چندی پیش خانم شهناز نیکو روان در مطلبی مدعی شدند که اعضای هیئت مدیره سندیکای هفت تپه با سپردن تعهد به سرکارشان بازگشته اند.این در حالیست که ایشان به هر قصدی که این مطلب را گفته باشند وحتا اگر منظورشان نشان دادن دشواریهای اوضاع فعلی طبقه کارگر بوده است وبا این که مباره طبقه کارگ، مبارزه ای ست برای زندگی .سپردن تعهد که سهل است، خیلی از افراد دیگر جهت معیشت و گذران زندگی به انواع فرومایگی ها از دزدی و چپاول گرفته تا کلاهبرداری وجنایت تن می دهند، ولی بهر حال ٰادعای خانم نیکو روان اصلا صحت ندارد. ما جهت بازگشت بکار هیچ تعهدی نداده ایم. اگر تعهدی در کار بود، کنشهای بعدی ما، عکس این مسئله را نشان می دهد. خوب است کسانی که حالا به خارج رفته اند و دست به کیبوردشان زیاد شده است برای مطلبی که مینویسند درصدی از حقیقت را لحاظ کنند. علیرغم اینکه قبلا ما به اصطلاح همشهری بوده ایم ولی من خانم نیکوروان را همان ابتدا یک دو بار دیده بودم. ولی در دوران اخراج و زندان و پس از آن، من ایشان را ندیدم. در آخر اینکه مشکل من با نوشته ایشان، شخصی نیست . بلکه پیام بدی برای سایر کارگرانی که میخواهند از حقوقشان دفاع کنند، در بردارد و ممکن ست فضای رخوت آلودی را که اکنون هم وجود دارد بیشتر کند. کمااینکه برفرض محال اگر،تعهدی هم داده باشم خجل نیستم. بسیاری از مبارزین سرشناس را دراین سالها، دیده ایم که با یکی دو روز بازداشت و اندکی سختی، مثل بلبل توی تلویزیون اعتراف کرده اند. زندگی ما عین درد است. ما همیشه صورت مان را با سیلی سرخ نگهداشته ایم. ما مثل سوسول بچه های بورژوازی نیستیم که با اندکی سختی بریده شویم. با این حال، من ورفقایم با وجود همه مرارتها وسختیهای زندگی، چه در دوران اخراج از کار و زندان وچه حالا، همچنان در دفاع از منافع ومطالبات کارگریمان ایستاده ایم.
با آرزوی سربلندی طبقه کارگر
رضارخشان
بهمن ماه/۱۳۹۳