مصری ها به اهرام خود – و کانال سوئز افتخار می کنند. عبدالفتاح السیسی که پس از کودتا علیه محمد مرصی رییس جمهور اسلام گرا که بعد از بهار عربی به قدرت رسیده بود, در سال ۲۰۱۴- ۱۳۹۳ خورشیدی اقدام به ساختن یک راه آب دوم در منطقه سوئز نمود و بر امکان ترابری دریایی منطقه و درآمد کشور در حد چشمگیری افزود. عبدالفتاح السیسی با عینک آفتابی مشکی، لباس فرم با رنگ بژ و بر سینه اش که پر از مدال دیده می شد هنگام استقبال از سران کشورها و دولتها از سراسر جهان در کانال سوئز در آگوست ۲۰۱۵، روزی ویژه ای برای او ربود. پیش از چشم جهانیان، وی در مقام سکاندار بزرگ، اولین پروژه پرستیژ خود را و دومین راهروی کانال اپر آوازه سوئز را افتتاح کرد.
اکنون جهان دوباره به کانال سوئز نگاه می کند، کانال مدیترانه را با دریای سرخ متصل می کند و براساس اطلاعات مصر، سال گذشته ۱۸۸۲۹ کشتی عبور کرده است. دلیل آن: کشتی کانتینر دار “Ever Given” از روزها قبل راه آب را مسدود کرده است. صنعت لجستیک بین المللی با برنامه های اضطراری فعالیت می کند. این موضوع در شبکه های اجتماعی پرطرفدار است. حال گرچه محل انحراف کشتی، ارتباطی با راه آب دوم که السیسی آن را افتتاح کرده ندارد، اما در باره این مشکل در رسانه های مصر کمتر اشاره شده است.
گلوگاه اقتصاد جهانی: کانال سوئز, بیش از یک منبع درآمد:
در رسانه های وابسته به دولت مصر، از این حادثه کاملاً محتاطانه گزارش می شود. احتمالاً به این دلیل که کانال سوئز بیش از یک منبع درآمد برای مصریان است. تاریخ، این آبراه بین المللی را به نمادی تبدیل کرده است، نمادی که به معنای استقلال مصر، اراده مقاومت در برابر جهانیان و تداوم ارتباط بین المللی ۱۰۰ میلیون نفر است. کانال سوئز که توسط فردیناند دو لسپس فرانسوی برنامه ریزی شده بود، در سال ۱۸۶۹ به روی رفت و آمد کشتی ها باز شد. “جوزپه وردی” برای افتتاح آبراه بین المللی اپرا ساخت که یوهان ولفگانگ فون گوته و گوتفرید ویلهلم لایب نیتس آرزوی دیدار آن را داشتند.
مردم مصر چیزی برای احساس غرور و جشن و پایکوبی نداشتند. مدتها بود که از کانال سوئز، سهامداران شرکت های بیگانه Compagnie Universelle du Canal Maritime de Suez، کسب در آمد می کردند. سرمایه گذاران خصوصی فرانسه در میان آنها، پادشاهی انگلیس و واتیکان بودند. اما این قاعده در سال ۱۹۵۶ تغییر کرد.
جمال عبدالناصر در سال ۱۹۵۶- ۱۳۳۵ خورشیدی کانال سوئز را ملی کرد. او با این تصمیم عملا انگلیسی ها را از کشور بیرون کرد. نتیجه: بحران سوئز. از یک سو مصر، از سوی دیگر اتحادی بعید از انگلیس، فرانسه و اسرائیل بوجود آورد. از طرفی بحران سوئز آغاز قطعی پایان امپراتوری استعمار انگلیس بود. تحت فشار قدرتهای جدید جهانی ایالات متحده آمریکا و اتحاد جماهیر شوروی، این سه کشور انگلیس و فرانسه و اسرائیل مجبور به عقب نشینی شدند و سپس نخست وزیر انگلیس “آنتونی ادن” شغل خود را از دست داد. از طرف دیگر، جمال عبدالناصر رهبر جهان عرب شد.
یکشنبه ۸ فروردین ۲۰۲۱- ۲۸ مارس ۲۰۲۱
