۲۶ اسفند ۱۳۹۶
به پیشوازِ نوروزِ ۱۳۹۷
عیدِ نوروز به در میکوبد!
باز پر میکشد آرام آرام،
شوقِ دیدارِ بهار،
شوقِ دیدارِ شکوفاییها؛
در دلم میجوشد،
حسی از جنسِ بهار،
اضطرابی زیبا!
تا به تحویل رسیم،
روزها میگذرند،
بین دلتنگی و شوق!
آه ای عید چه رمزی داری،
که چنین چشم به راهیم ترا؟
که همه مردمِ ایران به رهت دوخته چشم؟
تاری از رشتۀ پیوستگیِ ملتِ ایرانی تو؟
پودی از حسِ وطن؟
جزئی از گوهرِ نایابِ وطن؟
پارهای از نفس و جانِ وطن؟
عیدِ نوروزِ کهن!
پاسبانِ وطنم،
ای نمادِ نوی و نو شدنِ همواره،
مقدمت باد عزیز!
عیدِ نوروز مبارک بادا!