معلمان زندانی را آزاد کنید!
١٣ مهر (۵ اکتبر) روز جهانی معلم است. “یونسکو” این روز را به عنوان روز جهانی معلم نام گذاری کرده است. در این روز دولت ها، جامعه مدنی، رسانه ها و خانواده ها از معلمان به خاطرنقش ارزندە ای کە در آموزش کودکان، نوجوانان و جوانان دارند، تجلیل و تقدیر می کنند و شأن و منزلت آن ها را پاس می دارند. در کشور ما به جای برگزاری روز معلم در ١٣ مهر، روز ترور مرتضی مطهری به عنوان روز معلم انتخاب شده است؛ انتخابی که مبین برخورد ایدئولوژیک جمهوری اسلامی به امر آموزش است.
جمهوری اسلامی نسبت به امر آموزش به شدت حساس است و برای اشاعه فرهنگ ارتجاعی در میان دانش آموزان، سرمایه گذاری سنگین کرده است. گردانندگان جمهوری اسلامی از ابتدای انقلاب بهمن به تصفیه گسترده در وزارت آموزش و پرورش به ویژه در بین معلمان دست زدند، معلمان دگراندیش را تصفیه و سرکوب کردند، عناصر تاریک اندیش را در راس وزارتخانه گماشتند و معلمان را از انواع صافی ها گذراندند به این امید که معلمان از صافی گذشته، نسلی را مطابق الگوهای نظام، آموزش و پرورش خواهند داد. اما نه نسل جدید با الگوهای حکومت پرورش یافت و نه معلمان “خودی” در آمدند.
معلمان در طی دهه های گذشته تبعیضات را لمس کردند، به ناکارائی سیستم آموزشی پی بردند، تحریف تاریخ ایران، رواج مطالب خرافی، ضدیت با بی طرفی علمی حتی در علوم طبیعی و حذف چهره های شاخص ادبیات ایران از کتاب های درسی را به چشم دیدند. آن ها از یکسو شاهد ثروت اندوزی ها، غارت گری ها و فساد حکومتگران بودند و از سوی دیگر تورم و فقر، افت مداوم سطح زندگی و کوچکتر شدن سفره شان را با گوشت و پوست خود لمس کردند. اکثر معلمان کشور، زندگی فلاکت باری دارند. آن ها مجبور می شوند که به شغل دوم روی بیآورند.
این وضعیت موجب شده است که معلمان به اعتراض برخیزند، مطالبات شان را مطرح کنند، با تشکیل سازمان های صنفی به طور سازمان یافته علیه تبعیض، زورگوئی و پایمال سازی حقوق شان به مبارزه برخیزند. آن ها در سال های گذشته بارها اعتصاب کردند، دست به تجمع زدند، در مقابل مجلس گرد آمدند و اعتراض به حق خود را به گوش مسئولین رساندند. معلمان در سال های اول انقلاب دارای تشکل های صنفی مستقل و قدرتمندی بودند. حکومت سازمان های صنفی معلمان را منحل کرد. اما آن ها به رغم موانع بسیار، سازمان های صنفی جدیدی را در دهه های بعد تشکیل دادند و به شکل سازمان یافته مبارزه را ادامه دادند.
مطالبات معلمان صنفی است و حکومتگران به جای پاسخ به مطالبات صنفی معلمان و کوشش برای بهتر کردن شرایط دشوار شغلی و معیشتی آن ها، به تهدید، اخراج، دستگیری، محکومیت و زندان متوسل شدند. تا کنون ده ها معلم به خاطر فعالیت های صنفی بە زندان افتاده، صدها نفر از کار اخراج و شمار زیادی بە تبعید فرستادە شدەاند.
حکومت ایران بر این تصور است که با سرکوب، معلمان را مجبور خواهد کرد از طرح خواستەهایشان منصرف شوند. ولی همان گونە کە در آخرین بیانیە کانون صنفی معلمان بە مناسبت آغاز سال تحصیلی آمده است، معلمان و تشکل های آن ها قصد ندارند از خواستە هایشان دست بکشند. دستگیری رهبران تشکل های صنفی معلمان و به اسارت کشیدن آن ها، بر عزم معلمان برای ادامه مبارزه افزوده است.
رهبران کانون صنفی معلمان در کنار فعالین سیاسی، مدنی، کارگری و روزنامه نگاران، زندان های جمهوری اسلامی را تجربه می کنند. اسماعیل عبدی دبیر کل این سازمان، علی اکبر باغانی و رسول بداقی دیگر اعضای این کانون صنفی به اتهام‌های امنیتی در زندان به سر می‌برند. رسول بداقی کە مدت محکومیت ۶ سالەاش چندی پیش تمام شدە بود، دوبارە بە ٣ سال زندان دیگر محکوم شدە است. اخیرا تعداد دیگری از رهبران کانون صنفی معلمان، محمدرضا نیک نژاد، مهدی بهلولی و محمود هاشمی را بە خاطر فعالیت های صنفی زندانی کرده اند (در روز های گذشته محمدرضا نیک نژاد و مهدی بهلولی با وثیقه آزاد شدند).
