هم‌میهنان!
فرارسیدن سال نو ۱۳۸۵، نوروز باستانى و واگشت طبیعت را به شما شادباش مى گوئیم و در سال تازه براى شما آسایش و تندرستى آرزومندیم. آرزو مى کنیم که سال پیش رو، براى شما سال شادکامى و بهروزى و سال گشایش جامعه اى برى از فقر و تنگدستى، تبعیض و نابرابرى ،و استبداد و زور باشد. سالى که در آن، آزادى، دموکراسى و عدالت اجتماعى در افق دیدگان ایرانیان پدیدار آید.
سالى را که دردمندانه پشت سر نهادیم، تلخ‌کامی‌هاى بسیار بهمراه داشت. اهداف شوم و سیاست‌هاى ماجراجویانه و بحران‌آفرین حکومت، کشور ما را وارد یکى از مخاطره‌آمیزترین پیچ‌هاى تاریخ خود کرد. این حکومت، جهان را علیه ایران برانگیخته و جبهه مدام فشرده‌تر و وسیع‌ترى علیه کشورمان را شکل داده است. ما که بیش از هرزمان به صلح و آرامش نیازمندیم تا همه توانائی‌هاى کشور را در راه برقرار دموکراسى، تحقق آزادی‌ها، توسعه و عدالت اجتماعى شکوفا کنیم، اینک باید با کابوس بحران دامنگیر و عوارض سهمگین سیاسى، اقتصادى، اجتماعى و حتى جنگ و مرگ آن روزگار بگذرانیم. نظام ضدملى حاکم که اکنون در قامت حقیر یک گروه ویرانگر و بنیادگرا همه هستى ایران و ایرانیان را به قمار گذاشته است، قصد کرده تا جامعه ما را به تباهى کشد و روزگار کشور را سیاه کند. ما که مى توانستیم در افق شکفتگى دگرباره هستى، رویاهاى زیباى انسانى و آرزوهاى ملى نیک‌خواهانه را به پیشواز رویم، دردا و دریغا که اکنون با دغدغه‌ها و نگرانی‌هاى جانفرسا، چشم بر روزهاى خطر بیشتر دوخته‌ایم.
هم میهنان!
ایران محکوم به نیستى نیست. انجماد در برودت زمستانى، سرنوشت دگرگون‌ناپذیر ما نخواهد بود. بهار ایران را مى توان با گل‌خند و شادى به تماشا نشست. ما را یاراى آن است که جشن باستانى نوروز را نونوار تر از هر زمان دیگر برگزار کنیم و نغمه‌هاى شادى در آسمان میهن را با شکوفه‌هاى عطرآمیز دشتهاى ایران در آمیزیم. اینها، نه آرزوهاى زیباى دور از دسترس که امیدهاى برآورده شدنى هستند؛ هرگاه و آنگاه که توانمندی‌هاى بزرگ نهفته در خود را باز شناسیم، باز یابیم و باز سازیم. هرگاه که، به شرارت‌هاى بدخواهان یک ایران آزاد، دموکراتیک و سرفراز، نه بگوئیم. آنگاه که روا نداریم که حکومت دین و فقه، به نام ایران بر ضد مردم ایران عمل کند. هرگاه که آن را در همه روش‌ها و اقدامات ضدمردمى و ضدملی‌اش عقب نشانیم. آنگاه که، به هیچ کشورى اجازه ندهیم که براى به تسلیم واداشتن این حکومت یاغى علیه جهان، ایران ما را آماج تعرض نظامى قرار دهد. در این برهه از تاریخ، بزرگداشت شایسته آئین نیاکانى نوروز آنست که: استبداد و جنگ را همزمان به چالش بکشیم؛ دموکراسى و صلح را بخواهیم؛ نکبت جمهورى اسلامى را از خانه بهاری‌مان برانیم ،بر جاى آن جمهورى ایران مبتنى بر دموکراسى، آزادى، سکولاریسم و رفاه و عدالت اجتماعى را شکوفا ببینیم و فرصت ندانیم جنگ و مرگ علیه ایران و ایرانى را. عزم نوروزى امسال ما آن خواهد بود که، هر آن دستى را که دست ایرانى مستقل کوشا براى پدیدارى ایران آزاد و مردم‌سالار را گرما مى دهد، بفشاریم و هر آن مشتى را که بخواهد به نیابت از خود ما مردم ایران و بر فراز سر ما، سر مار حکومت فقهى را بکوبد و نظامى وارداتى را جایگزین نکبت این حکومت کند، رد کنیم.
نوروز ۱۳۸۵، به این اعتبار است که یکى از نوروزهاى تاریخى میهن دیرینه‌سال ما محسوب میشود. ما شادباش مرسوم نوروزى را، امسال در این آرزوها و هشدارها قاب مى گیریم تا بر سر سفره هفت‌سین ایران زمین‌اش بنشانیم.
نوروزتان پیروز؛ هر روزتان نوروز!
شوراى مرکزى سازمان فداییان خلق ایران (اکثریت)
یک فروردین ماه سال یک‌هزار و سی‌صد و هشتاد و پنج شمسی
