انتخابات مجلس خبرگان، مجلسى که به تمامى مظهر و نماد ماهیت جمهورى اسلامى است، در پیش است. در نظامى که بر نفى اراده آزاد مردم، نشاندن امیال ولى فقیه بر فراز مصالح کشور و خواست و راى انسان‌ها، توهین به خرد انسانى و صغیر و محتاج ولایت دانستن ایرانیان و تقسیم شهروندان به روحانى و غیر روحانى، درجه یک و دو، خودى و غیر خودى و. .. استوار است، قرار است گروهى آخوند “خبره” گرد آیند تا بار دیگر با تاکید بر این ویژگی‌ها، با رهبر کنونى نظام براى مدت ۹ سال دیگر بیعت کنند. در جمهورى اسلامى که همه نهادها و مجامع و مجالسش در خدمت تثبیت ولایت و تقویت رهبرى قرار گرفته است، مجلس خبرگان بیش از دیگر نهادها چهره زشت و ضد مردمى و دین‌سالار نظام را به نمایش مى‌گذارد.
در قانون اساسى جمهورى اسلامى ایران، مجلس خبرگان رسماً وظیفه انتخاب رهبر و نیز اختیار برکنارى او را دارد. هر چند در تمام طول تاریخ جمهورى اسلامى، به غیر از مقطع مرگ خمینى و انتخاب جانشین او، براى حفظ ظاهر هم که شده نظارت خبرگان بر عملکرد رهبر تحقق نیافته است، اما حتى اگر نص قانون اساسى را هم اجرا و رهبر را در قبال خبرگان پاسخگو کنند، چرخه بسته‌اى که در رأس جمهورى اسلامى قرار دارد نیز نماد دیگرى از ماهیت غیردمکراتیک و ضدمردمى این نظام است: رهبر، فقهاى شوراى نگهبان را منصوب می‌کند. این فقها، تعیین می‌کنند که چه کسانى از میان آخوندهاى «واجد شرایط» شایسته انتخاب شدن به عضویت مجلس خبرگانند. و این مجلس، رهبر را بر‌می‌گزیند. هر هشت سال یک بار نامزدهاى مجلس خبرگان را به رأى می‌گذارند. اما کیست که نداند این مجلس و این «انتخابات» هیچ ربطى به در نظر گرفتن آراى عمومى در کشوردارى ندارد. دوره‌هاى اخیر انتخابات خبرگان در جمهورى اسلامى، نمایانگر بی‌اعتنایى اکثریت عظیم مردم ایران به این نهاد و روند تدارک آن بود. بیگانگى مردم نسبت به مجلس خبرگان و انتخابات آن و تضاد آن با یک رأی‌گیرى دمکراتیک و آزاد و براى یک نهاد دموکراتیک و موثر به حدى است که نیازى به فراخوان براى تحریم آن نبوده است. مردم خود با آگاهى از ماهیت ارتجاعى و نمایشى مضحکه خبرگان از آن دورى جسته‌اند.
امسال قدرتمندان جمهورى اسلامى براى آن که بتوانند نمایش انتخابات خبرگان را پررونق جلوه دهند، آن را با انتخابات شوراها و انتخابات میان‌دوره‌اى مجلس شوراى اسلامى به قول خودشان «تجمیع» کرده‌اند و امیدوارند از قِبَل توجه مردم به مسائل روزمره محل زندگى خود که ممکن است انگیزه‌اى براى شرکت در انتخابات شوراها شود، براى انتخابات خبرگان هم مشروعیتى بتراشند. با «تجمیع» انتخابات، دیگر محکى در دست نخواهد بود که با آن سنجیده شود مردمى که پاى صندوق‌هاى رأى می‌روند، در حقیقت براى انتخاب شوراهاى محلى آمده‌اند یا می‌خواهند خبرگان را انتخاب کنند. البته انحصارطلبى و تنگ‌نظرى هیأت حاکمه به حدى است که حتى حاضر نیستند در رأی‌گیرى براى گزینش شوراها نبز به مردم اندکى حق انتخاب بدهند. گزارش‌ها حاکى است کاندیداهاى شوراها نیز در معرض تصفیه وسیع قرار می‌گیرند.
فراخوان ما به مردم ایران این است که در هر حال از شرکت در این نمایش مضحک خوددارى کنند. این مجلس در بن و اساس ارتجاعى و مکانیسم مداربسته قدرت در رأس جمهورى اسلامى، شایسته آن نیست که با برچسب «انتخابی» بودن بزک شود. شایسته است مردم ایران، همان گونه که در دوره‌هاى قبلى انتخابات خبرگان نیز چنین کردند، صحنه این نمایش را به کارگردانان و بازیگران آن واگذار کنند.
هیأت سیاسى-اجرایى سازمان فدائیان خلق ایران (اکثریت)
۴ آذر ١٣٨۵