حسن روحانی در انتخابات سال ٩٢ وعده داد که تشکل های مدنی و صنفی را به رسمیت خواهد شناخت، زندانیان سیاسی از جمله معلمان زندانی را آزاد خواهد کرد و به مطالبات معلمان پاسخ مثبت خواهد داد. با این وعده ها، کانون صنفی معلمان از روحانی حمایت کرد. اما هنوز این وعده ها تحقق نیافته اند و سرکوب اعتراضات معلمان تداوم پیدا کرده است. در سرکوب اعتراضات معلمان سازمان اطلاعات سپاه، حراست وزارت آموزش و پرورش و قوه قضائیه نقش اصلی را دارند و وزارت اطلاعات هم با آن ها همراهی می کند. تا کنون حسن روحانی نه مانع وزارت اطلاعات شده و نه تشکل صنفی معلمان را به رسمیت شناخته است.
بازداشت و محکوم کردن رهبران کانون صنفی معلمان ایران، مغایر حقوق شهروندی، خلف وعده های انتخاباتی و به زیان امر آموزش در کشور است. ما سرکوب اعتراضات مدنی و مسالمت آمیز معلمان را محکوم می کنیم و خواهان لغو احکام ظالمانه، آزادی کلیە فعالین صنفی و سندیکایی و رعایت اکید حق تشکل معلمان هستیم. لازم است دولت روحانی تشکل های مستقل معلمان را به رسمیت بشناسد و با نمایندگان آن ها به گفتگو بنشیند.
اعتراضات معلمان، مطالبه محور است و خصلت صنفی دارد. رفع تبعیض میان حقوق و مزایای معلمان با سایر کارمندان ادارات دولتی، تامین عدالت آموزشی و امکانات روزآمد برای دانش آموزان، بەرسمیت شناختن حق تشکل، آزادی معلمان زندانی و پایان دادن بە خصوصی سازی مراکز آموزشی، عمدەترین مطالبات معلمان است.
ما روز جهانی معلم را بە همە معلمان کشورمان تبریک می گوئیم و از مطالبات و مبارزات معلمان برای بهبود شرایط معیشتی و شغلی، دمکراتیزە و کارآمد کردن امر آموزش، آزادی معلمان زندانی و از تجمع اعتراضی معلمان به به مناسبت روز معلم حمایت می کنیم. ما از کارگران و سایر مزدبگیران می خواهیم کە در این شرایط دشوار از مبارزات مـعلمان به اشکال مقتضی حمایت کرده و به خانوادە معلمان زندانی کمک کنند.
ضرورت دگرگونی امر آموزش
یکی از خواست های معلمان دگرگونی امر آموزش است. ما هم براین امر تاکید داریم. بدون دگرگونی امر آموزش، کشور ما قادر نخواهد شد که به توسعه پایدار دست یابد و در ردیف کشورهای پیشرفته قرار گیرد. ما برخطوط کلی در امر آموزش که برگرقته از برنامه سازمان ما است، تاکید داریم. به نظر ما لازمست:
– بودجه سالانه دولت، از جمله با تقویت بنیادین بودجۀ آموزش و با محدود کردن بودجه های نظامی، امنیتی و ایدئولوژیک، دگرگون شود.
ـ امر آموزش از دین تفکیک شود، تدریس اجباری دروس مذهبی در کلیه موسسات آموزشی لغو گردد و تبعیض برپایه جنسیت، زبان، عقیده و مذهب برچیده شود.
ـ نظام آموزشی به گونه ای اصلاح شود که فرهنگ انساندوستی، پایبندی به حقوق بشر، برابر حقوقی زن و مرد و تفکر علمی را اشاعه دهد. کلیه مطالب ضدعلمی و خرافی باید از کتابهای آموزشی حذف شود.
ـ نظام آموزشی باید به نیازهای اقتصاد صنعتی و اقتصاد دانش محور پاسخ گوید. فراگیری و آموزش کامپیوتری در همه سطوح می‌بایست دنبال شود.
ـ دولت باید تشویق‌ها و تمهیدات مناسب و کافى براى تحصیل دختران و پسران را تا بالاترین سطوح تحصیلى فراهم نماید. آموزش همگانى رایگان تا پایان دوره متوسطه اجبارى گردد.
ـ نظام آموزشی باید جوانان اعم از زن و مرد را برای ورود به بازار کار آماده کند و نظام اموزش تخصصی کشور برپایه آموزشهای فنی ـ حرفهای کاربردی پیریزی گردد. موسسات تحقیقاتی کاربردی دایر و به کار پژوهشی بپردازد و اطلاعات علمی و فنی را تهیه نماید.
ـ برای جلوگیری از فرار مغزها و جلب و جذب متخصصین ایرانی مقیم خارج از کشور برنامهریزی شود. برای تامین زندگی معلمان بودجه لازم اختصاص داده شود.
ـ برنامه ریزی و ایجاد مکانیزم های لازم برای حمایت از استعدادهای درخشان و نخبگان به عمل آید.
ـ دانش آموزان از طریق تشکل‌های مستقل خود در عرصههای مرتبط با امر آموزش مشارکت داده شوند.
هیئت سیاسی ـ اجرائی سازمان فدائیان خلق ایران (اکثریت)
١١ مهرماه ١٣٩۴ (٣ سپتامبر ٢٠١۵)
