی گردیده و بیش از یکصد نفر به زندان افتاده‌اند. مقامات جمهوری اسلامی اعلام کرده‌اند که با عاملان این تظاهرات برخورد سختی خواهند کرد.
انگیزۀ بروز این حوادث، انتشار یک نامه به رئیس جمهور از سوی مشاور او اعلام شده که در آن بر لزوم تغییر ترکیب جمعیتی خوزستان به ضرر اعراب ساکن این استان تأکید به عمل آمده است. مقامات محلی و مرکزی جمهوری اسلامی، اما وجود چنین نامه‌ای را تکذیب می کنند و علت این وقایع را توطئه جریان‌های قومی افراطی عرب در خارج از کشور دانسته و تشدید اعتراض و تبدیل آن به طغیان را به تحریکات برون مرزی برخی کشورهای عربی نسبت می دهند. آنها اهواز و شهرهای اطراف را به قرق‌گاه نظامی و امنیتی بدل کرده‌اند و چماق سرکوب را علیه مردم به خشم آمده عرب به کار گرفته‌اند.
اگرچه برای شناخت دقیق واقعه اخیر هنوز هم اطلاعات کافی در دست نیست، اما برای داوری عمومی پیرامون این حادثه و ریشه‌یابی آن، مسائل آن اندازه روشن هستند که به منتظرماندن برای وقوف به چند و چون موضوع نیازاحساس نشود. برای سازمان ما که زمینه و بستر اصلی چنین وقایعی را انباشت مطالبات پاسخ‌نیافته ملی و تداوم تبعیض و تحقیر ملی می‌داند، وقوع چنین حادثه‌های نگران‌کننده و دل‌آزار تا آنجا قابل پیش‌بینی بوده و است که درست سه‌ماه پیش، در بیانیه خود پیرامون مسئله ملی در کشور، در رابطه با موضوع مشخص عرب‌های ایران تصریح کرد:
” موضوع نگران‌کننده در این رابطه، فعال‌شدن مجدد نقار تاریخی بین عرب و غیرعرب است که، در هردو سوی نقار اعمال نیرو می کند. عمل‌کرد گرایش رو به رشد ایران‌گرائی به‌مثابه واکنشی دربرابر اسلام‌گرائی رژیم، در وجه ارتجاعی خود به عرب‌ستیزی می رسد و متقابلاً در میان ملی‌گرایان عرب، ” عجم ” دشمنی را تقویت می کند.”
اکنون نیز ما دگرباره و این‌بار در پی وقایع تأسف‌بار اخیر می گوییم که موضوع مرکزی و اصلی، تبعیض و تحقیر ملی است که اعراب خوزستان از آن رنج می‌برند. همان تبعیض و تحقیری که، دیگر ملیت‌های تحت تبعیض ملی در کشورمان را آزار می دهد. مسئله، وجود زمینه و پیش‌زمینه برای اعتراضات ملی در کشور و تبدیل آنها به شورش‌های ملی است. موضوع این‌است که مطالبات دموکراتیک ملی ملیت‌های غیرفارس کشور ما نه تنها پاسخ نمی یابند، بلکه از سوی جمهوری اسلامی که مخالف آزادی و دموکراسی برای همه شهروندان کشور است، به شکل مضاعف مورد سرکوب قرار می‌گیرند. در این رابطه، جمهوری اسلامی متأسفانه همه آنانی را نیز با خود دارد که وجود ستم‌ملی در کشور را انکار کرده و چندگانگی قومی و ملی کشورمان را نفی می کنند و یا موضوع تفاوت‌های ملی بین ملیت‌های ایرانی در عین‌حال عمیقاً درهم‌تنیده و هم‌تاریخ را به سطح تفاوت‌های فرهنگی تنزل می دهند .. منشاء نگاه تجزیه‌طلبانه به مطالبات عادلانه ملی، در واقع جمهوری اسلامی و همه آنانی هستند که ناخواسته در کنار سرکوب‌گری ملی آن قرار می‌گیرند. چنین نگاه‌ها و برخوردهائی ، متاسفانه زمینه را برای آنکه مطالبات دموکراتیک بخواهد این
جا و آنجا شکل افراطی به خود بگیرند و یا در سمت جدایی‌خواهی بیفتند، فراهم می آورند. موضوع اصلاً این نیست که فلان و یا بهمان جریان سیاسی برون‌مرزی و یا این و آن دولت و کشور از مطالبات قومی و اعتراضات ملی در کشور ما بهره‌برداری می کنند. چنین بهره‌برداری‌هایی کاملاً واقعیت دارند و باز هم خواهد بود و حتی بیشتر و وسیع‌تر. حرف اما برسر آن‌است که مسئولیت اصلی در آماده‌سازی خوراک سیاسی برای مخالفان ایران واحد و دموکراتیک با کیست؟ این، رژیم جمهوری اسلامی است که قدرت را در اختیار دارد و هم اوست که رسماً و عملاً حامل نفاق و نقار ملی در کشور است.
حادثه تلخ اهواز بیان‌گر آن‌است که اگر وجود مسئله ملی در کشور ما پذیرفته نشود و اگر در برابر این مسئله، چشم‌انداز حل دموکراتیک گشوده نگردد، آنگاه امکان حل این معضل در چارچوب دموکراسی و به روش‌های دموکراتیک ضعیف‌تر خواهد شد. و این، هشداری است به همه آنانی که برای ایران، دموکراسی می‌خواهند. ما تکرار می کنیم که اگر این مهم است که مطالبه‌کنندگان خواست‌های ملی متقاعد شوند که آن ها با استقرار دموکراسی در ایران است که به خواست‌های خود می‌توانند برسند،اما به همان اندازه و حتی بیشتر این نیز اهمیت دارد که همه دموکراسی‌خواهان کشور دریابند که حل معضل ملی در ایران بخشی جدایی‌ناپذیر از دموکراسی است و بدون آن، دموکراسی در ایران بی‌معنی خواهد بود.
هیئت سیاسی – اجرایی سازمان فداییان خلق ایران (اکثریت)، در عین ابراز تاسف از حادثه پیش آمده، سیاست رژیم در سرکوب تظاهرکنندگان اهواز را محکوم کرده و خواستار آزادی بی‌درنگ بازداشت‌شدگان می باشد.
ما ضمن دفاع از خواست‌های دموکراتیک عرب‌های ایران و دیگر اقوام و ملیت‌های کشور مبنی بر تأمین برابر حقوقی همه مؤلفه‌های قومی و ملی تشکیل‌دهنده کشور، مخالفت خود با هرنوع حرکت جدایی‌خواهانه از سوی هر جریان ملی و قومی را اعلام می‌داریم. ما تأکید می کنیم که هنوز در کشور ما زمینه‌های بسیار نیرومندی برای حفظ وحدت ملی و حل دموکراتیک مسئله ملی در ایران واحد و دموکراتیک فراهم است و همه آنان‌که بر هدف دموکراسی و شیوه‌های دموکراتیک رسیدن به این هدف در ایران تأکید دارند موظف به پاسداری از این زمینه‌ها و نیز تقویت آنها هستند.
هیئت سیاسی – اجرایی سازمان فداییان خلق ایران (اکثریت)
۲۹ فروردین ماه ۱۳۸۴
