دروغ
در ایران دروغ کلمه ناتوان و کوچکى‌ست در رساى حجم وسیعى از اطلاعات نادرست که هر روز به وسیله حکومت به خورد مردم داده مى‌شود. بردن نفت بر سر سفره مردم نیز از جمله این دروغ‌ها بود. نفتى که سالها بر سر سفره است و با همه ریخت و پاش‌ها همواره با نان این مردم عجین بوده است را نمى‌توان دوباره بر سر سفره برد. این همواره نفت بوده است که امکان یارانه به کالاهاى اساسى مثل گندم و شکر و بنزین را فراهم کرده است. هزاران شغل و بوروکراسى عظیم دولتى بر کاکل همین نفت همواره چرخیده است. ساختار و ماهیت بحران‌زاى حکومت در طول این سه دهه هرگز فرصتى براى جایگزینى نفت در اقتصاد ایران را نداده است.
قابل تصورترین صنعتى که مى‌توانست به غیر از صنایع مربوط به نفت مانند پالایشگاه و پتروشیمى، نانى بر سر سفره مردم باشد، صنعت گردشگری‌ست. کشور ایران با توجه به نقاط آب و هوایى متفاوت و آثار تاریخى، همیشه مورد توجه گردشگران بوده است. اما نخستین چیزى که مانع از رشد و گسترش این صنعت بسیار سودآور شده است همانا وجود حکومت دینى است. دکتر محمدرضا بذرگر رئیس شوراى اسلامى شهر شیراز که با ایسنا مصاحبه مى‌کرد در تائید این ادعا مى‌گوید: امروز به دلایل مختلف امکان جذب توریست را در شیراز و کشور نداریم چرا که به هر حال با توجه به مسائل دینى و مذهبى نمى‌توانیم همه جور توریستى را بپذیریم. گرچه مى‌توانیم توریست سالم داشته باشیم اما ما حتى تلاش نکردیم که از کشورهاى مسلمان توریست اسلامى را داشته باشیم.
صندوق ذخیره ارزى که با ازدیاد قیمت جهانى نفت ممکن شد، مى‌توانست در ساخت زیرپایه‌هاى این صنعت به‌کار برده شود و به درآمدزایى سریع منجر گردد ولى همان‌طور که پیشتر اشاره شد حکومت تمایلى به گسترش این صنعت از خود بروز نمى‌دهد.
دکتر بذرگر در ادامه گفتگویش با ایسنا در انتقاد از زیرساخت‌هاى صنعت گردشگرى مى‌افزاید: در شیراز ۲ هتل ۵ ستاره داریم که در تعداد ستاره‌هاى آن باید شک کرد. یکى از آنها که متعلق به قبل از انقلاب است و دیگردر تعریف ۵ ستاره نمى‌گنجد و هتل دیگر هم معیارهاى جهانى را ندارد. حتى فرودگاه شیراز نیز توسعه‌یافته نیست و حد اقل همطراز با شهرهاى مثل خود نیست.
سواحل زیباى جنوب کشور از توریست خالیست ومردم منطقه در فقر مطلق بسر مى برند
خیانت
همانند کلمه دروغ کلمه خیانت نیز بار لازم را براى توصیف اعمال حکومت از دست داده است و خیانتى دائمى و سازمان‌یافته سرمایه‌هاى مردم را به تاراج بخشیده است. فقر شدید اقتصادى که نتیجه مستقیم سیاست‌هاى حکومت است منجر به ناهنجاری‌هاى عظیم اجتماعى شده است که تن‌فروشى و فروش ارگان‌هاى بدن از کمترین آن‌هاست. کشورهاى همسایه مثل ترکیه و دوبى که نه از نظر طبیعت و نه از نظر آثار تاریخى به همپایى ایران نمى‌رسند، درآمد سرشارى از این راه به‌دست مى آورند و این صنعت با ایجاد کار فصلى و دائمى و کمک به رشد دیگر صنایع توانسته است نقشى به مراتب مه‌متر از نفت را داشته باشد. اما در ایران اسلامى اثر تاریخى مثل پاسارگاد در شرف به آب بسته شدن است و حتى آثار تاریخى بعد از اسلام نیز از هجوم در امان نمانده است. با این وجود مقاومت مردم در برابر این تهاجمات توانسته است تا حدى دستان خیانت به هویت ملى و آثار تاریخى را از حرکت باز دارد.
سیاست‌هاى دولت فعلى که با سیاست خارجى ماجراجو و پرهیاهو توانسته است بر بالا بردن قیمت جهانى نفت تاثیر بگذارد عملاً با جلب تبلیغات منفى بر علیه ایران توانسته است رشد گردشگرى نسبت به سال قبل را نیز منفى کند و این در حالى است که کشورهاى دیگر صادر کننده نفت با نقشى که ایران در صحنه جهانى ایفا کرده است و بهایى که بابت آن مى‌دهد نه تنها از این درآمد باد آورده، سود برده‌اند بلکه صنعت گردشگرى خود را نیز ارتقاء داده‌اند. بنا به به گزارش خبرنگار اجتماعى خبرگزارى مهر، براساس آمار سازمان جهانى جهانگردى (WTO) پیش‌بینى مى‌شود که تعداد جهانگردان جهان تا سال ۲۰۱۰ به یک میلیارد نفر برسد که در این صورت درآمدى بیش از یک هزار و ۵۵۰ میلیارد دلار عاید کشورهاى دنیا مى‌شود و همچنین جهانگردى در بسیارى از کشورهاى جهان عامل مهمى براى اشتغال محسوب مى‌شود که مى‌تواند بیش از ۱۰۰ میلیون شغل در سراسر جهان ایجاد کند. در ادامه همین گزارش مى‌خوانیم: براساس اعلام سازمان جهانى جهانگردى، منطقه خاورمیانه با بیش از ۱۷ درصد رشد طى چهار ماه نخست سال ۲۰۰۵ میلادى داراى سریع‌ترین رشد صنعت توریسم در بین سایر مناطق جهان بوده و این درحالى است که با وجودى که نزدیک به دو سال از آغاز برنامه‌ریزى ۲۰ ساله گردشگرى مى‌گذرد،ا اقدام خاصى دراین مدت براى تحقق اهداف چشم انداز ۲۰ ساله مشاهده نشده است؛ به گونه‌اى که براساس آمارهاى ارایه شده امسال تعداد توریست‌هاى ورودى به کشور چند درصدى نیز از سال گذشته کمتر بوده و کماکان مانند سال‌هاى گذشته سهم ایران از بازار جهانى گردشگرى تنها کمتر از یک درصد است.
