بعد از خروج ترامپ از برجام و تشدید بحران اقتصادی، اساسا در درون و پیرامون حاکمیت انتقادها متوجە دولت بعنوان قوە مجریە کشور شد کە تا بە امروز هم ادامە دارد.
اما اگر روزنامەهای کشور را ورق بزنیم، متوجە می شویم کە داستان دیگری در شرف وقوع است. بعنوان نمونە عماد افروغ امروز در مطلبی در روزنامە آرمان امروز تحت عنوان ‘ساختار ما قفل کردە است’ چنین می نویسد: “اگر به اصل ۱۰۹ قانون اساسی توجه کنید، در سه بند اشاره به شرایط و صفات رهبر شده است؛ بند صلاحیت علمی لازم برای افتا در ابواب مختلف، بند ناظر به عدالت و تقوای لازم برای رهبری امت اسلام و بند ناظر به بینش صحیح سیاسی و اجتماعی که به آن اشاره شد. به تصورم در اینکه تشخیص دو بند اول در حصر فقیهان باشد تردیدی نباشد، اما با چه استدلالی تشخیص بند سوم را در حصر فقیهان تعریف می‌کنند.”
بە این ترتیب این نویسندە از طریق نقد مجلس خبرگان بە نقد جایگاە ولایت فقیە در شرایط فعلی ایران می رسد، و او را فاقد یکی از صلاحیت های سە گانە کسب چنین مقامی.
و باز این نقد بشیوە غیر مستقیم متوجە فرد بانی وضعیت اسفبار کنونی کشور است کە در آن اساسا سیاستهای کلان توسط وی تعین می شود، کسی کە فاقد بینش صحیح سیاسی و اجتماعی است.
نقد از حاشیە بە متن می گراید. بدون چنین نقدی محال است جامعە متحول شود.
