پیشنهاد اساسنامه “وحدت چپ ایران”

توضیحات:

۱- این اساسنامه از یک طرف طرح مناسبى براى یک تشکل جنبشى با حد معینى از سازماندهى است که براى فعالیتهاى روزمره یک تشکل با این خصوصیات ضرورى است واز طرف دیگر کوشش شده فرمولبندی ها طورى انتخاب شوند که بیشترین وفاق ممکن حول این طرح صورت گیرد. 

شاید بتوان گفت این اساسنامه یک راه میانه است که هم نظرات طرفداران یک تشکل جنبشى را مورد توجه قرار داده و هم نظرات دوستانى که موافق یک تشکل حزبى هستند. 

۲- این اساسنامه روى فراکسیون و گرایشات سیاسى درون “وحدت چپ ایران” تاکید دارد. از دید نگارنده، فراکسیون به گروهى گفته مى شود که درون یک حزب یا یک گروه سیاسى و یا سازمان سیاسى تشکیل مى شود و اعضایش در زمینه چگونگى اجراى برنامه ها و سیاست هاى کلى ان حزب و یا سازمان، نظرات و عقاید متفاوت دارند اما در هدف با هم اختلاف ندارند.

۳- در این اساسنامه ان حداقل هایى که  در بیانیه مشترک (فراخوان مشترک) توسط  هر سه جریان مورد توافق قرار گرفته (توسط گنگره انان نیز بتصویب رسیده) و بر ان اساس کنشگران منفرد به ان پیوسته اند را مبانى اساسنامه انتخاب کرده است. 

۱– نام “وحدت چپ ایران”

در متن در همه جا (و.چ.ا.)

۲– تعریف”

“وحدت چپ ایران” (و.چ.ا.) از وحدت بخشى از چپ ایران شکل گرفته است که در نکات زیر با هم اشتراک دارند:

۱- باورمندی به آزادی، دموکراسی، عدالت اجتماعی و سوسیالیسم و مبارزه براى تحقق آنها در ایران.

۲– دفاع از‌ حقوق‌ بشر و مبارزه علیه هر گونه‌ ستم‌ و تبعیض ملیتی‌، طبقاتى‌، جنسیتی‌، مذهبى‌ و عقیدتى‌.

۳– هدف برنامه‏ ای (و.چ.ا.) گذر از جمهوری اسلامی ایران از طریق مبارزات مردم و جنبش همگانی و استقرار یک جمهوری دمکراتیک مبتنی بر جدایی دین و دولت در ایران است.

“وحدت چپ ایران” (و.چ.ا.) مناسبات آزاد و دمکراتیکى را که براى استقرار آنها در جامعه ایران مبارزه مى کند، بیش از همه در درون خود اعمال مى کند. روابط درونى آن با نفى ساختارها و مناسبات بوروکراتیک حزبى و بر مبنایی دمکراتیک و مشارکت همگانی سازماندهى مى شود. دموکراسی و آزادى بیان را در درون خود رعایت می کند و حق گرایش و فراکسیون سیاسى را به رسمیت می شناسد.

۳– اصول تشکیلاتى

۱– همه ارگان ها (به غیر از  همایش سراسری و  واحد هاى محلى) انتخابى بوده و پاسخ گو به

انتخاب کنندگان مى باشند.

۲– تشکیل گرایشهای سیاسی دردرون (و.چ.ا.) به شرط پذیرش اساسنامه و چارچوب منشور آن آزاد است.

۳– واحد هاى محلى در تصمیم گیرى ها در چارچوب اسناد پایه (منشور و اساسنامه) و اسناد مصوب در همایش سراسری، خودمختارند.

۴– پذیرش مسئولیت در (و.چ.ا.) داوطلبانه است.

۵– ارگان هاى مختلف مختارند در واکنش به رویدادهاى سیاسى ملى و بین المللى در چارچوب منشور و اساسنامه و مصوبات همایش سراسری با نام خود موضع گیرى و اعلامیه صادر کنند.

۶- با نام (و.چ.ا.) تنها زمانى مى توان موضع گیرى و اعلامیه صادر کرد که از اعضا آن نظر خواهى شده باشد.

۷‑ عدم همکاری با جریاناتی که بدنبال استقرار حکومت دینی، ایدئولوژیک و یا سیستم های موروثی هستند.

۸- تلاش مى شود در نهادها و ارگانهاى مختلف با توجه به میزان مشارکت و فعالیت زنان، به اصل “یک زن و یک مرد” در هر نهاد و ارگانی نزدیک شد.