جنایت
به غیر از گردشگرانى که از خارج وارد ایران مى‌شوند همواره تعداد قابل توجهى گردشگر داخلى به‌خصوص به مناطق شمالى کشور سفر مى‌کنند. زیبایى طبیعت شمال کشور مدت‌هاست که مورد دستبرد و حمله ملخ‌وار قرار گرفته است. قطع درختان جنگلى و آلودگى آب و خاک منطقه را نامى جز جنایت نمى‌توان داد. جنایت نیز کلمه‌اى است که در برابر عظمت این تخریب عاجز از بازگویى فاجعه مى‌نماید و به سرنوشت دروغ و خیانت دچار شده است. بر اساس گزارش بانک جهانى میانگین سالانه نابودى جنگلهاى دریاى مازندران در ایران سالانه ۴۵ هزار هکتار معادل ۴/۲ درصد از کل مساحت جنگلهاى این ناحیه و ۳/۰ درصد از کل مساحت جنگلهاى کشور است. در برآورد بانک جهانى خسارت ناشى از قطع درختان خزرى را سالانه ۹۰۶ میلیون دلار آمریکا تخمین میزند.*
بیکارى اغلب جمعیت روستایى کشور باعث شده است که بسیارى از روستاییان در مناطق حاشیه جنگل‌ها به شغل قاچاق چوب روى بیاورند. ۲۵۰ هزار تومان جریمه‌اى که براى قطع هر اصله درخت در نظر گرفته شده است، بیشتر گریبان روستاییانى را مى‌گیرد که بنیه مالى پرداخت آن را ندارند و این مبلغ اصلاً مسئله را حل نمى‌کند. راه حل این مشکل، اشتغال‌زایى است.باید براى این روستاییان شیوه‌هاى تازه درآمدزایى از جنگل را تشریح کرد. پیشنهاد اکثر کارشناسان استفاده از اکوتوریسم براى رونق بخشیدن به اقتصاد روستاهاى اطراف جنگل‌هاست.**
به گزارش ایرنا به نقل ازمدیرکل منابع طبیعى استان کهکیلویه و بویر احمد، سالانه یک‌هزار و ۶۲ هکتار از عرصه‌هاى منابع طبیعى در استان کهکیلویه و بویراحمد توسط نهادها، ادارات و متجاوزین تخریب می‌‌شود. همچنین سالانه قریب به ۳۳ هزار و ۹۸۰ اصله درخت بلوط در این استان به‌طور غیر مجاز قطع مى‌شود که ۸۰ درصد آن توسط نهادهاى دولتى صورت مى گیرد.
سفر هفته آینده احمدى‌نژاد به بندر انزلى شاید بتواند موقعیتى فراهم کند تا مردم انزلى به جاى شنیدن دروغ‌هاى بزرگ صداى خود را در اعتراض به جنایت سازمان‌یافته‌اى که طبیعت منطقه را به نابودى کشانده است بلند کنند. به غیر از مناطق جنگلى که در مرحله نابودى قرار گرفته‌اند، مرداب انزلى با مجموعه‌اى از انواع ماهى و پرنده به سرعت به سوى نابودى مى‌رود. قوهاى سفید مرداب انزلى مدت‌هاست که نابود شده‌اند و کسى در حکومت اسلامى براى مرگ آنها اشک نریخت. ادامه ورود پساب‌هاى صنعتى، خانگى و بیمارستانى به رودخانه هاى منتهى به تالاب انزلى باعث ته‌نشین شدن این پس‌ابها در تالاب و نابودى آن مى‌شود. مرداب انزلى با نیلوفرهاى آبى معروف خود امکان بزرگى براى جلب گردشگر در این منطقه است.
ما به اقتصادى نیاز داریم که نفت را از سفره ما بردارد و این منبع را به زیر ساخت صنایع دیگر اختصاص دهد. بهره‌بردارى از این ثروت ملى نیز در سه دهه گذشته بى‌رویه و با دید نفع‌طلبانه آنى بوده است و به زیرساخت‌هاى همین صنعت نیز توجه لازم نشده است. شعار آوردن نفت بر سفره‌هاى مردم همانطورى که تاکنون مشاهده شد، شعارى فریبکارانه و بر اساس دروغ بوده است. دروغى که شاید بسیارى هنوز آن را از قول‌دهنده طلب کنند.
نهم آبان ۱۳۸۵
http://belgiran.blogfa.com
siamakf@gmail.com
* به نقل از روزنامه اقتصادى آسیا ۸۴/۹/۷
** به نقل از نشریه اینترنتى روز
