وقتی که می خندی،
جهان برایم زیبا می شود
و صبوریم، زیاد
وقتی که می خندی،
زلالی چشمانت جامی گوارا می شود، که در خنکای تشنه گاهم می نشیند.
و هم چون ققنوس، از آتش عشقت جانی دوباره می گیرم
وقتی که می خندی،
بهار می شوم.
باغچه قلبم آبی می شود
و دریای خیالم، سبز سبز، جوانه می زند.
و زراعت بوسه هایت را با لب می چینم.