۴– ساختار تشکیلات

(و.چ.ا.) داراى پنج ارگان مى باشد: الف- همایش سراسری، ب- مجمع میان دوره اى، پ- شوراى سیاسی هماهنگى، ت – هیات تحریریه، ث- واحد هاى محلى

 الف- همایش سراسری:

 همایش سراسری بالاترین ارگان تصمیم گیرى است که سالى یکبار تشکیل مى شود.

 جلسه فوق العاده مى تواند با در خواست شوراى سیاسی هماهنگى و یا درخواست پنجاه در صد از اعضا فراخونده شود.

۱- همایش سراسری با حداقل شصت در صد از اعضاء رسمیت مى یابد.

۲- سیاست گذارى و تدوین سیاست عمومى (و.چ.ا.) در چارچوب منشور و اساسنامه بعهده همایش سراسری است.

۳- تمام تصمیمات همایش سراسری با اکثریت نسبى (پنجاه + یک) تصویب مى شود.

تبصره ۱: تغییرات در اسناد پایه (منشور و اساسنامه) با اکثریت بیش از دو سوم اعضا حاضر در همایش سراسری امکان پذیراست.

تبصره ۲: برای تغییر در اسناد پایه، تقاضای کتبی آن باید دو ماه قبل از تشکیل همایش سراسری از طریق شوراى سیاسی هماهنگى برای اعضا ارسال شود.

۴- تصمیم گیرى در کلیه امور سیاسى و تشکیلاتى، بعهده همایش سراسری است.

۵- شوراى سیاسی هماهنگى و هیت تحریریه در همایش سراسری انتخاب مى شوند.

ب- مجمع میان دوره اى:

مجمع میان دوره اى در فاصله بین دو نشست همایش سراسری با شرکت شوراى سیاسی هماهنگى، هیئت تحریریه و نمایندگان واحدهاى محلى تشکیل مى شود.

تبصره ۱: واحدهای محلی دارای ۵ تا ۱۴ عضو، یک نماینده و بیش از ۱۵ عضو، دو نماینده در مجمع میان دوره اى خواهند داشت.

تبصره ۲: شرکت سایر اعضا (و.چ.ا.) در این جلسات بعنوان ناظر، آزاد می باشد.

وظایف:

۱- بازبینى و بررسى فعالیت هاى: شوراى سیاسی هماهنگى، هیت تحریریه، واحدهاى محلى و گروه هاى کار.

۲- نقد و بازبینی مجدد مصوبات همایش سراسری با توجه با نتایج آن در عمل و اتخاذ تصمیم های تکمیلی.

پ- شوراى سیاسی هماهنگى:

شوراى سیاسی هماهنگى هماهنگ کننده فعالیتهاى اعضا و واحدهاى محلى (و.چ.ا.) میباشد و در فاصله بین دو نشست همایش سراسری در چارچوب منشور، اساسنامه و مصوبات همایش سراسری در تمام زمینه ها به نام شوراى سیاسی هماهنگى (و.چ.ا.) سیاست ورزى مى کند.

۱– شوراى سیاسی هماهنگى مرکب از ده در صد اعضا (حداقل ۹ نفر) که از میان داوطلبان توسط همایش سراسری با راى مخفى و مستقیم انتخاب مى شود.

تبصره ۱: حداقل رای لازم برای انتخاب هر داوطلب شوراى سیاسی هماهنگى ۲۵ % از ارای اعضای حاضر در همایش سراسری می با شد.

۲– شوراى سیاسی هماهنگى وظیفه برگزارى همایش سراسری را بعهده دارد.

۳– شوراى سیاسی هماهنگى نماینده (و.چ.ا.) درارتباط با جریانات دیگر سیاسى می باشد.

۴– شوراى سیاسی هماهنگى آیین نامه داخلى خود را حداکثر تا سه هفته بعد از انتخابات تنظیم و در اختیار سایر اعضا نیز قرار می دهد.

۵– شوراى سیاسی هماهنگى مى تواند براى پیشبرد وظایف خود گروه هاى کار (نظرى، پژوهشى و فنى) تشکیل دهد.

۶– شوراى سیاسی هماهنگى حداقل هر سه ماه یکبار جلسه حضورى و بر حسب نیاز خود جلسات ادوارى مجازى تشکیل مى دهد. شرکت سایر اعضا در تمام جلسات بعنوان ناظر، آزاد است. ترتیب شرکت داوطلبین در جلسات بعهده شوراى سیاسی هماهنگى میباشد.

