من در کنار شما، خواهرانم ایستاده ام! همبستگی با زنان آمریکا از ایران

گرم ترین درود های من از ایران به شما باد. می خواهم همبستگی عمیق و صمیمانه خود را با کارکنان و خوانندگان مجله زن(Ms.) بیان کنم.

این پیوند ریشه در قدردانی من از حمایت بی شائبه شما از من و شوهرم در روزهای سخت زندانی شدنم دارد.  با فشار هایی که روزانه مانند یک طناب دار بر گردن خانواده ما تنگ تر می شد، پوشش شما از نقض حقوق بشر در زندان های ایران و خارج از زندان های ایران، همراه با نگرانی انسانی و روشن شما، امید مورد نیاز ما (و دیگران) را به همراه داشت.

در این زمان های سخت که جنبش زنان در آمریکا با یورش مواجه است و حق سقط جنین به شدت  محدود شده است، می خواهم در کنار شما بایستم و حمایت خود را از این گوشه جهان اعلام کنم  .  

من کاری را که مجله زن(Ms.) انجام  داده و برای پیشبرد حقوق زنان در آمریکا و سراسر جهان به انجام آن ادامه می دهد تا حد زیادی تحسین می کنم . دیدگاه و تعهد نشان داده شده توسط شما و دیگر مدافعان حقوق زنان از قدرت فردی شما و درک شما از تاریخ می آید. به همین دلیل من اعتماد عمیقی به توانایی شما در مقابله و غلبه بر این چالش ها دارم. بسیاری از افرادی که اعمال و عزم شما را می بینند مطمئنا به جنبش شما می پیوندند. 

حق سقط جنین و حقوق پیشگیری از بارداری هم اکنون به لطف مبارزات سخت زنان و مردان بی شماری در ده ها کشور جهان به رسمیت شناخته می شود. در حال حاضر اما آنها یک بار دیگر در معرض خطر هستند.

به خصوص نگران کننده این واقعیت است که این تهدید در آنچه از دیرباز قدرتمند ترین قلب جنبش جهانی برای حقوق زنان بوده است: آمریکا، در حال ظهور است. بسیار غم انگیز است که ببینید کشور شما از اصول آزادی و پیشرفت دور می شود که مدت هاست که چنین الهام بخش بوده است (حتی زمانی که به طور کامل تحقق نیافته بود). همه ما باید از چیزی که خلاء را میتواند پر کند نگران باشیم

پس از انقلاب  ۱۳۵۷ ایران، قوانین جدیدی که حقوق زنان و دختران را به شدت سلب می کرد، در واقع بخشی از تلاش بزرگتر برای محدود کردن آزادی های مدنی برای همه بود. به عنوان کسی که در دوران از دست دادن این آزادیهای دموکراتیک زندگی (و بر علیه آن مبارزه) میکرد، من می توانم یک هشدار ارائه دهم: مشکل تنها با این تصمیم دیوان عالی کشور در مورد سقط جنین به پایان نمی رسد.

زنان در ایران همچنان با قوانینی روبرو هستند که حقوق ما را بر بدن مان، و حتی بر سر توانایی فکر کردن برای خودمان، محدود می کند. ما از فرصت های مشابه مردان در رابطه با ازدواج، طلاق، حضانت کودکان، ارث و سفر محروم هستیم. قانون حجاب اجباری این کشور ما را وادار می کند که هر زمان که در محیط عمومی هستیم سر مان را بپوشانیم; اما این هم راهی است که نیروهای محافظه کار سعی می کنند کنترل سیاسی را نیز اعمال کنند. کنترلی که مردها را نیز در بر می گیرد و نه فقط زنها را. این ممکن است شبیه به آنچه باشد که شما در مبارزه برای حقوق باروری در آمریکا تجربه می کنید.

جنبش حقوق زنان در ایران عقب زدن های زیادی را تجربه کرده است، اما مقاومت ما به این دلیل است که کشور من پر از افرادی است که به انصاف و عدالت اهمیت می دهند. ما همچنان خواستار حقوق اشتغال، حق طلاق، حق سقط جنین، حق پوشیدن آزادانه لباس، حق حضانت فرزندانمان و هزاران حقوق دیگر هستیم که اکنون به طور معمول نقض می شوند.

من در کنار شما، خواهرانم ایستاده ام، چرا که از طریق همبستگی مان به عنوان زنان، ما بر ظلم پیروز می شویم و جهان را برای نسل های آینده امن تر و بهتر می کنیم.

درباره نسرین ستوده

نسرین ستوده وکیل مدافع حقوق بشر ایرانی است. او برای حقوق زنان، کودکان، اقلیت های مذهبی، روزنامه نگاران و هنرمندان و کسانی که با مجازات اعدام روبه رو هستند، مبارزه کرده است. او که در ژوئن ۲۰۱۸ به دلیل نمایندگی از زنانی که علناً به قانون اجباری حجاب ایران اعتراض می کردند دستگیر شد، به دهه ها زندان محکوم شده و هم اکنون در مرخصی موقت پزشکی در خانه است. ستوده موضوع مستند “نسرین” برنده جایزه در سال ۲۰۲۰ بود که بر روی شبکه هولو موجود است.