موج تازەای از سرکوب فعالان کارگری کە در ماەهای اخیر علیە نهادهای مستقل کارگری و فعالان و سازمان‌گران اعتصابات و اعتراضات کارگری توسط نیروهای امنیتی، قوە قضاییە و تعدادی از وزارت‌خانەهای دولت روحانی شروع شدە بود، بە رغم واکنش‌های اعتراضی و اعلام حمایت و همبستگی گستردە‌ی سازمان‌های کارگری داخلی و خارجی، هم‌چنان ادامە دارد و هفتەای نیست کە یک یا چند فعال و کنشگر کارگری بە خاطر فعالیت‌های صنفی، احضار و تهدید و بازداشت نشود.
در دو هفتە‌ی گذشتە، گرچە تعدادی از مبارزان حقوق سندیکایی بە خاطر اعتراضات کم‌سابقە‌ی اتحادیەهای نیرومند و پرنفوذ کارگری در گسترە‌ی جهانی بە بازداشت های اخیر، با قید وثیقە‌های ٢٠٠ و ١٠٠ میلیون تومانی موقتاً از زندان آزاد شدەاند، ولی متعاقباً، تعداد دیگری از مبارزان سندیکایی کە قبلاً برای آنان پروندە‌سازی کردە بودند، بە دلیل دست برنداشتن از پیگیری حق و حقوق خود و همکاران‌شان برای گذراندان مدت محکومیت خود، توسط نهادهای سرکوب‌گر امنیتی فراخواندە شدند و عدە دیگری نیز به‌طور ناگهانی با هجوم پاسداران نظام بە خانە‌هایشان بازداشت و زندانی شدند.
بنا به گزارش کانون صنفی معلمان، رامین زندنیا، یکی از فعالین این کانون در کردستان، در پنج‌شنبە گذشتە، به همراه همسرش در شهر سقز بازداشت شدند. هم‌چنین جعفر عظیم‌زادە رییس هییت مدیرە‌ی «اتحادیە‌ی آزاد کارگران» کە قبلاً به‌خاطر نقش داشتن در گردآوری طومار ۴٠ هزار نفرە برای افزایش دستمزد و فعالیت‌های صنفی دیگر، بارها بازداشت و در آخرین بازداشت به شش سال زندان محکوم شدە بود، برای گذراندان مدت محکومیتش بە زندان فراخواندە شد، پروین محمدی یکی دیگر از رهبران اتحادیە‌ی آزاد نیز مورد باز جویی قرار گرفت و کورش بخشندە یکی از اعضای «کمیتە‌ی هماهنگی برای کمک به ایجاد تشکل‌های کارگری» در دادگاە تجدیدنظر بە ٩١ روز زندان محکوم شد. علاوە بر این افراد، بنا بە گزارشات منتشر شدە، تنها طی یک ماە گذشتە، دەها کارگر به‌خاطر شرکت در اعتصابات و اعتراضات صنفی کە اکثراً در اعتراض بە عدم پرداخت دستمزد و حقوق‌های معوقە صورت گرفتە است، از کار اخراج شدەاند.
هم‌چنین خبرهایی کە از داخل زندان ها بە بیرون می رسند، حکایت از تشدید فشار بازجوها بر فعالین صنفی برای وادار کردن آنان بە اعتراف بە کارهای ناکردە برای توجیە این بازداشت‌ها و صدور حکم‌های سنگین توسط قاضی‌نمایانِ دادگاە های فرمایشی دارند. در راستای همین پروندە سازی‌ها و اقدامات تبهکارانە، خبر رسیدە است، کە مدتی است رسول بداقی یکی از اعضای مبارز و شاخص کانون صنفی معلمان را با وجود تمام شدن مدت محکومیت شش سالەاش بە جای آزاد کردن برای گرفتن اعتراف ساختگی بە سلول انفرادی منتقل نمودە و تحت فشار شدید قرار داده‌اند.
رژیم کە بە رغم همە‌ی بگیر و ببندها و وارد آوردن انواع فشارها نتوانستە است مقاومت حق‌طلبانە‌ی کارگران و مزدبگیران را از میان بردارد و کارگران و مزدبگیران را مطیع صاحبان سرمایە کند، بە عبث می‌کوشد با افزایش فشار بر فعالین مقاوم و پیگیر جنبش مزدبگیران و نمادهای کنونی جنبش و از میان برداشتن تشکل‌های مستقل و کارآمد، بە زعم خویش اعتراضات فزایندە‌ی کارگری را کە ریشە در رویکردهای به‌غایت استثمارگرانە و ناکارآمدی سرمای‌داری فاسد و انگلی حاکم دارد فرو نشاند.
حکومت البتە هنوز قادر است کە مبارزان سندیکایی را بە بند بکشد، اما یقیناً قادر به بەبند کشیدن جنبش کارگری و جلوگیری از رشد و کنکاش آن نخواهد شد. آن دورانی کە رشد جنبش کارگری را می‌شد با سربە‌نیست کردن و زندانی کردن عدەای از فعالین آن و غیرقانونی کردن فعالیت چند حزب و چند اتحادیە، برای دو، سە دهە کُند کرد و مانع بهبود شرایط اقتصادی و حقوق زحمت‌کشان شد، مدت‌هاست کە بە سر آمدە است. جنبش کارگری اینک جنبشی متکی بە خود است کە افزون بر داشتن انگیزەهای نیرومند مبارزاتی و برخورداری از حمایت معنوی اکثریت گروەهای اجتماعی جامعە و اتحادیەهای کارگری جهانی، قادر است با اتکا بە تجربیات مبارزاتی‌اش جای مبارزانی را کە زندانی می‌شوند بە سرعت پر کند و مانع از اُفت سطح اعتراضات و رشد جنبش شود و نقشە‌های حکومت و سرمایەداران را نیز نقش بر آب کند. کامیابی پرستاران در سازمان‌گری یک تشکل مستقل و پیروزی پرستاران مستقل و عدالت‌خواە در انتخابات آن، و وجود و تداوم چندین اعتصاب و تجمع اعتراضی کارگری در نقاط مختلف در بحبوحە‌ی تشدید فشارها بە فعالین کارگری، گواهی بارزی است بر این مدعا.
اما گذشتە از آن، هم‌چنان کە همە‌ی فعالین سندیکایی در هنگام محاکمات‌شان در بیدادگاە‌های رژیم و در زندان و خارج زندان گفتە و می‌گویند و ما هم بارها بە کرات بر آن تاکید کردەایم، فعالیت سندیکایی نە تنها جرم نیست بلکە یک حق بدیهی اولیە، شهروندی و طبقاتی است. به‌همین جهت پیگرد و زندانی کردن کارگران خود عملی غیرقانونی است و آن کسانی کە بایستی به‌خاطر زیرپانهادن قوانین و حقوق کارگران محاکمە و مجازات شوند، ناقاضیان حاکم بر بیدادگاەها و هم‌دستان حکومتی‌شان هستند. مبارزە و تلاش برای جلوگیری از زندانی کردن و آزادی فعالین کارگری، مدنی و سیاسی تا رهایی همگی‌شان ادامە خواهد یافت.