ت-هیت تحریریه:

سه عضو داوطلب در همایش سراسری به همراه دو نماینده از شوراى سیاسی هماهنگى هیت تحریریه را تشکیل مى دهند.

۱– هیت تحریریه وظیفه گرداندن سایت و نشریه (و.چ.ا.) را بعهده دارد.

۲– هیت تحریریه در چارچوب منشور، اساسنامه و مصوبات همایش سراسری به طرح و تبلیغ نظرات و مبانى نظرى و فکرى (و.چ.ا.) مى پردازد.

۳- هیت تحریریه تنها در مقابل همایش سراسری و مجمع میان دوره ای پاسخگو مى باشد.

۴- هیت تحریریه مى تواند براى پیشبرد وظایف خود از نیروهای متخصص کمک بگیرد.

ث- واحد هاى محلى:

برای سازماندهی و پیشبرد فعالیت ها در هر محل، واحدهای محلی ایجاد می شود.

۱– واحدها در تصمیم گیرى ها و روش کار خویش در چارچوب منشور، اساسنامه و مصوبات همایش سراسری، خودمختارند.

۲– حد نصاب تشکیل یک واحد محلى، پنج نفر است.

۳- واحد هاى محلى، آیین نامه داخلى خود را تدوین می کنند و آن را در اختیار شورای سیاسی هماهنگی نیز قرار مى دهند.

۴– در صورت نیاز در یک محل مى تواند چند واحد محلی بوجود آید.

۵– اگر واحد محلى موضع گیرى ارگانهاى مختلف را خارج از چارچوب منشور، اساسنامه و مصوبات همایش سراسری تشخیص دهد مى تواند از ارگان مربوطه توضیح بخواهد. در صورتى که توضیحات آن ارگان قانع کننده نباشد مى تواند با نام واحد خود جوابیه صادر کنند.

۶- واحدها محلی پاسخگوی موضع گیریها و فعالیتهای خود به همایش سراسری و مجمع میان دوره اى می باشند.

۵– عضویت

الف- شرایط عضویت

۱- پذیرش اساسنامه و چارچوب منشور (و.چ.ا.) و تمایل به فعالیت در جهت اهداف آن.

۲- عدم عضویت در دیگر تشکلهای سیاسی مشابه ایرانی.

ب- وظایف عضو

۱- کوشش در جهت تحقق اهداف (و.چ.ا.)

۲- پایبندى به منشور و اساسنامه (و.چ.ا.)

۳- شرکت در نشستها و فعالیتهاى عمومى (و.چ.ا.)

۴- پرداخت حق عضویت.

پ- حقوق اعضا

۱- حق انتخاب کردن و انتخاب شدن.

تبصره ۱: اعضا جدید سه ماه بعد از عضو شدن حق انتخاب کردن و شش ماه بعد از عضو شدن حق انتخاب شدن دارند.

۲- دریافت کلیه گزارشات ارگانهاى انتخابى.

۳- شرکت در همایش سراسری و نشستهاى واحد محلی. انتقاد و مورد بازخواست قرار دادن ارگانهای انتخابی.

۴- شرکت در تمام بحثهاى نظرى و سیاسى (و.چ.ا.). بیان و انتشار بیرونی نظرات خود.

۵- شرکت در نهادهاى دمکراتیک، نشریات و رسانه هاى جمعى که مخالف منشور و اساسنامه (و.چ.ا.) نباشند.

۶– در صورتی که فعالیت های عضوی خارج از چارچوب منشور، اساسنامه و مصوبات همایش سراسری باشد بعد از یکبار تذکر از طرف شورا سیاسی هماهنگی، عضویت وی توسط همایش سراسری و یا مجمع میان دوره ای لغو می گردد.

۶– بخش مالی

هزینه هاى مالى (و.چ.ا.) از طریق حق عضویت و کمکهاى مالى اعضا و دوستداران آن تامین مى شود. مسول مالى توسط شوراى سیاسی هماهنگى تعیین مى گردد و گزارش خود را به شوراى سیاسی هماهنگى، مجمع میان دوره ای و همایش سراسری مى دهد.

۷– گرایشات سیاسى – نظرى

گرایشات سیاسی – نظری در چارچوب منشور و اساسنامه (و.چ.ا.) می تواند:

۱- از امکانات (و.چ.ا.) براى تبلیغ علنى نظرات خود استفاده کنند.

۲– از امکانات دیگر (خارج از تشکل) براى تبلیغ نظرات خود استفاده کند.

۳– فعالیت آنان علنى و شفاف است و دیگر اعضا مى توانند در جلسات آنان شرکت کنند.