این سازمان حقوق بشری روز ۸ آذرماه در بیانیه‌ای اعلام کرد که با توجه به «سابقه جمهوری اسلامی در عدم بررسی» دلیل مرگ افرادی که در زمان بازداشت در ایران جان باخته‌اند، این نگرانی وجود دارد که این‌بار نیز «تحقیقات» مقام‌های قضایی جمهوری اسلامی به منظور «لاپوشانی» و پنهان کردن حقایق در مورد دلیل مرگ ستار بهشتی باشد.
عفو بین‌الملل که مقر آن در لندن است در ادامه بار دیگر خواستار انجام تحقیقات «منطبق بر اصول سازمان ملل» در مورد سرنوشت ستار بهشتی شده و گفته است که طبق این قوانین، تحقیقات باید شامل «کالبدشکافی، جمع‌آوری و تحلیل تمام شواهد مستند و فیزیکی و همچنین اظهارات تمامی شهود» باشد.
ستار بهشتی ۳۵ ساله، وبلاگ‌نویس و فعال کارگری منتقد حکومت، ۹ آبان توسط پلیس سایبری ایران، فتا، بازداشت شد. عفو بین‌الملل می‌گوید به نظر می‌رسد این بازداشت در حالی صورت گرفته است که پلیس فتا حکم بازداشت در اختیار نداشت و دلیلی نیز برای بازداشت آقای بهشتی ارائه نکرده بود.
آقای بهشتی پنج روز پس از بازداشت در زندان درگذشت. مرگ او که گفته می‌شود بر اثر شکنجه بوده است، بازتاب گسترده‌ای در داخل و خارج از ایران داشت، به طوری که نهادهایی مانند عفو بین‌الملل خواستار روشن شدن ابعاد این ماجرا شده‌اند.
به دنبال آن ایران اعلام کرد که در این خصوص دست به تحقیقات می‌زند و پس از آن اظهارات متفاوتی از سوی مقام‌های مختلف جمهوری اسلامی در این خصوص اظهار شد.
هفتم آذرماه فرمانده نیروی انتظامی جمهوری اسلامی با اشاره به امکان «استاندارد نبودن» محل نگهداری ستار بهشتی اظهار کرد که گرچه «ممکن است قصورهایی در هنگام بازداشت و نگهداری ستار بهشتی رخ داده باشد»، «هیچ انگیزه‌ای برای قتل او وجود نداشته است».
دادستانی تهران نیز دوم آذرماه در بیانیه‌ای اعلام کرد که طبق نظر پزشکی قانونی، علت قطعی فوت از لحاظ پزشکی مقدور نیست، اما «محتمل‌ترین گزینه می‌تواند پدیده شوک ناشی از ضربه یا ضربات به نقاط حساس بدن یا فشارهای شدید روانی باشد».
این بیانیه در حالی منتشر شده است که رئیس سازمان پزشکی قانونی ۲۹ آبان‌ماه گفته بود که ستار بهشتی بر اثر «مرگ طبیعی» جان خود را از دست داده است.
عفو بین‌المل با اشاره به آن چه «اظهارات متناقض مقام‌های» ایران در مورد مرگ ستار بهشتی خوانده، از ایران خواسته است تا برای انجام تحقیقات بی‌طرفانه و دقیق، از کمک‌های گزارشگر ویژه حقوق بشر در امور ایران بهره بگیرد.
این سازمان حقوق بشری می‌گوید از سال ۲۰۰۳ تاکنون «بیش از ۴۰ مورد مرگ» در زندان‌های ایران را ثبت کرده است که مواردی نظیر «شکنجه، بدرفتاری، از جمله نبود امکانات پزشکی مناسب» می‌توانسته در این مرگ‌ها نقش داشته باشد.
