هوراز . (قبل از میلاد Horaz 65 – ۸ )
زمان ، حدود ۵۰ سال پیش از میلاد است که هوراز، شاعر ملی جمهوریخواه و اصلاحگرای رم باستان به مدرسه میرود . نام کامل او “ملک هرات فلک“،فرزند یک بنده آزاد شده است که به نان و آبی رسیده. گرچ مجموع اشعارش به قطوری یک کتاب است ولی بیش از ۲۰۰۰سال است که اودر محافل ادبی جهان این چنین شهره آفاق است .او پیش از خیام نوشت که “حالی خوش باش و فکر برباد مکن!“.
هوراز را مهمترین طنز سرای رم باستان نیز بشمار می آورند .گروهی هم او را امروزه نماینده “شعر مطلق“ میدانند چون او شاعر توانای فرم است تا محتوا.اوازهواداران محفل اسکندریه و یکی از آغاز گران “شعرنوگرا“ در قدیم میباشد. بجای شعر طویل حماسی پیشین، او به سرودن شعر کوتاه پرداخت. در نظر او هر شعری باید مانند تابلو نقاشی باشد. و هر بیتی، اثری است هنری با پروسه ای ریاضی و قانون مندی هایش.و هر واژه باید تاکیدی باشد برای احساسات شاعر. چون فقط احساسات شخصی در شعر او غالب است، اشعارش اتوبیوگرافیک نیز مینامند. او دو نقش برای شاعر قایل است؛ یکی اینکه مفید باشد، دیگری آنکه موجب فراخی خاطر گردد.
در شعر او گاهی، پشت هر بیتی، خوف از مرگ حاکم است . او غیر از اشاره به ضعف های انسان، به انتقاد اجتماعی نیز می پردازد و توصیه میکند که انسان نباید پایش را از مرزهای طبیعی فراتر بگذارد. اخطار فلسفی او : قناعت، اعتدال، خونسردی، و میانه روی در زندگی است.گرچه هر درد و رنجی، پایانی دارد، از جوانان میخواهد که خوش باشند و لذت ببرند. او در جوانی، تبلیغ فلسفه لذت اپیکور نمود و در کهنسالی، عزلت و گوشه گیری رواقی را پیشنهاد کرد.
بدلیل حضور مدام جنگهای امپراتوران خودی و خارجی،اواز سیاست و رفرم ناامید گردید و ضعفهای انسان را:حرص و طمع،ارثیه خواری و خوش گذرانی دانست .فلسفه خصوصی او پیرامون تاریخ و اسطورههای رم و یونان و ایران بود .او یکی از وقایع نگاران ادبی تاریخ و سیاست نیز بشمار می آید.آثارش سندی است پیرامون جامعه رم درصد سال پیش از میلاد.در شعرش، خواننده گاهی شاهد شور و لذت در زندگی- و گاهی گواه قناعت و درویشی رواقی میگردد . شعر او تشویقی است از : عشق، دوستی، جمعگرایی، طبیعت ، شراب نوشی و آواز. از جوانان میخواهد که : ورزش، عشق، رقابت، و بازی را فراموش نکنند.او بجای خیالپردازی، به طرح احساسات واقعی خود میپردازد.شور و غم نیز گاهی در شعرش به رقابت باهمدیگر میپردازند.
دانته او را به اهمیت هومر می دانست. ورژیل بدلیل توانایی های ادبی و تئوریک، اورا به امپراتور زمان خود معرفی نمود تا مورد پشتیبانی قرار گیرد. در ادبیات غرب، گوته، شیلر، بودلر، هسه ، و برشت را زیر تعثیر او بشمار می آورند. لسینگ او را نه تنها شاعری فیلسوف، بلکه نماینده طنز و عقل نامید. نیچه او را تنها نماینده هنر شعرسرایی باستان دانست که هر واژه اش دارای شناسنامه و پرونده و جای خاصی است .ولی هوراز، خودرا شاگرد سافو، شاعره لزبی دوره باستان دانست . فلسفه عامیانه هوراز دارای عناصری از فلسفه اپیکور و فلسفه رواقی آنزمان است . زبان و هنر شعری او قرنها، از جمله ایده آل های ادبیات غرب بودند.هوراز تاثیر مهمی روی شعر بعدی اروپا از خود بجا گذاشته است .
